ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္ ၄ ရက္ေန႔က ထုတ္လႊင့္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ အသံလႊင့္ မိန္႔ခြန္း၌လည္း တည္ဆဲျပစ္မႈဆုိင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၄၀၁ ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ႏုိင္ငံေရးလက္နက္တစ္ခု အေနႏွင့္ အသံုးျပဳရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိေၾကာင္းႏွင့္ က်င့္ ၄၀၁(၁)အရ လြတ္ေျမာက္ၿပီးသူ မ်ားအား ယင္းပုဒ္မျဖင့္ ထပ္မံအေရးယူ အျပစ္ေပးမည္ မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း လူသိရွင္ၾကား အတိအလင္း ကတိကဝတ္ျပဳထားခဲ့ေသးရာ အစိုးရ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ မ်ားအၾကား၌ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ အျမင္ရွင္းရွင္း ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ႏုိင္ၾကၿပီ ဟုလည္း စိတ္ႏွလံုးေပါ့ပါး ဝမ္းေျမာက္မိခဲ့ရေသး၏။
အစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ ျမန္မာႏုိုင္ငံ အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးတြင္ ျပစ္ဒဏ္က်ခံဆဲ အက်ဥ္းသားမ်ားကို က်င့္ ၄၀၁(၁) အရ ျပစ္ဒဏ္လြတ္ ၿငိမ္းသက္သာခြင့္ (Remission) ျပဳခဲ့ရာ ယခုအႀကိမ္အပါအဝင္ ခုနစ္ႀကိမ္ ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး အက်ဥ္းသား ၂၈,၆၁၈ ဦး လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ယင္းတုိ႔အနက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၃၀၀ ေက်ာ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးတြင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၆၂ ဦး က်န္ရွိေနေသးေၾကာင္း ကိုလည္း လက္က်န္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား စိစစ္ေရးေကာ္မတီက ဆုိသည္။ တစ္ဖန္ ဤ ၂၀၁၃ အကုန္တြင္ အက်ဥ္းေထာင္မ်ား အတြင္း၌ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မရွိေစရဘဲ လႊတ္ေပးမည္ဟု ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတက ပဋိညာဥ္ ျပဳထားေသးရာ ေခတ္အဆက္ဆက္ အစိုးရမ်ားႏွင့္ လူထု အက်ဳိးေဆာင္ ႏုိင္ငံေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ မ်ားအၾကားက ပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ “တေစာင္းေစးႏွင့္ မ်က္ေခ်း” ပမာ ျဖစ္ေနခဲ့ၾကသည့္ ႐ႈေထာင့္အျမင္ မတူညီမႈမ်ားကို ျပည္ဖံုးကားခ် ရင္ၾကားေစ့ႏုိင္ခဲ့ၿပီ ဟု ဆုိေလာက္ဖြယ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
သို႔ရာတြင္ ဆုိခဲ့ပါ သမၼတႀကီးက လက္ႏွင့္ ေရးသမွ် ေျခႏွင့္လုိက္၍ ဖ်က္ေနသည့္ပမာ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး အေၾကာင္းျပ ေရွ႕ေနာက္ မညီေသာ “က်ားက်ားမီးယပ္” အေရးယူမႈမ်ား ကိုလည္း နားမခ်မ္းသာဖြယ္ ေဟာတစ္မ်ဳိး၊ ေဟာတစ္မ်ဳိးၾကားေန၊ သိေနၾကရ ျပန္သည္။
လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရး အခင္းတြင္ တာဝန္ရွိသူအသီးသီး တုိ႔သည္ ျပစ္မႈဆုိုင္ရာဥပေဒ၊ အခန္း (၄) ကင္းလြတ္ရၿမဲ အခ်က္မ်ားပုဒ္မ (၇၉) ျပ႒ာန္းခ်က္ပါ “ဥပေဒအရ ျပဳပိုင္သူက ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒကို အယူအဆ လြဲျခင္းေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ အေၾကာင္းျခင္းရာကို အယူအဆ လြဲျခင္းေၾကာင့္ ဥပေဒအရ ျပဳပိုင္သည္ဟု သေဘာ႐ိုးႏွင့္ ယံုၾကည္သူက လည္းေကာင္း ျပဳလုပ္လွ်င္ ထုိသို႔ျပဳလုပ္မႈသည္ ျပစ္မႈမေျမာက္” ဟူေသာ အကာအကြယ္ ေအာက္၌ ေရခဲႏွင္းေဆာင္း ရွိေနၾကခ်ိန္တြင္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရး တက္ၾကြလႈပ္ရွားခဲ့သူ မ်ားအား စစ္ကိုင္းတုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရ အဖြဲ႕က ပုိက္စိပ္တိုက္ ဖမ္းဆီးျခင္း၊ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ျခင္း၊ တရားခံေျပး ေၾကညာျခင္း၊ ႐ံုတင္တရားစြဲျခင္း၊ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္း မ်ားကို အေရးတႀကီး စီမံခ်က္ႀကီးတစ္ခုႏွယ္ တက္သုတ္႐ိုက္၍ ဝိုင္းပတ္ပိတ္ဆုိ႔ စီမံေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိသည္။ အလားတူပင္ ႏုိင္ငံအႏွံ႔အျပား ၌လည္း အလုပ္သမားအေရး၊ ေတာင္သူလယ္သမားအေရး တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ မ်ားကို ႏွီးႏႊယ္ရာ ဥပေဒ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ရမယ္ရွာလ်က္ ဖမ္းဆီးအေရးယူေနျခင္း ကိုလည္း တုိး၍ တိုး၍ ေဆာင္ရြက္ၾကဆဲ။
လတ္တေလာ သတင္းႀကီးေနသည့္ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္မႈ တစ္ခုမွာ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန ဒုတိယဝန္ႀကီး ကိုယ္တုိင္က ဆုိင္းငံ့ထားသည္ဟု တရားဝင္ ေျပာဆုိထားသည့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ပံုႏွိပ္အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၁၇(၂၀) ျဖင့္ ဖမ္းဆီးတရားစြဲဆုိျခင္း ခံထားရေသာ Generation Wave (GW) အတြင္းေရးမွဴး ဦးေဝၿဖိဳးေအာင္ကို ျပည္ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက ဒဏ္ေငြသံုးေသာင္းက်ပ္ ေပးေဆာင္ေစရန္ သို႔မဟုတ္ ေထာင္ဒဏ္သံုးလ က်ခံေစရန္ ဇူလိုင္လ ၂၆ ရက္ေန႔က အမိန္႔ ခ်မွတ္လုိက္သည့္ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္သည္။ ဥပေဒ တစ္ရပ္သည္ ဆုိင္းငံ့ထားစဥ္ ကာလအတြင္း ဥပေဒအာဏာသက္ေရာက္မႈ ကင္းမဲ့ေန သည့္အတြက္ ထုိသို႔အသက္မဝင္ေသာ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ကို အေထာက္အထားျပဳ၍ တရားစီရင္ႏိုုင္သေလာ၊ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္က ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္၍ လႊမ္းမိုးျခယ္လွယ္ႏိုင္သေလာ၊ ဥပေဒအထက္တြင္ မည္သူမွ် မရွိေစရဟူေသာ မူသေဘာတရားသည္ ၾကားေကာင္း႐ံု ဟန္ေရးျပစကား သက္သက္ေပေလာ။ တိတိပပ ေစ့ငု ဆင္ျခင္ၾကည့္စရာ ဥပေဒေရး အယိမ္းအယိုင္ေတြ လက္ၾကားေရယိုရွိေန သည္ကား ျငင္း၍မရ။
ဆိုရလွ်င္ အစိုးရအဖြဲ႕အတြင္း အထက္ေအာက္ စည္းေႏွာင္မႈ (Chain of command) ႏွင့္ ထိန္းကြပ္မႈ (Check, recheck, countercheck-control System)၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာန အခ်င္းခ်င္းအၾကား ေပါင္းစပ္ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္မႈ (Coordination & Cooperation) မညီမၫြတ္ျဖစ္ေနသည္ကား အထင္အရွားပင္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ အပါအဝင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ အေျပာင္းအလဲ မ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္လိုသူ မ်ားက တခုတ္တရ ဖန္တီးထုဆစ္ေနသည့္ ဒီမိုကေရစီ အခင္းအက်င္းမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ဳိ႕က တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ကတ္ဖဲ့တိုက္၍ တရြတ္သီထိုး ဆန္႔က်င္ဖီလာ ျပဳေနသည္မွာ ေပၚလြင္ေနသည္။ ဤဝိေရာဓိ ျဖစ္စဥ္မ်ားသည္ နာတာရွည္ ႀကံဳေတြ႔ခံစားခဲ့ၾကရသည့္ ျပည္တြင္းပဋိပကၡမ်ား ရပ္စဲေရး၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ မ်ား ေဖာ္ေဆာင္ေရး အပါအဝင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ လက္ရွိအစိုးရအဖြဲ႕က ေဆာင္ရြက္ေပးပါမည္ဟု ကတိကဝတ္ျပဳထားသည့္ အေရးအရာေပါင္း မ်ားစြာ တို႔အေပၚတြင္ တန္ျပန္ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ား ေပၚေပါက္လာေစ ႏိုင္သည္ကို အေလးအနက္ သတိမူၾကရန္လိုပါသည္။
ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာန အပါအဝင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ရွိ ဌာန၊ အဖြဲ႕ အစည္းအသီးသီး တို႔သည္ တည္ဆဲ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈ ခုႏွစ္)၊ အခန္း (၃) ပုဒ္မ ၅၇ ပါ “ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႏွင့္ ဒုတိယသမၼတ မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳသည္”၊ ပုဒ္မ ၅၈ ပါ “ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တစ္ဝန္းလံုးတြင္ ႏိုင္ငံသားအားလံုး၏ အထြတ္အထိပ္ေနရာ ရရွိသည္” ဟူေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈရန္ မသင့္။ “တစ္႐ံုးတစ္ထံုး” ငါတေကာ ေကာခဲ့ၾကျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔ဘဝ ဤအေျခအထိ တြင္းဆံုးက် ခဲ့ၾကရသည္ ကိုလည္း မ်က္ျခည္မျပတ္သင့္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ မ်က္ႏွာျဖစ္သကဲ႔သို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ၏ ကတိကဝတ္ႏွင့္ လူသိရွင္ၾကား ႏုတ္ထြက္စကား မ်ားသည္လည္း “ဆိုခဲေစၿမဲေစ”၊ လူ႐ိုေသရွင္႐ိုေသ ျဖစ္ေစဖို႔ ဝိုင္းဝန္း ထိန္းသိမ္းေပးၾကရန္ မွာလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္တြင္ အမွန္တကယ္ တာဝန္ရွိေနပါေၾကာင္း တိုက္တြန္း လိုေပသည္။
ေဇယ်မင္းသွ်င္
The Voice Weekly
