ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့ သႀကၤန္ ေရျဖဳန္းတီးတဲ့ သႀကၤန္

မၾကာမီ ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးသႀကၤန္ပြဲေတာ္ ေရာက္ေတာ့မည္။ သႀကၤန္သည္ကား ျမန္မာတို႔အဖို႔ ေပ်ာ္စရာ၊ ရႊင္ျမဴးစရာ၊ စိတ္လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစရာ၊ စိတ္ထြက္ေပါက္ေပးစရာ အေကာင္းဆုံး ပြဲေတာ္ျဖစ္သည္။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္လုံး ေပက်ံညစ္ေထးခဲ့သမွ် အတာေရျဖင့္ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ၿပီး ႏွစ္သစ္ကို မဂၤလာရွိရွိ ႀကိဳဆိုၾကသည့္ ႐ိုးရာပြဲေတာ္လည္း ျဖစ္သည္။ ေရွးကာလတြင္ေတာ့ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ပိေတာက္တစ္ခက္၊ သေျပတစ္ခက္ျဖင့္ နံ႔သာေရဖ်န္းၿပီး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေရကစားခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ခ်စ္ခင္စြာ က်ီစယ္၊ ေနာက္ေျပာင္ၾကသည့္ ပြဲလည္းျဖစ္သည္။ ႐ုိးရာသႀကၤန္ပြဲေတာ္အေၾကာင္း အႏုပညာျဖင့္ သ႐ုပ္ေဖာ္သမွ်သည္ လည္း ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခံကာ သေျပခက္ျဖင့္ ေရဖ်န္း ကစားသည့္ အသြင္သဏၭာန္ကိုသာ သ႐ုပ္ေဖာ္ၾကသည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ သႀကၤန္သည္ကား ျမန္မာတို႔အတြက္ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စရာ အေကာင္းဆုံး ပြဲေတာ္ပင္တည္း။

သို႔ေသာ္ ကုန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္သုံးဆယ္ခန္႔ ကာလအတြင္း ျမန္မာ တို႔၏ ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူး သႀကၤန္တြင္ ႐ိုးရာရနံ႔တို႔ တျဖည္းျဖည္း ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးပါး ျဖစ္လာသည္။ ပကာသနကို ဦးစားေပးလာသည္။ ႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မဆီမေလ်ာ္ေတြက မ်ားလာသည္။ ပိုက္သႀကၤန္ ျဖစ္လာသည္။ ေၾကာ္ျငာသႀကၤန္ ျဖစ္လာသည္။ ဘီယာ၊ အရက္ သႀကၤန္ျဖစ္လာသည္။ အေဖာ္၊ အခြၽတ္ သႀကၤန္ျဖစ္လာသည္။ အဆိုးဆုံးက အဖိုးတန္ေရခ်ဳိမ်ား ျဖဳန္းတီးပစ္သည့္ သႀကၤန္ျဖစ္မွန္း မသိျဖစ္လာျခင္းပင္။
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း သႀကၤန္တြင္းကာလတြင္ ျဖဳန္းတီးပစ္သည့္ ေရခ်ဳိ ဂါလံသိန္းခ်ီရွိသည္။ အထူးျဖဳန္းတီးျခင္းက ေရပက္ခံသူ၊ ရွိရွိ၊ မရွိရွိ ေရပိုက္မ်ား ဖြင့္ထားျခင္း၊ ေရျပင္းအားႀကီး၊ ေရထြက္ အားႀကီးသည့္ ေရပိုက္မ်ားျဖင့္ ပက္ျခင္းမ်ားသည္ သႀကၤန္ေရကစား သည္ႏွင့္မတူဘဲ ေရျဖဳန္းတီးျခင္းသေဘာ ပိုေဆာင္သည္။ သန္႔စင္ေသာ ေရၾကည္တစ္ေပါက္အတြက္ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ မည္မွ် ဒုကၡပင္ပန္းဆင္းရဲ ခံေနၾကရသည္ကို ေရႊျမန္မာအမ်ားစု သတိ မျပဳမိၾက။ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သည္ ထားဦး။ မဆင္မျခင္သုံးလွ်င္ ကုန္ခန္းသြားႏိုင္သည့္ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္ကို သတိထားဖို႔ လိုသည္။ ေရကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေခြၽတာသုံးဖို႔လိုသည္။

သႀကၤန္ကာလေရာက္တိုင္း ကြၽန္ေတာ္လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္မိသည္က ရခိုင္႐ိုးရာသႀကၤန္ ျဖစ္သည္။ ရခိုင္ဓေလ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာမ်ားကို ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီ ထိန္းသိမ္းလာခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ေရပက္ကစားသည္ ကလည္း ယဥ္ေက်းသည္။ စည္းကမ္း ရွိသည္။ ေရကစားသူအခ်င္းခ်င္း အၾကား ဂုဏ္သိကၡာျမႇင့္တင္ ေပးသည္။ ေရပက္ခံေသာ ရခိုင္ပ်ဳိျဖဴမ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ တန္ဖိုးကို အေလးထားရာေရာက္ သည္။ ေလာင္းေလွႀကီး အတြင္း ထည့္ထားသည့္ေရကို ေငြဖလားကေလးမ်ားျဖင့္ ခပ္ကာ ေလာင္းပက္ ကစားၾကသည္။ ပက္ခ်င္သူ၊ ေလာင္းခ်င္သူက ယဥ္ေက်းစြာ ခြင့္ေတာင္းရသည္။ မည္သူ႔ကိုမဆို ေရေလာင္း ႏိုင္သည္။ အျပန္အလွန္ လည္း ေလာင္း၍ရသည္။ ေရအပို မသုံး။ ေရကစားျခင္း ဆိုသည္မွာ သည္လိုမ်ဳိးကိုေခၚသည္။ ယခုေရႊျမန္မာတို႔ သႀကၤန္က သည္လိုမဟုတ္။

သိန္းဆယ္ဂဏန္းခ်ီ အကုန္က်ခံကာ စင္ျမင့္ႀကီးေဆာက္၊ ပိုက္မ်ားတန္းစီခ်၊ မိတ္ကပ္အေဖြးသားလိမ္း၊ ဖက္ရွင္က်က် ဝတ္ဆင္ကာ မ်က္မွန္ မည္းမည္းႀကီးမ်ား တပ္ၿပီး အခန္႔သားပိုက္ကိုင္ကာ ေရပက္ခံသူ လာလာ၊ မလာလာ ေရဖြင့္ထားသည္။ ဒုံးဒုံးဒိုင္းဒိုင္းသံ အေနာက္တိုင္းေတးဂီတ ကို ေဆာင္းေဘာက္စ္ႀကီး မ်ားျဖင့္ဖြင့္သည္။ ေျခေတာင့္၊ ခါးေအာင့္ခံၿပီး မိုးတိုးမတ္တတ္ တစ္ေနကုန္ ေရပိုက္ ကိုင္ထားရသည္။ ေရပက္ခံသူ ကလည္း ပိုက္မွက်လာေသာ ေရမ်ား ေအာက္တြင္ ေရေဆးဆီထိုးခံရသည့္ ကားပမာ ေရပက္စင္ေရွ႕ဝင္ရပ္၊ ေျခကားယား၊ လက္ကားယား၊ တြန္႔လိမ္ ေကာက္ေကြးကခုန္ၿပီး ေရပက္ခံသည္။ အျပန္အလွန္ ေရကစားရသည့္ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ခ်မ္းခ်မ္းေျမ့ေျမ့ အရသာမ်ဳိးမရွိ။ ေရပက္မ႑ပ္တစ္ခုခု မေရာက္မခ်င္း ကားေပၚတြင္ ေရစိုေနေသာ အဝတ္မ်ားျဖင့္ ကားေလတိုးတိုင္း ခ်မ္းတုန္ေနၾကရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားအမ်ားစု သႀကၤန္ လည္တိုင္း အခ်မ္းလုံ ယမကာမွီဝဲၾကသည္။ ယခုေနာက္ပိုင္း မိန္းကေလးမ်ားပါ ေခတ္မီသည္ အထင္ျဖင့္ ေသာက္သုံးလာၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ေရပက္ခံကားမ်ား ေပၚႏွင့္ ေရပက္စင္မ်ားေပၚတြင္ မူးၿပီး ရမ္းေနေသာ မိန္းကေလးငယ္မ်ားကို ေယာက်္ားေလးငယ္မ်ားက ျပန္ထိန္းေနရသည္မ်ဳိး အေတြ႔ရမ်ားလာသည္။ မည္သို႔သႀကၤန္မ်ဳိး ပါနည္း။ သႀကၤန္တြင္ အျမင္မေတာ္သည္မ်ားကို ေရးျပလွ်င္ တစ္ေထာင့္တစ္ညပုံျပင္မ်ား ကဲ႔သို႔ ျဖစ္သြားမည္။ သည္ေဆာင္းပါး တြင္ေျပာခ်င္သည္က အဖိုးတန္ေရကို အက်ဳိးရွိရွိသုံးတတ္ေစခ်င္ သည့္အေၾကာင္းသာ။

ကြၽန္ေတာ့္တစ္ဦးတည္း အျမင္အရ ယေန႔ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားရွိ သႀကၤန္သည္ ေရျဖဳန္းတီးျခင္းဘက္ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေရာက္ေနသည္ဟု ထင္သည္။ ဤသို႔ဆိုျခင္းအားျဖင့္ သႀကၤန္တြင္ ေရမပက္ရဟု မဆိုလို။ ေရွးေခတ္ကအတိုင္း ေတာင္ရွည္ပုဆုိး၊ ပိုးသားေခါင္းေပါင္းႏွင့္၊ ထိုင္မသိမ္းအက်ႌ၊ ခ်ိတ္ထမီ၊ ဆံထုံး၊ ဆံေတာက္ႏွင့္ ေငြဖလားတြင္ နံ႔သာေရထည့္ကာ သေျပခက္ျဖင့္ ဆြတ္ဖ်န္းကစားရမည္ဟု မဆိုလို။ ေရသည္ ေငြထက္ပင္ တန္ဖိုးႀကီး ေၾကာင္း သိရွိနားလည္ေစရန္၊ လိုသည္ထက္ပို၍ ျဖဳန္းတီးသကဲ႔သို႔ မျဖစ္ေစရန္၊ သႀကၤန္အလွလည္း မပ်က္ေစရန္ ေခတ္ကာလႏွင့္လည္း ကိုက္ညီေစရန္ စည္းကမ္းမူေဘာင္တစ္ရပ္ ခ်ထားေပးလိုျခင္းျဖစ္သည္။

သႀကၤန္မ႑ပ္မ်ားကိုလည္း သစ္ျဖဳန္းတီးမႈမျဖစ္ေစရန္ အရန္သင့္ေဆာက္ သံထည္မ်ားသာ ခြင့္ျပဳမည္။ ေရပိုက္မ်ားကို တစ္ေျပးညီ အရြယ္အစား ကန္႔သတ္မည္။ ဥပမာ- ပိုးသတ္ေဆးဖ်န္းသည့္ ပန္႔မွ ေရထြက္သည့္ ပမာဏမ်ဳိးသာထြက္သည့္ ေရပိုက္မ်ဳိးသာ ခြင့္ျပဳမည္။ သာမန္ေရမီတာဖိုးထက္ အနည္းဆုံး ငါးဆမွ ဆယ္ဆအထိ ပိုေကာက္ခံမည္။ ဥပမာ- သာမန္အခ်ိန္ ေရတစ္လီတာ ၅က်ပ္ဆိုလွ်င္ သႀကၤန္ေရပက္မ႑ပ္မ်ား အတြက္ ၂၅ က်ပ္သို႔မဟုတ္ ၅၀ က်ပ္ ေကာက္ခံမည္။ ေရပက္မ႑ပ္ တစ္ခုလွ်င္ ပိုက္အေရအတြက္ ကန္႔သတ္ထားမည္။ ေရပက္ခ်ိန္ကိုလည္း တိတိက်က် ပိုင္းျဖတ္ ေပးထားမည္။ ဥပမာ- နံနက္ ၇ နာရီမွ ၁၁ နာရီခြဲ၊ မြန္းလြဲ ၃ နာရီမွ ည ၇ နာရီအထိသာ။ ထိုအခ်ိန္မတိုင္မီႏွင့္ အခ်ိန္လြန္ပါက ေရျဖတ္ထားမည္။ သႀကၤန္အတြင္း ေရပက္ခံလွည့္သည့္ ကားေမာင္းသူမ်ား အားလုံး အရက္၊ ဘီယာ လုံးဝမေသာက္ရန္ တားျမစ္ထားမည္။ မ႑ပ္တစ္ခုခ်င္းစီ အလိုက္ သတ္မွတ္ဧရိယာအတြင္း စည္းကမ္းမဲ့ ပစ္သမွ်အမႈိက္အားလုံး သက္ဆိုင္ရာမ႑ပ္တြင္သာ တာဝန္ရွိသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီက အမႈိက္ပုံးမ်ား လုံလုံ ေလာက္ေလာက္ ခ်ထားေပးရမည္။ အထူးသျဖင့္ အင္းလ်ားကန္ေစာင္း တစ္ေလွ်ာက္ သႀကၤန္တြင္းကာလ အမႈိက္ပုံးမ်ား တိုးခ် ထားရမည္။ စည္ပင္ရဲမ်ား ေစာင့္ေပးရမည္။ စည္းကမ္းမဲ့ အမႈိက္ မပစ္ရန္ လက္ကိုင္ အသံခ်ဲ႕စက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ ေဆာ္ၾသေပးရမည္။ သႀကၤန္တြင္း အရက္၊ ဘီယာလုံးဝေရာင္းခြင့္ မျပဳဆိုေသာ အမိန္႔မ်ဳိးထုတ္လွ်င္ ေမွာင္ခုိေရာင္းၾကမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တရားဝင္ေရာင္းခြင့္ျပဳရမည္။ သို႔ေသာ္ ပုံမွန္ထက္ ငါးဆအခြန္ ေကာက္မည္။ သို႔ဆုိလွ်င္ ပိတ္ပင္တားဆီးရာလည္း မေရာက္၊ လက္လြတ္စပယ္ ခြင့္ျပဳရာလည္းမေရာက္ ျဖစ္ၿပီး အလိုလို ထိန္းၿပီးသား ျဖစ္သြားမည္။ သည္ၾကားထဲ ခိုးေရာင္းလွ်င္ ႀကီးေလးသည့္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္ေၾကညာထားရမည္။

ယေန႔ကမၻာႀကီးတြင္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ ေသာက္သုံးေရ လုံေလာက္စြာမရရွိသည့္ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အညာေက်းလက္ေဒသမ်ား ကိုပင္ၾကည့္။ ေသာက္ေရတစ္အုိး ရရွိရန္ ရြာႏွင့္ ကိုးမိုင္၊ ဆယ္မိုင္ေဝးေသာ သဲေခ်ာင္းသုိ႔သြားကာ လက္ယက္တြင္းတူးၿပီး တစ္ေနကုန္ ေစာင့္ခပ္ေနၾကရသည္။

သစ္ေတာမ်ား ျပဳန္းတီးမႈေၾကာင့္ ျမစ္ကမ္းပါး၊ ေခ်ာင္းကမ္းပါးမ်ား တိုက္စားၿပိဳက်ကာ ျမစ္၊ ေခ်ာင္းတို႔ေကာလာသည္။ ေရခ်ဳိ အရင္းအျမစ္မ်ား ေလ်ာ့ပါးလာသည္။ ေျမေပၚသစ္ေတာကို အမွီျပဳ ေနရေသာ ေျမေအာက္ေရ အရင္းအျမစ္သည္လည္း နည္းပါးခန္း ေျခာက္လာသည္။ ကမၻာႀကီးသည္ တစ္ေန႔တျခား သူထမ္းပိုးထားရသည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး မ်ားေၾကာင့္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ မ်ားလာသည္။ ၾကာလာလွ်င္ ကမၻာ့လူသားမ်ားကို ေရခ်ဳိ လုံေလာက္ေအာင္ပင္ ေပးႏိုင္ပါ့မလားမသိ။ စစ္စစ္အားျဖင့္ ဤကမၻာႀကီး၏ ေရ၊ ေျမ၊ ေတာ၊ ေတာင္၊ ေျမေပၚ၊ ေျမေအာက္ သယံဇာတမ်ားကို လက္ရွိ အသက္ရွင္ေနထိုင္ေနေသာ သက္ရွိသတၱဝါ အားလုံးသာမက ေနာင္ လာမည့္ မ်ဳိးဆက္မ်ားစြာလည္း ပိုင္ဆိုင္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသက္ရွင္ ေနစဥ္အတြင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ စည္းကမ္းမဲ့ ပရမ္းပတာ သုံးစြဲလိုက္လွ်င္ ေနာင္မ်ဳိးဆက္မ်ားအတြက္ ဒုကၡႏွင့္ ျပႆနာမ်ား ခ်န္ထားခဲ့သလို ျဖစ္ေပမည္။ အမွန္တကယ္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနထုိင္ရာ ေျမကမၻာႀကီးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘာသာ ဖ်က္ဆီးသကဲ႔သို႔ ျဖစ္ေနသည္ မဟုတ္ေလာ။

သို႔ဆိုလွ်င္ ေျမကမၻာႀကီး၏ ေရသယံဇာတကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ တတ္ႏိုင္သည့္နည္းျဖင့္ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းၾကဖို႔ လိုမည္။ ထို႔ အတြက္ သႀကၤန္တြင္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုေလာက္အထိ ေရအသုံး ေလွ်ာ့ျခင္း အားျဖင့္ လက္ေတြ႔ကူညီႏိုင္သည္။ ဤသို႔ ကူညီလိုက္ျခင္း အားျဖင့္ ႏွစ္သစ္ကို က်က္သေရမဂၤလာရွိစြာ ႀကိဳဆိုႏိုင္မည္။ ႏွစ္သစ္ကူးသည့္ သႀကၤန္၊ မဂၤလာရွိသည့္ သႀကၤန္ျဖစ္မည္။ ထိုအခါ "မဂၤလာပါ ကမၻာႀကီး" ဟု ဝ့ံဝံ့ၾကြားၾကြား ႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ၾကမည္။
(ေက်ာ္ဗဟိန္း)
The Voice Weekly