သမုိင္းဆုိတာ ေဟာင္းေလတန္ဖုိး ႀကီးေလပါပဲ။ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူ ပုဂိ္ၢဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သမုိင္းတန္ဖုိးျမင့္ တက္လာတတ္ပါတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရ ရင္ အုိးျခမ္းပဲ့ေလးတစ္ခုကေတာင္ သူ႔ သမုိင္းနဲ႔သူရွိေနတတ္တယ္။
အုိးျခမ္းပဲ့ဆုိၿပီး တန္ဖုိးမဲ့လိမ့္မယ္ မထင္လုိက္ပါနဲ႔။ သူ႔မွာ ဖြဲ႕တည္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကာအေလွ်ာက္ သူ႔ေခတ္သူ႔ကာလ က လူေနမႈစနစ္ကုိ ေျပာျပေနတယ္။ သာမာန္လူေတြနားမလည္ႏုိင္ေပမဲ့ သမုိင္း ပညာရွင္ေတြကေတာ့ အုိးျခမ္းပဲ့ကေျပာ တဲ့ သမုိင္းကိုနားလည္ေနၾကတယ္။
အုိးျခမ္းပဲ့မွာပါ၀င္ေနတဲ့ ရႊံ႕ေျမအမ်ဳိး အစား၊ သူ႔မွာ ကပ္ၿငိေနတဲ့ ႏြယ္၊ ျမက္၊ သစ္ရြက္၊ သူ႔ကိုအလွဆင္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီ၊ အႏုပညာ အားလံုးေပါင္းစပ္ၾကည့္လုိက္ ရင္ သမုိင္းမွတ္တမ္းတစ္ေစာင္ရႏုိင္တဲ့ အထိ အုိးျခမ္းပဲ့တစ္ခုဟာ သမုိင္း၀င္ ပစၥည္းျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မုိ႔လည္း ဆရာတင္မုိးေျပာခဲ့သလုိ အလွ ကိုယ္စီရွိၾကတာခ်ည္းပါပဲ။
အခုဆုိရင္ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ နယ္ေျမျဖစ္တဲ့ ပုဂံအာနႏၵာဘုရားမွာ နံရံ ေဆးေရးပန္းခ်ီေတြကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ ေနၿပီ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခ်းေညႇာ္ေတြ ကပ္ေနတဲ့ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီေတြ၊ ထံုး သုပ္ထားလုိ႔တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ ပန္းခ်ီေတြကို အိႏိ္ၵယႏုိင္ငံရဲ႕အကူအညီ နဲ႔ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေနတာကိုျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။
နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီေတြကလဲ ပုဂံ ေခတ္ရဲ႕ လူေနမႈဘ၀ကို အတန္အသင့္ ေျပာျပႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ပုဂံမွာရွိတဲ့ ဂူဘုရားေတြရဲ႕ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီေတြဟာ ျဖင့္ ပုဂံေခတ္ရဲ႕ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို အမ်ားႀကီး ေျပာျပေနတာေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ပုဂံေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈနယ္ေျမဟာ ျဖင့္ တန္ဖုိးႀကီးမားတဲ့ သမုိင္းအေမြအႏွစ္ ေတြကို ခ်န္ရစ္ခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
ဒီလုိပါပဲ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ ပထမ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့ တဲ့ အေနာ္ရထာ၊ ဒုတိယျမန္မာႏုိင္ငံ ေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဘုရင့္ ေနာင္ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ၊ တတိယ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့ တဲ့ အေလာင္းဘုရား ဦးေအာင္ေဇယ်၊ ေနာက္ဆံုးစတုတၳျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ ႏုိင္ငံေရးသမားအခ်ဳိ႕ ကေတာ့ ဒီအဆုိကုိ သေဘာတူေကာင္း မွ တူၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း ျပည္သူလူ ထုတစ္ရပ္လံုးရဲ႕ရင္ထဲမွာရွိခဲ့တာက ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပါပဲ။ (၁၈၈၅ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၈ ရက္)ေန႔ကတည္းက သူ႔ကၽြန္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ လြတ္ လပ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚတင္ေပးခဲ့တဲ့ သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပါ။ လြတ္ လပ္ေရးမီးရွဴးတုိင္ကို ထြန္းညိႇေပးခဲ့တဲ့ သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပါ။ က်န္တဲ့ သူေတြက လြတ္လပ္ေရးမီးရွဴးတုိင္ကုိ ၀ုိင္း ၀န္းထိန္းသိမ္းရင္း လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ ယူလာတဲ့သူေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မုိ႔လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို စတုတၳ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ သူလုိ႔ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက ဂုဏ္ျပဳေခၚ ေ၀ၚခဲ့တာပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ေအာင္ ဆန္း၊ ဦးေအာင္ဆန္းလုိ႔ေခၚေ၀ၚေနၾက တာဟာျဖင့္ ျပည့္စံုလံုေလာက္မႈမရွိဘူး ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေျပာရ ရင္ ““မဟာေအာင္ဆန္း””လုိ႔ေတာင္ ေခၚ လုိက္ခ်င္တယ္။
ေခၚလည္းေခၚထုိက္မယ္လုိ႔ထင္ပါ တယ္။ ပုဂံေခတ္ကေန မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အထိ သူ႔လုိေယာက်္ားမ်ဳိးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးလုိ႔လဲ။ စစ္ေရးအျမင္၊ ႏုိင္ငံ ေရးအျမင္၊ စီးပြားေရးအျမင္၊ လူတန္းစား အျမင္ ဘက္ေပါင္းစံုအျမင္က်ယ္က်ယ္ နဲ႔ ႐ႈျမင္သံုးသပ္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ ေယာက္ပါ။ ပေဒသရာဇ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြလုိ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒက်င့္သံုးၿပီး ႏုိင္ ထက္စီးနင္းအႏုိင္ယူတာမ်ဳိးမလုပ္ခဲ့ဘူး။ အားလံုးတန္းတူအခြင့္အေရးေပးၿပီး တုိင္း ရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို ေဖာ္ ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ ဗမာတစ္မ်ဳိးသားလံုး လြတ္လပ္ၿပီး တုိင္းရင္းသားေတြကေတာ့ နယ္ခ်ဳ႕လက္ေအာက္မွာ ကၽြန္သားေပါက္ ဘ၀ေရာက္ေနမွာကို မလုိလားဘူး။ ဗမာ တစ္က်ပ္၊ ရွမ္းတစ္က်ပ္၊ ကခ်င္တစ္က်ပ္၊ မြန္တစ္က်ပ္၊ ကရင္တစ္က်ပ္၊ ရခုိင္တစ္ က်ပ္၊ အားလံုးေအးတူပူအမွ် သာယာ၀ ေျပာတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံအျဖစ္ အမွန္တကယ္ သူျမင္ခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ကို သည္းခံခြင့္လႊတ္နားလည္မႈ ေတြေပးၿပီး ညီၫြတ္ေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိ ႏုိင္ေအာင္ သူႀကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။ သူကြယ္ လြန္ၿပီးကာမွ ႏုိင္ငံေတာ္၀ါးအစည္းေျပ သြားတာဟာ သူ႔ရဲ႕ပေယာဂမဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ႏုိင္ငံ ေတာ္ရဲ႕သမုိင္းေပးတာ၀န္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္သြားခဲ့တဲ့သူပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရဲ႕ ႀကီးျမတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအျဖစ္ ““မဟာေအာင္ဆန္း””ရယ္လုိ႔ ဂုဏ္ျပဳေခၚ ေ၀ၚလုိက္ခ်င္တာပါ။
အဲဒီမဟာေအာင္ဆန္းဆုိတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခ်ာက္ၿမိဳ႕ကုိ ေရက္လာခဲ့ဖူးတယ္။ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သမုိင္းတစ္ခုဟာျဖင့္ ေျပာစမွတ္ျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္ေစခ်င္သလုိ ေနာင္လာေနာင္ သားေတြလည္း အတုယူေစခ်င္တယ္။ ဒီ သမုိင္းတစ္ကြက္ကိုလဲ အသက္(၈၀) ေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အဘဦး၀င္းေမာင္ဆီ က ၾကားခဲ့ရလုိ႔ မွတ္တမ္းတင္လုိက္ရတာ ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သခင္အေရအတြက္ ေတြ ေလ်ာ့နည္းလုိ႔လာပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးသမုိင္းဟာ သခင္ေတြ မပါရင္ မျပည့္စံုပါဘူး။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ ေရးနဲ႔ သခင္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ဒဂၤါးတစ္ျပားရဲ႕ေခါင္းနဲ႔ ပန္းလိုခြဲျခားပစ္ လုိ႔မရပါဘူး။ သခင္ေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳပမ္းမႈ အတုိင္းအတာတစ္ခုေၾကာင့္ ျမန္မာလြတ္လပ္ေရးရတာပါလုိ႔ေျပာရင္ ျငင္းႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ သခင္ဆုိရင္ ဦးၫႊတ္ဂုဏ္ျပဳခ်င္ေတာ့တာ ပါပဲ။
အဘဦး၀င္းေမာင္ေျပာျပလုိ႔ သခင္ ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦး ေအာင္ဆန္း၊ မဟာေအာင္ဆန္းဟာ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕ကုိ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၃) ရက္ေန႔မွာေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေခ်ာက္ ကိုမလာခင္ေခ်ာက္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေျမာက္ဖက္မွာ ရွိတဲ့ စဥ့္ကူဆုိတဲ့ၿမိဳ႕ကုိ အရင္သြားပါ တယ္။ စဥ့္ကူၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ဦးစံလွ-ေဒၚျဖဴ လွရဲ႕တုိက္မွာ တည္းခိုနားေနၿပီး ၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားေတြကို မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ၿမိဳ႕လူထုက ၾသ ဘာစာေတြဖတ္ၿပီး ႀကိဳဆုိဂုဏ္ျပဳတာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကမႀကိဳက္ပါဘူး။ ဒီေတာ့လည္း ရွင္းရွင္းပဲေျပာလုိက္တယ္။ ““ၾသဘာစာ ဖတ္ေနလုိ႔ လြတ္လပ္ေရးမရႏုိင္ဘူး အခ်င္းခ်င္း ညီညီၫြတ္ၫြတ္စည္းစည္း လံုးလံုးလုပ္မွ လြတ္လပ္ေရးရႏုိင္မယ္လုိ႔ ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။””
ေျခာက္ၿမိဳ႕က ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ေတြ ကလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို စဥ့္ကူၿမိဳ႕ ထိသြားၿပီး ႀကိဳၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ဆုိတဲ့သူေတြကေတာ့ ဗိုလ္ ျမတ္ေက်ာ္၊ စေလဗိုလ္၀၊ သခင္သံခဲ၊ သခင္စံဦး၊ သခင္ခင္ေမာင္ညိဳ၊ သခင္ခင္ ေမာင္ျဖဴတုိ႔ျဖစ္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သားတပည့္ ေတြျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ေတြဟာ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕ကေနၿပီး စဥ့္ကူးၿမိဳ႕အထိ လာ ႀကိဳေနတာကိုေတြ႕ရေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းက ဒီလုိေျပာပါသတဲ့။ ““ငါ့ကို လာ ႀကိဳစရာလဲမလုိဘူး၊ ေစာင့္ေရွာက္စရာ လည္းမလုိဘူး။ မင္းတုိ႔တကယ္ေစာင့္ ေရွာက္ရမွာက ျပည္သူလူထုပဲ””လုိ႔ ေျပာ ပါသတဲ့။
ဟုတ္ပါတယ္။ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ အစည္းဆုိတာ ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔ထက္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံသားေတြကို ကာကြယ္ဖုိ႔က ပဓာနက်ပါတယ္။ တကယ္ ေတာ့ ႏုိင္ငံသားေတြဆုိတာ အားကိုးရာ မဲ့တဲ့သူေတြပါ။ သူတုိ႔ရဲ႕ဘ၀ဟာ လံုျခံဳ မႈမရွိပါဘူး။ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရးနဲ႔ တည္ ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေနတဲ့ ကာလမ်ဳိးမွာသာ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ လူေနမႈဘ၀က လံုျခံဳ တာပါ။ လြတ္လပ္ေရးမရေသးတဲ့ ၾကား ကာလမ်ဳိးမွာ လက္နက္ကုိင္ေသာင္းက်န္း သူေတြရဲ႕ ရမ္းကားမႈေတြေၾကာင့္ ျပည္သူ လူထုဟာ က်ီးလန္႔စာစားျဖစ္ေနၾကရ တယ္။ အဲဒီလုိက်ီးလန္႔စာစား ဘ၀ေရာက္ ေနၾကတဲ့ ျပည္သူလူထုကုိ ျပည္သူ႔ရဲ ေဘာ္ေတြအေနနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ရမယ္ လုိ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ၾသ၀ါဒေႁခြ သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ အစည္းဆုိတာ မီးလုိပါပဲ။ သံုးတတ္ရင္ မိတ္ေဆြ၊ မသံုးတတ္ရင္ ရန္သူပါပဲ။ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံမွာ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္း ဆုိတာ ရွိသင့္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕အခန္းက႑ ကို ပစ္ပယ္ထားလုိ႔မရပါဘူး။ သူလဲအေရး ပါတဲ့အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံ ေတာ္ရဲ႕ လံုျခံဳေရး၊ ေအးခ်မ္းသာယာ ေရးဟာ (လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္း)ရဲ႕ ခံယူခ်က္အျမင္ေပၚမွာ မူတည္ေနပါ တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ျပည္သူ႔ ရဲေဘာ္ေတြကို ေျပာခဲ့သလုိ ျပည္သူလူထု ရဲ႕ အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ေတြကို ေစာင့္ ေရွာက္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ရပ္တည္ ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေမတၱာကိုရရွိေနၾကမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုနဲ႔ စိတ္သေဘာထားခ်င္းကြဲ တဲ့ေန႔ဟာလဲ တုိင္းျပည္ပ်က္တဲ့ေန႔ပဲျဖစ္ ပါလိမ့္မယ္။
ဒီကေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ဟာ ဒီမုိ ကေရစီႏုိင္ငံေတာ္သစ္ျပန္လည္တည္ ေဆာက္ဖုိ႔အတြက္ အရွိန္ယူေနဆဲကာလ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားလာ ခဲ့ရတဲ့ စိတ္ေ၀ဒနာေတြကို ျပန္လည္ကု စားေနၾကရတဲ့ ကာလမ်ဳိးပါ။ ရင္ထဲမွာ မြန္းၾကပ္ေနေအာင္ ဖိႏွိပ္ခံစားလာခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူလူထုဟာ ဒီမုိကေရစီ ေရၾကည္ တစ္ေပါက္ေသာက္ရဖုိ႔အတြက္ ဘယ္ ေလာက္႐ုန္းကန္ခဲ့ရတယ္ဆုိတာ အားလံုး အသိပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ရဟန္းရွင္လူ၊ ျပည္လူ/ျပည္သားေတြနဲ႔ အနာဂတ္ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြ အမ်ားႀကီး ရင္းႏွီးေပးဆပ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ နံနက္ခင္းရဲ႕ ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ အတူရွင္ သန္ႀကီးျပင္းၾကရမယ့္ သားေကာင္းရတ နာေတြဟာ အေမွာင္လႊမ္းေသာကာလ ေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ၾကံဳေတြ႕ရလို႔ တုိင္းျပည္ ေခ်ာက္ထဲက်ေရာက္သြားၾကရျပန္ပါ တယ္။ ႏုိင္ငံအတြက္ ျပန္လည္ထူေထာင္ ေရးမွာ တစ္တပ္တစ္အား ပါ၀င္ရမယ့္ သူေတြဟာ ႏုိင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာ ဏာတည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရးအတြက္ အသက္ ေပးစေတးခံလုိက္ၾကရတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးဟာ တစ္ကေနၿပီး ျပန္စၾကရတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးၾကံဳခဲ့ၾက ရျပန္ပါတယ္။ အျခားႏုိင္ငံေတြက ေရွ႕ကုိ ေျခလွမ္း ေလး၊ ငါးဆယ္ေရာက္ေနေပမဲ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ တစ္ကျပန္စေနရလုိ႔ ခရီးမတြင္ႏုိင္ဘဲျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကမၻာႀကီးရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္နဲ႔အတူ ျပည္သူတစ္ရပ္ လံုးကလဲ ဒီမုိကေရစီအလင္းေရာင္သစ္ကုိ ျမင္ေတြ႕လုိလွပါၿပီ။ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုး ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရမယ့္ ဒီမုိကေရစီလမ္း မႀကီးေပၚမွာ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ျမန္မာတပ္မေတာ္က လက္ တြဲညီညီလုိက္ပါႏုိင္ေကာင္းရဲ႕လုိ႔ ခံစားမိ ပါတယ္။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ကုိယ္တုိင္ကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဆႏၵနဲ႔တစ္ထပ္ တည္းက်တဲ့ မိန္႔ခြန္းတစ္ရပ္ကုိ သူ႔ရဲေဘာ္ ေတြကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္သားေကာင္း တစ္ေယာက္ဟာ စစ္စည္းကမ္းေတြကို တိတိက်က် လုိက္နာၿပီး လက္နက္အား ကိုး အႏုိင္က်င့္ဗိုလ္က်စိုးမုိးတာမ်ဳိးေတြ သာ မလုပ္ဘူးဆုိရင္ သိၾကားမင္းက လက္အုပ္ခ်ီရွိခုိးရမယ့္ ေယာက်္ားေကာင္း၊ ေယာက်္ားျမတ္မ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိေယာက်္ားေကာင္း၊ ေယာက်္ားျမတ္ ေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ေအာင္လည္း တပ္မေတာ္ ရဲ႕ ဖခင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အပါအ၀င္ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဟာ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့ၾကဖူးပါ တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကေတာ့ သူ႔ရဲ ရဲေဘာ္ေတြကို ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ေ၀ဖန္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕ကုိေရာက္ရွိလာပါ ေတာ့တယ္။ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ ေရနံေျမမန္ေနဂ်ာဆုိတဲ့သူေတြ နဲ႔ အလုိေတာ္ရိေတြ၊ ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ထမင္းစားပြဲနဲ႔ ဧည့္ခံေဖ်ာ္ ေျဖဖုိ႔ႀကိဳးစားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ပို စတာတုိက္ပြဲေလးတစ္ခုျဖစ္သြားတယ္လုိ႔႔ မွတ္သားရပါတယ္။
ဒီလုိပါ။ ေစ်းအေနာက္ဖက္ ေခတ္ သစ္စတုိးပုိင္ရွင္ ဦးခင္ေမာင္ျဖဴ၊ ေဒၚသန္း ရီတုိ႔ရဲ႕ ဆုိင္ေရွ႕မွာ ““ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ အလုိေတာ္ ရိေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ညာေတာ့မယ္ သတိထားပါ”” ဆုိတဲ့ ပုိစတာကိုကပ္ၿပီး တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့သတဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ႕အပါးေတာ္ၿမဲ ဗိုလ္ထြန္းလွက ဒီသတင္း ကုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အသိေပးလုိက္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လဲ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ အလုိေတာ္ရိ ေတြရဲ႕ ဖိတ္ၾကားခ်က္ကို လက္မခံေတာ့ ဘဲ (ယခု သာသနာ့ဗိမာန္)ရွိတဲ့ ေျမကြက္ လပ္မွာေရာက္ေနၾကတဲ့ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕သူ/ ၿမိဳ႕သားေတြဆီကို တုိက္႐ိုက္သါားၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာပါေတာ့တယ္။ နံနက္ (၁၀) နာရီေလာက္ရွိၿပီလုိ႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီလူထုေဟာေျပာပြဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကို ဥပမာေဆာင္ၿပီး ေျပာသြားတယ္လုိ႔ အဘဦး၀င္းေမာင္က ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီပံုျပင္ကေတာ့ ဘုရင္ ျဖစ္ဖုိ႔ ကံဇာတာရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ကုိ ေရႊထီးေဆာင္းရလိမ့္မယ္လုိ႔ ေဗဒင္က ေဟာေပမဲ့ ဘုရင္ျဖစ္ထုိက္ေလာက္တဲ့ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမရွိဘဲ ေပါ့ေပါ့ေန၊ ေပါ့ေပါ့စားမိလုိ႔ ေနာက္ဆံုးသုသာန္မွာ အားျပတ္ၿပီးလဲေနတုန္း ဘုရင္ကသနား လုိ႔ ေရႊထီးေဆာင္းေပးလုိက္ရတယ္ဆုိတဲ့ ပံုျပင္ကိုေျပာၿပီး ေခ်ာက္ၿမိဳ႕သူ/ၿမိဳ႕သား ေတြလဲ လြတ္လပ္ေရးေတာ့ရမွာပဲဆုိၿပီး ေပါ့ေပါ့ေန၊ ေပါ့ေပါ့စားၾကရင္ေတာ့ လြတ္လပ္ေရးမရဘဲ သူ႔ကၽြန္ဘ၀နဲ႔ ေသ ၾကရလိမ့္မယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့တယ္ဆုိပဲ။ လူထု ေဟာေျပာပြဲအၿပီးမွာေတာ့ အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္ သခင္မေဒၚတင္ေရႊ(ရြာ ေဟာင္း)က ဘူးသီးငါးေပါင္းေၾကာ္နဲ႔ ဧည့္ခံလုိက္တယ္လုိ႔လဲ ေရွးျဖစ္ေဟာင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္အျဖစ္ အဘဦး၀င္း ေမာင္က ျပန္ေျပာင္းေျပာျပတာကို မွတ္ တမ္းတင္ရင္း ဒီမုိကေရစီခရီးလမ္းမွာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထလုိ႔ပဲ ႏုိးေဆာ္ လုိက္ပါရေစလားခင္ဗ်ာ။
သိန္းျမင့္ညိဳ(ေခ်ာက္)
The Hot News
