ႀကံဳရာက်ပန္း လုပ္ကိုင္စားေနရေသာ သူတို႔မိသားစုအတြက္ ပိုက္ဆံဆုိသည္က မက္ေမာစရာ၊ အၿမဲလိုအပ္ေနေသာအရာ။ သို႔ေသာ္…
”ဒီေငြကိုယူလိုက္၊ ၿပီးရင္ ဒီစာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထုိး”ဟု ရပ္ကြက္လူႀကီး တစ္ဦးက အထက္ပါစကားကိုဆုိလိုက္ ရင္း ေငြတစ္ထပ္ႏွင့္စာခ်ဳပ္ကို မလံုးေရွ႕ သို႔ ခ်ေပးလိုက္သည္။ သူတို႔အတြက္ အၿမဲလိုအပ္ေနသည့္ ေငြျဖစ္ေသာ္လည္း ဤေငြကို ယူရန္အတြက္ သူေတြေဝေလးလံေနခဲ့ရသည္ ဟုမလံုးကဆုိပါသည္။ သူ႔ေဘးတစ္ဖက္ စီတြင္ထုိင္ေနသည့္ ၇ ႏွစ္သမီးအရြယ္ သမီးငယ္ႏွင့္ ေယာက်္ားျဖစ္သူတုိ႔ထံငဲ့ ေစာင္းၾကည့္လုိက္ရင္းမွ
ဆယ္အိမ္မွဴးႏွင့္ အဖြဲ႕ၫႊန္ျပေသာ စာခ်ဳပ္ေပၚမွာ လက္မွတ္ထုိးရမည့္ေနရာတြင္ ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခု ေရးျခစ္ေပးလိုက္သည္။
ပိုက္ဆံကိုေတာ့ ေယာက်္ားျဖစ္သူက လွမ္းယူလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ဖ်တ္ခနဲ လက္သြားေသာ ကင္မရာမီးေရာင္။ သူတို႔ေငြလက္ခံရယူသည္ ကိုသက္ေသအျဖစ္ ဓာတ္ပံုမွတ္တမ္းတင္သြားၾကျခင္း။ ”ေငြေၾကးက ေခ်းငွားတာလား အျပတ္ေပးတာလား၊ အဲဒါေတာ့မသိဘူး။ သူတို႔ဘာသာ လူမႈေရးအရလုပ္ၾကတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔လုပ္ေပးတာမဟုတ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ကေျပာလို႔မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ႐ံုးလုပ္ထံုး လုပ္နည္းအရ မွတ္တမ္းဓာတ္ပံု ႐ိုက္ရတယ္”ဟု ထုိရပ္ကြက္မွ ဆယ္အိမ္စုမွဴး တစ္ဦးက ေျပာသည္။
၇ ႏွစ္ အရြယ္သာ ရွိေသးသည့္ သူတို႔၏သမီးငယ္ကို အိမ္နီးခ်င္း အမ်ဳိးသားတစ္ဦးက ျပဳက်င့္ခဲ့ေၾကာင္းကို အခ်ိန္လြန္မွ သိခဲ့ၿပီးေနာက္ ဤသို႔ လာေပးေသာ ေငြကိုမည္သို႔ အမည္တပ္ရမည္မွန္း မလံုးကိုယ္တိုင္လည္း မသိ။ မလံုးကအိမ္တကာလွည့္ အဝတ္ေလွ်ာ္အလုပ္ လုပ္သူ။ ေယာက်္ားကလည္း က်ပန္းသမားမို႔ အိမ္မကပ္ႏုိင္။ ေန႔စဥ္အိမ္တြင္သားျဖစ္သူႏွင့္ သမီးတို႔ သာက်န္ခဲ့စၿမဲ။ သမီးငယ္က ကေလးမို႔ ရပ္ကြက္အႏွံ႔ေဆာ့ ကစား ေနတတ္သည့္အျပင္ အိမ္နီးခ်င္း မည္သူခိုင္းခိုင္း မညည္းမညဴလုပ္ေပးတတ္သည့္ကေလးဟု မလံုးကသူ႔သမီးအေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
သမီးက ယခုေမလ ၄ ရက္ေန႔မွ ဆီးမသြားႏိုင္ဘဲနာေနသည္ဟုဆို၍ေမး ျမန္းရာမွအျဖစ္ဆုိးသိကာ ရင္က်ဳိးရျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သည့္အခ်ိန္က တည္းက ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ဘယ္ႏွစ္ခါ ရွိေနၿပီဆုိ သည္လည္းမသိပါဟု မလံုးက မခ်ိတင္ကဲ ဆိုပါသည္။ ”ဒီကိစၥကို စၾကားကတည္းက ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႔ ကိုယ့္သားသမီးလိုပဲ ကိုယ့္သားသမီး ကိုယ့္ေျမးတစ္ေယာက္လိုပဲ ခံစားခ်က္နဲ႔ ငါတုိ႔က အမႈကိစၥနဲ႔ ပိုက္ဆံတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ ကြၽန္မတို႔ ရတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ဘာသာ ကြၽန္မတို႔ ဒီျဖစ္စဥ္မွန္သာျဖစ္ခဲ့လို႔ရွိရင္ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ဒါမ်ဳိးေတြျဖစ္ သြားမယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ကိုယ့္သားသမီး ကိုယ့္ေျမးသာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ပါတီဝင္တစ္ေယာက္အ ေနနဲ႔သာမက ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အျဖစ္မွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ခ်င္တယ္။ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔လည္း သင့္တယ္လို႔ယုံၾကည္တယ္။ ဒီကိစၥကို သိသိခ်င္း လိုက္ၾကတယ္၊ စုံစမ္းၾကတယ္၊ ေလ့လာၾကတယ္။ ဘယ္သူမွ ကြၽန္မတို႔ကို လက္ဖက္ရည္မတိုက္ လမ္းစရိတ္မေပးဘူး။
ခု ကြၽန္မတို႔ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သေလာက္ ပါတီဝင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေရာ၊ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေရာ၊ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေရာ ကြၽန္မတို႔ လုပ္မွာပါ”ဟု ေဒသခံႏိုင္ငံေရးပါတီ တစ္ခုမွ ၿမိဳ႕နယ္အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။ သမီးျဖစ္သူ ထုိသို႔က်ဴးလြန္ခံရၿပီးမွန္း မိဘမ်ားႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္သိ၍ အသံထြက္လာၿပီးေနာက္ က်ဴးလြန္သူ ပုဂၢိဳလ္က ေငြက်ပ္သံုးေသာင္းေပး၍ ေတာင္းပန္ခဲ့သည္ဟု မလံုးက ေျပာသည္။
”ကိုယ္ကေတာင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ သူကလာေပးတာ”ဟု မလံုးက ဆုိသည္။
အျခား အိမ္နီးခ်င္းတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး အေၾကာင္းရင္း အစအဆံုးသိေနသည့္ ေဒၚနီကမူ ေတာက္တစ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္း ေခါက္လိုက္ၿပီး ”ကေလး တစ္ေယာက္ကို ဒီလိုလုပ္ၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးေပးလုိက္႐ံုနဲ႔ ၿပီးေရာလား။ ဒါဟာ ျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား”ဟု ေဒါသျဖင့္ ေမးခြန္း ထုတ္သည္။
အဆုိပါသံုးေသာင္းၿပီးေနာက္ အစတြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း ေနာက္တြင္ ေငြ ၂ သိန္း ၇ ေသာင္းကို ရပ္ကြက္ တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္အတူ လာေရာက္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
”စာထဲမွာဘာေတြေရးထားလည္း ကြၽန္မ မသိဘူး။ ကြၽန္မက စာမတတ္ ဘူးေလ”ဟု မလံုးက ညႇဳိးငယ္ေသာမ်က္ ႏွာျဖင့္ေျပာသည္။
”စခန္းကို မသြားခင္မွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔႐ုံးကို လာၿပီးေတာ့ ခ်ိန္းလိုက္တာေပါ့။ ဒါ ရဲေတြခ်ိန္းလိုက္တာ ကြၽန္ ေတာ္မသိဘူး။ ျပႆနာတက္ေနတယ္၊ ဆယ္အိမ္မွဴးေရ လာပါဦးဆိုၿပီး။ ရဲေတြ ကေတာ့ ခေရေစ့တြင္းက် ေမးတာေပါ့။ စုံစိေနတာပဲ။ ႏိႈက္ႏိႈက္ခြၽတ္ခြၽတ္ေပါ့။ ေမးၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ မင္း အမႈဖြင့္လို တယ္ဆိုရင္လည္း စခန္းကိုလိုက္ၿပီး အမႈဖြင့္၊ အဲ့မွာျပန္သြားၿပီးေတာ့ ကေလး အိမ္နီးခ်င္းကို သြားေျပာတာ။ သူက အဲ့ဒါမ်ဳိးေတာ့ငါမေက်နပ္ဘူး၊ အခုခ်က္ ခ်င္းလုပ္မယ္ဆိုၿပီး ေခၚၾကဆိုေတာ့ကြၽန္ေတာ္ခုခ်က္ခ်င္း စခန္းကိုသြားၾက ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ကေနလိုက္သြားတယ္။ စာရြက္ျဖဴ ၁ဝဝ ဖိုးေတာင္ ဝယ္သြားတယ္။ တကယ္လို႔ ဟိုနင္းျဖစ္ ရင္ ကြၽန္ေတာ္က စာတင္ရေတာ့မွာေလ။ ဟိုက်တဲ့ခါက်ေတာ့ ေမးၿပီးေတာ့ စခန္းမွဴးေရာ၊ ဂတ္စာေရးေရာ၊ ရဲတပ္ သားေတြေရာ ေမးစမ္းၿပီးတဲ့ အခါက်ေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားေရာ သူေရာက အမႈမဖြင့္ခ်င္ပါဘူးတဲ့။ အဲလိုေျပာၿပီးမွ ဟိုက လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတာကို လက္မွတ္ထိုးၿပီး ျပန္လာတယ္” ဟု ေငြေပး အပ္ရာတြင္ပါဝင္ခဲ့သည့္ ဆယ္အိမ္စုမွဴး တစ္ဦးက ေျပာသည္။
ဤကဲ့သို႔ လူမသိသူမသိ၊ မၾကားဝံ့မနာသာ အျဖစ္မ်ဳိး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မည္မွ်ထိျဖစ္ပ်က္ေနပါၿပီနည္း။ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသႀကီး ၌ ေကာက္ယူထားသည့္ စာရင္းမ်ားအရ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး အတြင္း အသက္ မျပည့္ေသးသည့္ ကေလးငယ္မ်ားအား အဓမၼက်ဴးလြန္မႈ ၇၇ မႈရွိခဲ့သည္။ယခု ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလမွ ဧၿပီလအတြင္းေတာ့ အမႈေပါင္း ၃၁ မႈရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ အသက္ မျပည့္ေသးသည့္ ကေလးသူငယ္ မ်ားအတြင္း ၁ဝ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ားအေပၚ အဓမၼက်ဴးလြန္မႈမ်ားမွာ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္ဆနီးပါးခန္႔ ျမင့္တက္လာၿပီး ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္မွ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာတစ္ ႏုိင္ငံလံုးေကာက္ယူခဲ့သည့္ စစ္တမ္းမ်ား အရ အမႈေပါင္း ၈၈ဝ နီးပါး ရွိခဲ့သည္ဟု ကေလးသူငယ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ လိင္ပိုင္းဆုိင္ရာ ေစာ္ကားမႈမ်ားအား အေရးယူ၍ ဥပေဒအတြက္ အဓိကလုိက္လံ ေဆာင္ရြက္ေပးေနသည့္ သမာဓိေဖာင္ ေဒးရွင္းမွ သိရသည္။
ကေလးသူငယ္တုိ႔အေပၚ အဓမၼ က်ဴးလြန္သူ၊ လိင္အလြဲသံုးစား ျပဳသူ အခ်ဳိ႕မွာ ”ေက်ေအးျခင္းဆုိ သည့္စကား လံုးေနာက္၌ လံုလံုၿခံဳၿခံဳ ပုန္းေအာင္း လ်က္သားပင္ ရွိသည္။ မုဒိမ္းမႈဟုေခၚသည့္ မႈခင္းမ်ားစြာကား ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္၌ ေမွာင္ရိပ္ခိုေကာင္းတုန္းပင္ျဖစ္ သည္။ ”တကယ္ေတာ့ မုဒိမ္းမႈကို ေက် ေအးမေပးသင့္ဘူး။ ေက်ေအးေပးတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ခါအမႈထပ္ျဖစ္ဖို႔ အခြင့္ အလမ္း ဖြင့္ေပးသလိုပဲ” ဟု သမာဓိ ေဖာင္ေဒးရွင္းမွေရွ႕ေနျဖစ္ သူဦးငိုင္ဆာ့ခ္ ကဆုိသည္။ ၄င္းက သူ႔အေတြ႕အႀကံဳ အရကေလးသူငယ္မ်ားအေပၚအဓမၼျပဳ က်င့္ရာတြင္ ကေလးကိုယ္တုိင္က လုိလုိလားလား ေျပာျပလာျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ အသက္အရြယ္ ငယ္လြန္းျခင္းေၾကာင့္ ေသြးတအားဆင္းလာျခင္း၊ ဆီးမသြား ႏိုင္ဘဲ နာက်င္လာသည့္ အခ်ိန္မ်ဳိးမွသာ စတင္သိရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒမွတ္တမ္းမ်ား အရ အဓမၼက်ဴးလြန္ရန္ ႀကံစည္ထားသူမ်ားက ကေလးအေပၚ က်ဴးလြန္ရျခင္းသည္ အရြယ္ေရာက္ သူတစ္ဦးထက္ ပိုမိုလြယ္ကူေလ့ရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။ အရြယ္ေရာက္အမ်ဳိးသမီး တစ္ဦးအေနျဖင့္၄င္းတြင္ျပန္လည္ခုခံ ႏုိင္စြမ္းရွိၿပီး ခြန္အားသံုး၍ ႐ုန္းကန္ႏုိင္ ျခင္းေၾကာင့္က်ဴးလြန္သူအေနျဖင့္ အႀကံ စည္အထေျမာက္ရန္ ခဲယဥ္းသည္။ သို႔ ေသာ္ ကေလးကား မခုခံႏိုင္။ ထုိ႔ျပင္ တစ္ခါတစ္ရံ မိဘျဖင့္ တုိင္မည္ဟုၿခိမ္း ေျခာက္႐ံုျဖင့္ပင္ ကေလးမ်ားကဖြင့္ဟ ဝန္ခံေလ့ မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ကေလး သူငယ္ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႕မွ ကိုေအာင္ မ်ဳိးမင္းက ေျပာသည္။
ထုိသို႔ေသာ အျဖစ္ဆုိး တစ္ခုက (၅-၅-၂ဝ၁၃)ေန႔တြင္ ေျမာက္ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ မေဝေဝ (အမည္လႊဲ)က သူ၏ ၇ ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္ေလးမွာ အဓမၼျပဳက်င့္ခံထားရၿပီး ေဆးကုသမႈခံယူေနရတုန္းပင္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။ မေဝေဝတို႔မွာလည္း က်ပန္းအလုပ္သမား မိသားစုသာ ျဖစ္သည္။ ကေလးကိုေက်ာင္းပင္မထားႏုိင္။ ယခုကိစၥျဖစ္ေပၚလာခ်ိန္တြင္ ေငြေပးေက်ေအးခိုင္းသည္။ သက္ဆုိင္ရာရဲစခန္းမွ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ္လည္း စီရင္ခ်က္ေတာ့ မခ်မွတ္ရေသး။ မေဝေဝကေတာ့ သမီးအတြက္ အစိုးရေဆး႐ံုမွေပးလာမည့္ သက္ေသခံ ေဆးစာ။ ဤေဆးစာကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲျဖစ္သည္။
”ေငြမယူဘူး။ တရားစြဲမယ္။ အဲဒီလူကို အျပစ္ဒဏ္ႀကီးႀကီးမားမား ေပးေစခ်င္တယ္”
မိခင္တစ္ေယာက္၏ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ကို မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ေရာျပြန္း ၍ မေဝေဝတစ္ေယာက္အျပင္သို႔ ထုတ္ ေဖာ္ေျပာလိုက္ၿပီး လက္ခံုႏွင့္ မ်က္ရည္တခ်ဳိ႕ကို သုတ္ပစ္လုိက္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕မွလည္း ကေလး သူငယ္မ်ား အဓမၼျပဳက်င့္ခံရမႈမ်ားအား မိမိတို႔ဆီသို႔ လာေရာက္ အမႈဖြင့္တုိင္ တန္းမွသာလွ်င္ ဥပေဒအရ အေရးယူေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ျဖစ္ၿပီး တုိင္ၾကားလာသည့္ ျပစ္မႈမ်ားအတြက္ကိုမူ ထိေရာက္သည့္ျပစ္ ဒဏ္ေပးႏုိင္ရန္ ၫႊန္ၾကားထားေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴး႐ံုးမွ ရဲမွဴးျမင့္ေထြးက ဆုိသည္။
”ဒီလိုအမႈေတြအတြက္ ၿမိဳ႕နယ္႐ံုး ကိုေတာင္မဟုတ္ဘဲ ခ႐ိုင္တရား႐ံုးကို တုိက္႐ိုက္တန္းၿပီး စြဲခ်က္တင္ပါတယ္”ဟု ရဲမွဴးျမင့္ေထြးက ျပစ္ဒဏ္ေ ပးႏုိင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ေနပံုကို ရွင္းျပသည္။
ဥပေဒအရတရားစီရင္ရာတြင္ ျပစ္ မႈဆုိင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒပုဒ္မ ၃၇၆ (အလိုမတူဘဲ အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း) သာမက ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ကေလးသူငယ္ ဥပေဒပါ ၆၆(က)၊ ၆၅(က) တို႔ျဖင့္ပါ ပူးတြဲအေရးယူမႈျပဳ ေၾကာင္း သိရသည္။ ကေလးသူငယ္ဥပေဒ၌၆၅(က)တြင္ ကေလး သူငယ္အား အသက္ေဘး အႏၲရာယ္ ျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ ေရာဂါေဝဒ နာမ်ား စြဲကပ္ေစႏုိင္ေသာ (သို႔မဟုတ္) အက်င့္စာရိတၱ ပ်က္ျပားေစႏုိင္ေသာ အလုပ္ကိုေစခိုင္းျခင္း (သို႔မဟုတ္) လုပ္ ကိုင္ခြင့္ျပဳျခင္းအတြက္ ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ ၁ဝဝဝ က်ပ္ျဖစ္ေစ ဒဏ္ ၂ ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ႏိုင္ၿပီး ၆၆ (က)တြင္မူ ကေလးငယ္အား လိင္လုပ္ သားအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေစပါက ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္၊ ျပစ္ဒဏ္ေငြ က်ပ္ ၁ဝဝဝဝ ထိျဖစ္ေစ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ႏုိင္ေၾကာင္း ကေလးသူငယ္ဥပေဒအခန္း ၁၇ ျပစ္မႈႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားအခန္း၌ ျပ ႒ာန္းထားသည္။
အသက္မျပည့္သည့္ ကေလးငယ္ တစ္ဦးအေပၚ တမင္ရည္ရြယ္ႀကံစည္၍ အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္းသည္ မုဒိမ္းမႈေျမာက္ ၿပီး ၄င္းသည္ႀကီးေလး သည့္ျပစ္ မႈႀကီး တစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။ ယင္းအတြက္ သာမန္အမႈမ်ားကဲ့သို႔ ခြင့္လႊတ္၍ လံုးဝမ ထိုက္သင့္သည့္အမႈသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဥပေဒပညာရွင္တို႔က သံုးသပ္သည္။ ျပစ္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ရာတြင္ အျမင့္ဆံုးျပစ္ဒဏ္အျဖစ္ ေထာင္ဒဏ္တစ္ သက္တစ္ကြၽန္းအထိခ်မွတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဦးငိုင္ဆာ့ခ္ကဆုိသည္။ သို႔ေသာ္ အဓမၼ မႈတုိင္းေတာ့ တစ္သက္တစ္ကြၽန္းမဟုတ္ ၾကေပ။
ဇနီးမယားအား အလိုမတူဘဲ အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း၊ ခြင့္မျပဳေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္က်ဴးလြန္ျခင္း၊ ၿခိမ္းေျခာက္ သေဘာတူေစျခင္းႏွင့္ ေယာက်္ားထင္ မွတ္၍ ေပါင္းသင္းမိျခင္းတို႔ အတြက္မူ တရားသူႀကီးက ေတြ႕ရွိခ်က္အတုိင္းျပစ္ ဒဏ္ခ်မွတ္သည္ဟု သိရသည္။ ျပစ္ဒဏ္တို႔ကား တရားခံတို႔ အတြက္ ႀကီးႀကီးမားမားအသင့္ရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ မေကာင္းမႈ က်ဴးလြန္သူမ်ားက ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ ဥပေဒေဘာင္ အျပင္က လက္တစ္ လံုးျခားကစားေနၾကတုန္း ျဖစ္သည္။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူက ကေလးငယ္မိသားစု၏ေပ်ာ့ကြက္၊ ဟာ ကြက္ကို နင္း၍ အမႈကိုမတုိင္တန္းေစရန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႀကိဳးစားမည္ သို႔မဟုတ္ ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆိုဦးမည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ပတ္ဝန္းက်င္အကူအညီတခ်ဳိ႕ျဖင့္ ေျမနိမ္႔ရာ လွံစိုက္ပစ္တတ္သည္။
ကေလးသူငယ္မ်ားအေပၚ၌ ေရြး ခ်ယ္၍ အဓမၼျပဳက်င့္သူ အမ်ားစုသည္ ကေလးငယ္မ်ား၏ ႐ိုးသားမႈအေပၚ မူတည္၍ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းၾကျခင္းျဖစ္ သည္။စည္း႐ံုးရာတြင္လည္း လြယ္ကူမႈရွိ ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ ေျမာက္ဥကၠလာမွ မေဝေဝက ”သမီးေလးကို မုန္႔ေကြၽးမယ္ ဦးဦးနဲ႔ လုိက္ခဲ့ဆိုၿ ပီးေခၚသြားရင္းက အဲဒီလုိ လုပ္တာ။ကြၽန္မတို႔မရွိတုန္း။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကေလးက ေသြးေတြဆင္းေနၿပီ”ဟု သမီးအားအဓမၼျပဳ က်င့္မႈေခၚယူ သြားခဲ့ပံုကို ျပန္ေျပာင္းေျပာသည္။
ကေလးသူငယ္မ်ားကား အသက္အရြယ္ ငယ္လြန္းလွသည္မုိ႔ အစား၊ ကစား၊ ခံုမင္ၾကသည္။ အေဆာ့မက္ၾက သည္။ အယံုၾကည္လည္း လြယ္တတ္ ၾကသည္။ ကေလးအား မုန္႔ဝယ္ေကြၽးမည္ လုိက္ခဲ့ဟုဆုိ႐ံုျဖင့္ ကေလးကမျငင္း ေတာ့။ သူ႔အတြက္မုန္႔စားရန္အသိတစ္ခုျဖင့္ ႐ိုးသားစြာလုိက္လာေသာ္လည္း အခြင့္ေကာင္းယူ၍ အဓမၼက်ဴးလြန္ေစာ္ ကားသည္။ကေလးက မိမိလံုၿခံဳေရး အတြက္ မည္ကဲ့သို႔ကာကြယ္ရမည္ကို သိထား သည္မဟုတ္။ ထုိအေျခအေနကလည္း ပစ္မွတ္ထား က်ဴးလြန္သူတို႔အတြက္ အခြင့္အေရးတစ္ရပ္ ျဖစ္ေစသည္။
ကေလးငယ္မ်ားအေပၚ အဓမၼ က်ဴးလြန္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) မုဒိမ္းမႈက်ဴး လြန္ျခင္းသည္ေဒါသအေလ်ာက္ တစ္ ခဏေဆာင္ရြက္က်ဴးလြန္မိျခင္း မဟုတ္။ ပင္ကိုယ္ဗီဇ၊ မ်ဳိး႐ိုး၊ စ႐ိုက္၊ အက်င့္တို႔ အေပၚ၌သာ မူတည္ေနသည္။ ”မုဒိမ္းမႈေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ ကေလးကတရားခံကို ေျပာႏုိင္တယ္။ အဲဒီကေနတရားခံကို ေျခရာခံ လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရဲက ႀကိဳတင္ထိန္း ခ်ဳပ္မႈလုပ္ႏုိင္ဖို႔ဆုိတာေတာ့ ခက္တယ္”ဟု ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴး ႐ံုးမွ ရဲအုပ္တစ္ဦးက ဆုိသည္။
ကေလးသူငယ္ အဓမၼျပဳက်င့္ခံရမႈ ေလ်ာ့နည္းလာေစေရး အတြက္ေတာ့ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၄၄ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ားအား စီမံခ်က္ခ်၍ေဖာ္ ေဆာင္လ်က္ရွိသည္ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႕မွ သိရသည္။မိဘမ်ားအေနျဖင့္မိမိ၏ သားသမီး ငယ္အားတစ္ဦးတည္း လႊတ္ထားတတ္ျခင္း၊ လယ္၊ ေတာႏွင့္ အျခားေနရာတစ္ခုသို႔ တစ္ဦးတည္း ေစလႊတ္ျခင္းမ်ားကို အတတ္ႏုိင္ ဆံုးေရွာင္ၾကဥ္သင့္သည္။ ထုိ႔အျပင္ အသိ၊ မိတ္ေဆြႏွင့္ မိမိၾကည္ ညိဳရသည့္လူပုဂၢိဳလ္ဆုိလွ်င္ေတာင္မိမိ ကေလးငယ္ျဖင့္ ႏွစ္ဦးတည္းမထားသင့္ေၾကာင္း၊ စိတ္မခ်သင့္ေၾကာင္း ကေလး သူငယ္မ်ားလိင္အလြဲသံုးစားမႈ မျပဳခံရ ေစရန္ ေဒါက္တာတင့္ေဆြက အႀကံျပဳသည္။
ကေလးသူငယ္မ်ား အဓမၼက်ဴး လြန္ခံရမႈမွာ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္း ေလ့လာဆန္းစစ္မႈအရ အာရွတုိက္၌ ၂၃ ဒသမ ၉ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေနၿပီး အေမရိ ကႏွင့္ဥေရာပထက္သာလြန္ေနသည္။ မိန္းကေလးမ်ားက ၁၉ ဒသမ ၇ ရာခိုင္ ႏႈန္းရွိၿပီး ေယာက်္ားေလး ၇ ဒသမ ၉ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း၌ ကေလးအေပၚ အဓမၼက်ဴးလြန္မႈတုိင္း တရားခြင္ေရွ႕ သို႔ေရာက္ရွိေနျခင္းေတာ့မဟုတ္။ ၿခိမ္းေျခာက္မႈတစ္စံုတစ္ရာရွိ၍ အမွန္ကို မျမင္ရျခင္းေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ အမွန္တရားနစ္ျမဳပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနျခင္းေလာ။
ယင္းအတြက္ ”ကူညီပါရေစ” ဆိုသည့္ဆုိင္းဘုတ္ေအာက္ အဓမၼမႈ တုိင္းေရာက္မလာႏိုင္ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပ လိမ့္မည္။”ဒီကိစၥမ်ဳိးက အရွက္အေၾကာ က္ မရွိဘဲတိုင္ကိုတုိင္ရမယ္။မတိုင္ရင္ ကေလးက အခါခါခံရမယ္။ ဒါက, ကေလးဆိုး လို႔ျဖစ္တာမွမဟုတ္တာ”ဟု ကေလးငယ္ အေပၚ အဓမၼက်ဴး လြန္ခံရမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေရွ႕ေနဦးငိုင္ဆာ့ခ္က ေျပာဆုိလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။အဓမၼက်ဴးလြန္သူ တစ္ဦးအား တိုင္တန္းျခင္းမျပဳ၍ ယင္းေထာင္မွ လြတ္လပ္သြားျခင္းသည္ ေနာက္ထပ္ ကေလးသူငယ္မ်ားအေပၚသို႔ ဆက္လက္ က်ဴးလြန္ေနဦးမည္ကေတာ့ ေသခ်ာေၾကာင္း ေရွ႕ေနအေတြ႕အႀကံဳ အရေျပာျပသည္။
ထုိကဲ့သို႔ အဓမၼမႈမ်ားသည္ ၿမိဳ႕ လယ္ေနရာမ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားမႈရွိေသာ္ လည္း နည္းပါးၿပီးဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္ မ်ားျဖစ္သည့္ လႈိင္သာယာ၊ ေရႊျပည္ သာ၊ ေတာင္ဒဂံု၊ ဒလစသည္ တို႔တြင္ေတာ့ လအလုိက္ႏွစ္အလိုက္ ျဖစ္ပြားေနၾက သည္ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕၏ ျပစ္မႈ မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရ သည္။သို႔ေသာ္သာမန္အလယ္ အလတ္ တန္းစားလူမ်ားတြင္ အဓမၼက်ဴးလြန္ခံ ရပါက ႐ံုးေရွ႕သို႔မေၾကာက္မရြံ႕လာ ေရာက္တိုင္တန္းတတ္ၾကသည္။ ၄င္းတို႔၌ ပညာရည္အဆင့္အတန္းအားျဖင့္ တတ္သိနားလည္ၾကၿပီး ေငြေၾကးျဖင့္ ေက်ေအးပါကလည္း မိမိသားသမီးအေပၚ လိင္အလြဲသံုးစားျပဳ မႈအား ကုိယ္တုိင္ပါဝင္သြားႏိုင္မည္ကို သိရိွထားျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ထုိသူမ်ားကေတာ့ တုိင္တန္းမႈျပဳရဲၾကသည္ဟု ဥပေဒမွတ္တမ္း ျပဳစုရာမွ ေတြ႕ရွိသည့္အခ်က္အလက္ကို ဦးငိုင္ဆာ့ခ္ေျပာျပျခင္းျဖစ္သည္။
ေျမာက္ဥကၠလာပမွ မေဝေဝက သမီးအတြက္ပရိေဒဝမီးေတာက္ေလာင္ ၍ ဘာလုပ္ဘာကိုင္ရမွန္း မသိခ်ိန္က ေလးေခၚ၍ ေျမာက္ဥကၠလာေဆး ႐ံုသို႔ သြားခဲ့ေသာ္လည္း ေတြ႕ႀကံဳလုိက္ရသည္ က ”တာဝန္က်တဲ့ဆရာဝန္မက ဘာမွမ ျဖစ္ဘူး ျပန္ေတာ့တဲ့။သမီးကိုေခၚၿပီး ျပန္လာေတာ့ သမီးကေသြးေတြတအား ထပ္ဆင္းလာတယ္”ဟု ေျပာရင္း မေဝေဝ၏အသံကတိမ္ဝင္သြားၿပီး ခဏတာ နစ္ျမဳပ္သြားသည္။ မ်က္ရည္စက္မ်ားက ပါးျပင္ေပၚ သို႔ တစ္လွိမ့္ၿပီးတစ္လွိမ့္ဆင္းလာရင္း။
”ရပ္ကြက္ထဲတစ္ခါျပန္ၿပီး လူႀကီးေတြကို အကူအညီျပန္ေတာင္းရတယ္။ စခန္းမွာ အမႈေတြဘာေတြ ဖြင့္ၿပီးေတာ့ ညက်မွေဆး႐ံုျပန္သြားရတယ္” ေဆး႐ံုသို႔သြားရာ ပထမအႀကိမ္၌ သမီးငယ္ေလးအား စစ္ေဆးေပးမႈမ လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း မည္သို႔မွ်နားမလည္ေၾကာင္း မေဝေဝက ႐ိုး႐ိုးသားသားပင္ေျပာသည္။ လက္ရွိတြင္ေတာ့ ကေလး အားလုိအပ္သည့္ ေဆးကုသမႈမ်ားေပး ထားၿပီး ျပန္လည္ျပသရန္ရက္လည္း ခ်ိန္းထားသည္ဟု သိရသည္။
အဓမၼက်ဴးလြန္မႈသည္ရဲအေရး ပုိင္သည့္အမႈျဖစ္ၿပီး ယင္းအတြက္ က်ဴးလြန္ခံရသည္ကို ရဲစခန္းတြင္ အမႈဖြင့္ တုိင္ၾကားရမည္။ သို႔ေသာ္ ျခြင္းခ်က္ အေနျဖင့္ အေျခအေနတစ္ စံုတစ္ခုေၾကာင့္ ရဲစခန္းသို႔မသြား ေရာက္ဘဲ ေဆး႐ံုသို႔တုိက္႐ိုက္သြားလွ်င္လည္းေဆး႐ံုရွိေဆးစာဌာနမွ မွတ္တမ္းတင္ၿပီး စခန္းသို႔ေပးပို႔ အမႈဖြင့္ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယင္းအတြက္ ရဲစခန္းမွ တာဝန္က်ရဲအရာရွိမွ ေဆး႐ုံသို႔ လာေရာက္၍ အမႈဖြင့္ေဆာင္ရြက္ေပးသြား မည္ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴး႐ံုးမွ ရဲမွဴးျမင့္ေထြးက ရွင္းျပသည္။
အဓမၼျပဳက်င့္ခံရသည့္ ကေလးငယ္တုိင္း မိန္းမကိုယ္၌ ထုိးသြင္းဒဏ္ ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား ရိွေနမည္ျဖစ္သည္။ လိင္ပိုင္းဆုိင္ရာ က်ဴးလြန္ခံလိုက္ ရ ေသာ္လည္း ေဆးဝါးအခ်ိန္မီ ကုသႏုိင္ပါက အသက္အႏၲရာယ္ မထိခိုက္ႏိုင္။ သို႔ေသာ္ ကေလး၏ ႏုနယ္သည့္စိတ္၌ ဒဏ္ရာႀကီးႀကီးမားမား က်န္ရိွေနတတ္သည္။ က်ဴးလြန္သူ၏ စိတ္ဆႏၵတစ္ခဏ ေက်နပ္မႈအတြက္ ကေလးငယ္တစ္ ေယာက္၏ တစ္ဘဝစာ အနာဂတ္ကို ႀကီးမားေသာ ထိုးႏွက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေပးဆပ္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ အိပ္မက္ ဆုိးမ်ား မက္ျခင္း။ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္ဆုိးအား ေၾကာက္လန္႔ေနတတ္ျခင္း၊ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ရမႈအေပၚ ရင္မဆုိင္ ႏုိင္ျခင္းႏွင့္ စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းတုိ႔ ဝင္ေရာက္လာႏုိင္ေၾကာင္း စိတ္က်န္းမာ ေရးဆုိင္ရာ အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေဆြေဆြဝင္းက မွတ္ခ်က္ျပဳ ေျပာသည္။
”သူတုိ႔ေလးေတြအတြက္ စိတ္ပိုင္း ဆုိင္ရာအရမ္းႀကီးထိခုိက္သြားၿပီ။ ဒီဟာက သူတုိ႔ဘဝမွာ အမည္းစက္တစ္ခု ျဖစ္သြားတယ္”ဟု ပါေမာကၡက ကေလးမ်ားက ကေလးမ်ား၏ စိတ္ခံစားႏုိင္ရ မႈအေပၚ ေဆြးေႏြးေျပာၾကားသည္။ကေလးမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ ကုသေပးရာတြင္ ခႏၶာကိုယ္သာမက စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုပါ အဓိကထား ကု သေပးသင့္သည္။ ခႏၶာကုိယ္က်န္းမာေရးကား ျပန္လည္ကုသရန္ လြယ္ေသာ္လည္း စိတ္က်န္းမာေရး ကား မည္သို႔ ရိွေနသည္ကိုပင္မသိ။မွန္းဆရန္ခက္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ ျပန္လည္ကုသေရးတြင္လည္း သာမန္စုတ္ၿပဲဒဏ္ရာဒဏ္ ခ်က္အတြက္ေတာ့ ကုသရန္ လြယ္ကူသည္။ ေသြးလိုအပ္မႈမ်ားအတြက္လည္း ျပႆနာေတာ့ မရိွလွ။ သို႔ေသာ္HIV ပိုးဝင္ေရာက္ခံရျခင္း သုိ႔မဟုတ္ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာျဖစ္ရင္ ဗုိင္းရပ္စ္ တစ္မ်ဳိးကူးစက္ခံရျခင္းျဖစ္ပါက ကေလးအတြက္ ထိခုိက္နစ္နာမႈမ်ားစြာ ရိွလာလိမ့္မည္ဟု သားဖြားႏွင့္ မီးယပ္ အထူးကုဆရာဝန္ ေဒါက္တာစိုးလြင္က မွတ္ခ်က္ေပးသည္။
ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးမွ ေဆး ႐ံုအုပ္ႀကီး ေဒါက္တာေက်ာ္ ေက်ာ္က ၄င္းတို႔ အစိုးရေဆး႐ံုမ်ားအေနျဖင့္ အဓမၼမႈမ်ားအပါအဝင္ ရဲမွဴးခင္းဆုိင္ရာ အမႈအခင္းမ်ားအတြက္ ရဲစခန္း၏ ကနဦး အစီရင္ခံစာ (First Information Report) (FIR)အား အရင္ဆံုးလက္ခံ ရယူရသည္ဟု ဆိုသည္။ အကယ္၍ ယင္းအစီရင္ခံစာပံု စံမေရာက္လာေသးသည့္ အခါမ်ားတြင္လည္း ေဆး႐ံုမွ မွတ္တမ္းေကာင္းစြာ မွတ္သားထားရၿပီး ရဲေဆးစာ တြင္ ျ ပန္လည္ျဖည့္စြက္ေပးရ သည္။ လူနာ၏ အေရးေပၚလုိအပ္ခ်က္ အေပၚမူတည္၍ ေဆးဝါးကုသမႈေဆာင္ ရြက္ေၾကာင္း ေျပာသည္။”ေဆး႐ံုႀကီး အခ်ဳိ႕မွာ သက္ဆုိင္ရာရဲစခန္းမွ ရဲဝန္ထမ္းတစ္ဦး တြဲဖက္ထားရွိေပးပါတယ္။ ေဆး႐ံု တုိင္းေတာ့မဟုတ္ဘူး”ဟု ရန္ကုန္ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုအုပ္ႀကီးက ဆုိသည္။ မလံုး၏ သမီးငယ္ေလး အမႈႏွင့္ မေဝေဝ၏ သမီးငယ္ေလး၏ အမႈတို႔တြင္ ကေလး ႏွစ္ဦးစလံုးကား သက္တူရြယ္တူနီးပါး။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ သူမ်ားကလည္း ေငြေပးေက်ေအးမႈမ်ား၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကၿပီး အျပစ္ေလ်ာ့မည့္ နည္း လမ္းေပါင္းစံု အသံုးျပဳေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
”ဘဘက အသက္လည္းႀကီးၿပီ။ ပန္းလည္းေသေနတယ္တဲ့။ နင္တုိ႔ ကေလး ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆုိၿပီး ပထမ ဆံုး ေငြလာေပးတုန္းက ေျပာသြားတာ။ ကြၽန္မျဖင့္ အသည္းေတြယားၿပီး အသား ေတြေတာင္တုန္တယ္”ဟု မလံုးႏွင့္ အိမ္ခ်င္း ကပ္ရက္ျဖစ္သူ စစ္သူနာျပဳ တကၠသိုလ္တက္ေရာက္ခဲ့ဖူးသည့္ ေဒၚမိမိႀကီးက ၄င္းၾကားခဲ့ရပံုကို ေျပာျပခဲ့ ျခင္းပင္။ အထက္ပါ ျဖစ္ရပ္ႏွစ္ခုတြင္ ကဲြျပားေနသည္က မိခင္မ်ား၏ ယံုၾကည္ခ်က္။ မေဝေဝ ကေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆံုးျဖတ္ၿပီးသူမို႔ အမႈဖြင့္ထားၿပီး ျဖစ္ေသာလည္း မလံုးက ေဝခဲြမရေသး။ ပိုက္ဆံ ရယူထားရ၍ အၿပီးတုိင္ေက်ေအး လိုက္ႏုိင္ၿပီဟုလည္းမဆုိႏုိင္။ မိခင္တစ္ေယာက္၏ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ စခန္းသြား၍ အမႈဖြင့္မည္ ဆုိျပန္ေတာ့လည္း မလံုး၏ေယာက်္ား၊ ကေလး၏ ပေထြးကလည္းအမႈ မဖြင့္ေစခ်င္ေတာ့။ တစ္ဖက္က ခ်ဳပ္ဆုိေပးထားလိုက္ရသည့္ စာခ်ဳပ္ရိွေနသးသည္။ တုိင္တန္းမႈေၾကာင့္ ျပႆနာတစ္ စံုတရာထပ္ျဖစ္ မွာလည္း မလိုလား။
ရွပ္အက်ႌအနီကြက္ ႏြမ္းႏြမ္း၏ လက္အက်ႌစျဖင့္ မ်က္ရည္ကို သုတ္လိုက္ကာ သမီးငယ္ေလးဘက္သုိ႔ လွည့္ ၾကည့္ရင္း မလံုးက ”တုိင္လို႔ရမယ္ဆုိ ရင္ေတာ့ တုိင္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒီကေလး အနာဂတ္အတြက္ပါ” ဟု ဆုိ႔နင့္ေသာ အသံျဖင့္တုိးတိတ္စြာေျပာပါသည္။
သတင္းအခ်က္အလက္
သူရထြန္း၊ သုတလင္း၊ ျမတ္စုၿငိမ္း
Popular Myanmar News Journal
