”နဂိုကတည္းက သုခေဆး ခန္းမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္အိုးတို႔၊ မက်န္းမာတဲ့သူေတြအတြက္ ဝွီး ခ်ဲငွားတာတို႔၊ ခုတင္ငွားတာတို႔ရွိ တာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီလို ငွားတာ ပထမတုန္းကလုပ္ေပးေနတယ္။ ေနာက္ ပိုင္းမွာ မသန္စြမ္းေတြက အကူအညီ ေတာင္းလာတာေတြ ရွိတယ္။သြားရ၊လာရတာ အဆင္ ေျပေ စဖုိ႔အတြက္ အဲဒီအခါက် ေတာ့ အစ္မတို႔ဆီကို တုိက္႐ိုက္ အကူအညီေတာင္းတာနဲ႔ လွဴ ေပးျဖစ္တယ္။ ဝွီးခ်ဲအျပင္ကို သူတို႔ေတြက မသန္စြမ္းဆိုေ တာ့ ဥပမာေျပာရရင္ သူတို႔က ေျခ ေထာက္မသန္ေပမယ့္ သူတို႔ လက္ေတြ၊ဦးေႏွာက္ေတြ က ေကာင္းတ့ဲအတြက္ ကြန္ပ်ဴတာ ေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာ ပစၥည္းေတြလည္း ေထာက္ပံ့တာ မ်ဳိးေတြလည္းရွိပါတယ္။
ပညာ ေရးအတြက္ေပါ့။ လိုအပ္တာ ေတြကိုကူညီေပးတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီနယ္ေဝးေတြကလည္း အစ္မတို႔ဆီကို အကူအညီ လာ ေတာင္းတာ ရွိတယ္။ ဥပမာ- ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေပၚ ရပ္ကြက္ထဲက ေန အကူအညီ လာေတာင္းတာ ရွိသလို ေဒသခံေတြက လာ ေတာင္းတာ လည္းရွိတယ္။ အဲဒီ အခါ အစ္မတို႔က အဲဒီေနရာ ေလးကို သြားၾကည့္လုိက္တယ္။ သြား ၾကည့္လိုက္လုိ႔ အဲဒီကေလး ေတြက တကယ္လိုအပ္ေနတာ ကို တိုက္႐ိုက္ေတြ႕ခဲ့တယ္ဆိုရင္ အစ္မတို႔က ကူညီေပးလုိက္ တယ္။ တစ္ခါ တေလက်ေ တာ့ လည္း လာယူၾကတယ္။ တစ္ခါ တေလက် ရင္လည္း အစ္မတို႔ သြားေပးတာေတြရွိတယ္။ အစ္မ တို႔ေျပာခ်င္တာက ဒီမသန္စြမ္း ေတြမွာလည္းတန္းတူအခြင့္ အေရး ရသင့္တယ္ေပါ့။ ဘာျဖစ္ လုိ႔လဲဆိုေတာ့ မသန္ေပမယ့္ လည္း စြမ္းတယ္ေလ။ ဥာဏ္ပညာ နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပစၥည္းေတြ အတြက္ လည္း ႏုိင္သေလာက္ ပံ့ပုိးပါတယ္။အစ္မတို႔ အသင္း မွာလည္း မသန္စြမ္းေက်ာင္း တက္တဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္၊သံုးေယာက္ ေလာက္ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ေတြကိုလည္း တန္းတူ အခြင့္အေရး ေပးထားသင့္တယ္ လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္” လုိ႔ ေျပာ ျပခဲ့ပါတယ္။
သိမ့္သိမ့္
( မသန္စြမ္းသူမ်ားအေရး ႏွင့္ ေၿမၿမွပ္မိုင္း ၿပႆနာ အထူးၿပဳတင္ဆက္မႈမွ )
Popular Journal
