ႏွစ္ ၆၀ ဆူးခင္းေသာလမ္းခရီး
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ Union Of Myanmar ရဲ့ သမုိင္းေၾကာင္းကို အဲဒီလုိ သည္းမခံႏုိင္တာေတြ၊ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္တာေတြ၊ မစြန္႔လြတ္ႏုိင္တာေတြ၊ မေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္တာေတြ၊ အားၾကီးလြန္းတယ္၊ Union Of Myanmar ဆုိတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ေတာ္ၾကီးဟာ အုိ---တခါတည္း ေသြးေခ်ာင္းစီးျပီးေတာ့ ထပ္တလဲလဲ ပစ္ၾကခက္ၾက သတ္ၾကျဖတ္ၾက ဖမ္းဆီးၾက နိပ္စက္ၾကနဲ႔ ဒီလုိေတြ ျဖစ္လာခဲ့တာ။ အဲဒီေတာ့ ဒုိ႔ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီး၏ သက္တမ္းဟာ လြတ္လပ္ေရးရျပီးခါစကထဲက အခုထိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိလာခဲ့ျပီ။ အႏွစ္ ၆၀ တုိ႔ကာလပတ္လုံး၊ ဒီလုိပဲ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ သည္းမခံႏုိင္ၾကတာေတြ၊ ခြင့္မလြန္ႏုိင္ၾကတာေတြ၊ မစြန္႔လြတ္ႏုိင္ၾကတာေတြ၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ရဲ့ အျပစ္ကို တစ္ေယာက္က မေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္ၾကတာေတြ၊ အဲဒါေတြေၾကာင့္ အခုထိ စည္းလုံးညီညာမႈႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေရး၊ ျပီးေတာ့ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ အဂၤလိပ္လုိ တစ္လုံးႏွစ္လုံးေျပာရင္ လက္ခံၾကစမ္းပါ၊ Peace ရယ္ Harmonious ရယ္ Co-exist ရယ္ ဒီကေန႔ထိ မရေသးဘူး။
အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ခြင့္လြတ္ၾကပါ
ျပီးေတာ့ ငါေျပာခ်င္တာက လက္ပန္ေတာင္း တစ္ပတ္လည္က လူေတြေရာ တစ္ႏုိင္ငံလုံးက လူေတြေရာ လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြး၊ တုိင္းရင္းသား အားလံုး၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ့ေျမပုံေပၚမွာ ေမြးတဲ့ သူေတြ၊ ျမန္မာျပည္ထဲမွာပဲ ေနေန အျပင္ဘက္မွာပဲ ေနေန၊ အကုန္လုံးဟာ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ခြင့္လြတ္ၾကပါလုိ႔၊ ေနာက္တစ္ခုက သည္းခံၾကပါ၊ သည္းခံတယ္ဆုိတာ အဓိကေတာ့ ေဒါသကို ထိမ္းခ်ဳပ္တာ၊ တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ အမွားအယြင္းရွိရင္လဲ ခြင့္လြတ္ၾကပါ။ ပုထုဇဥ္ေတြဟာ မွားတတ္တာရွိတယ္၊ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မွားရင္ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ေပမဲ့ အနည္းငယ္မွ်မွားတာေတြ အကုန္လုံး ခြင့္လြတ္ၾကပါ။ ေနာက္တစ္ခုက စြန္႔လြတ္ျခင္းဆုိတာလဲ အေရးၾကီးတယ္။
အဲဒီအေျခခံ မူသုံးခ်က္ကြာ၊ ငါအဲဒါ သေဘာက်ထားတာ။ ႏုိင္ငံေတာ္မွာ လူေတြဟာ အဲဒီလုိ က်င့္သုံးႏုိင္ျခင္းမရွိၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ရန္ျဖစ္ၾက၊ သတ္ၾက၊ ျဖတ္ၾက၊ ပစ္ၾက ခက္ၾကနဲ႔ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ျပီး ဆူးခင္းတဲ့ ခရီးၾကမ္းၾကီးကို ဒုိ႔ႏုိင္ငံသားေတြ ဗမာေတြ၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ မြန္း၊ ကယား၊ ရခုိင္၊ ကရင္ လူမ်ိဳးစု တစ္ရာေက်ာ္ဟာ ဆူးခင္းတဲ့လမ္းၾကီးကို ေလွ်ာက္လမ္းခဲ့တာ ၾကာလွျပီပဲ။ ဒီကေန႔ အဲဒီခရီးၾကမ္းၾကီးဟာ ဆုံးေတာ့မယ္၊ ျမန္မာေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကို Golden Myanmar, Golden Land ဒီလုိေျပာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရႊျမန္မာတုိ႔က Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကို ဖြင့္ခါနီးအေနအထားမွာ အကုန္ေရာက္ၾကျပီ။ Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကို ဖြင့္ဖုိ႔ အေနအထား ေရာက္တာဟာ မစုေခါင္းေဆာင္တဲ့ NLD အဖြဲ႔၀င္ေတြအားလုံးႏွင့္ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ လူထြက္ေတြ လက္တြဲႏုိင္ၾကလုိ႔ ျဖစ္တာ။ အဲဒီလုိ လက္တြဲတာကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ဆက္တြဲႏုိင္ဖုိ႔ရာ အေရးၾကီးတယ္၊ အဲဒီလုိ ဤႏွစ္ဦးသား လက္မတြဲႏုိင္ဘူးဆုိလုိ႔ရွိရင္၊ လက္တြဲဖုိ႔ သည္းမခံႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေပါ့၊ မစြန္႔လြတ္ႏုိင္ၾကဘူးဆုိရင္ေပါ့၊ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေပါ့ လက္တြဲဟာ ျပဳတ္သြားျပီ။ အဲဒီလက္တြဲျပဳတ္သြားရင္ ဆူးခင္းတဲ့လမ္းၾကမ္းၾကီးေပၚမွာပဲ အားလုံး ဆက္ေလွ်ာက္ၾကအုံးမွာ၊ ဆူးခင္းတဲ့လမ္းၾကမ္းၾကီးက အခု ဆုံးခါနီးျပီ Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကုိ ေရႊျမန္မာေတြက အခု စတင္ဖြင့္ေတာ့မွာ။ ေသာ့ကေလး ရွာေနတာ၊ ဘယ္ေသာ့နဲ႔ ဘယ္လုိ ဖြင့္မလဲဆုိတာ ရွာေနတဲ့အခ်ိန္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အနည္းကေလးမွ်ေသာ အေၾကာင္းကိစၥကုိ အေျခခံကို အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ ရန္ျဖစ္ၾကမယ္၊ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ၾကမယ္၊ သည္းမခံႏိုင္ၾကမယ္၊ ရန္ေတြ႕ၾကမယ္၊ သတ္ၾကမယ္၊ ေဖာ္ထုတ္ၾကမယ္၊ အဲဒါေတြ စြဲေနၾကအုန္းမယ္ဆုိရင္ ဒီဆူးခင္းေသာ လမ္းေပၚကို အကုန္လုံး ျပန္ေလွ်ာက္ၾကရမွာ။ ျပီးေတာ့ Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကလဲ ပိတ္သြားမွာ။
ဒါ့ေၾကာင့္ ေရွးဦးစြာ ငါေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီသုံးခ်က္ပါ။ အားလုံး သည္းခံၾကစမ္းပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ခြင့္လြတ္ၾကစမ္းပါ။ ေနာက္တစ္ခုက စြန္႔လြတ္ျခင္းဆုိတာလဲ အေရးၾကီးပါတယ္။
ႏွစ္ ၆၀အတြင္း ပန္းခင္းေသာလမ္းဖန္တီးသည္ မေတြ႔ခဲ့
စြန္႔လြတ္ပုံ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့ရွိတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ့ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေအာင္ဆန္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အေပါင္းပါ၊ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ အမ်ားၾကီးပဲ၊ အသက္ေတြ စြန္႕လြတ္သြားၾကတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေအာင္ဆန္းေသျပီးတဲ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ လြတ္လပ္ေရးရ၊ လြတ္လပ္ေရးရျပီး ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေလာက္ခရီးမွာ ႏုိင္ငံေတာ္တစ္ခုလုံးရဲ့ ဆူးခင္းေသာလမ္းၾကမ္းၾကီးကို ပန္းခင္းေသာ လမ္းအျဖစ္ ေျပာင္းေပးခဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟာ ဒုိ႔တုိင္းျပည္မွာ မေတြ႕ခဲ့ဘူး။
Golden Gate ကိုဖြင့္ေပးသူ ေအာင္ဆန္းသမီး
ေနာက္တစ္ခါ Golden Gate ဆုိတဲ့ ေရႊတံခါးၾကီးကုိ ဖြင့္ေပးႏုိင္တဲ့သူ ဒီကေန႔ ေတြ႕ျပီ။ “ေအာင္ဆန္းမရွိတဲ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ ေအာင္ဆန္းသမီးတစ္ေယာက္ ေပၚလာတာဟာ ဒုိ႔အတြက္ အေတာ္ ကံေကာင္းတယ္၊ ေနာက္တစ္ခါ တပ္မေတာ္ၾကီးအတြက္လည္း သိပ္ကံေကာင္းတယ္။ မစုတစ္ေယာက္ဟာ ဒီပဲရင္းကိစၥၾကီးတစ္ခုလုံးကို လုံး၀ မွ်က္ႏွာလြဲျပီး ခြင့္လြတ္ထားတာ။” ဘာ အစအနမွ ျပန္မေဖာ္ဘူးဆုိရင္ လက္ပန္ေတာင္းေတာင္က ကိစၥကိုလည္း အားလုံးက ဒီလုိပဲ “ေအာ္ မစုေတာင္ ဒီေလာက္ၾကီး ခြင့္လြတ္ႏုိင္ရင္ ဒုိ႔တေတြလဲ ခြင့္လြတ္ ေက်နပ္ၾကဖုိ႔ ကိစၥဟာ ႏွလုံးသားထဲမွာ စြဲစြဲျမဲျမဲထား။” ဒီမူ၀ါဒ သုံးခုေပါ့ေလ။ ငါေတြးထားတာ အားလုံးရွိဖုိ႔ေကာင္းတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ Union Of Myanmarကုိ United Myanmar ျဖစ္ေအာင္၊ Golden Myanmar ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾက။ တုိင္းသူ ျပည္သားအားလုံးဟာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခြင့္လြတ္ရမည္၊ သည္းခံရမည္၊ ျပီးေတာ့ “အနည္းငယ္မွ်ေသာ အက်ိဳးအျမတ္ကို စြန္႔လြတ္မွ ၾကီးက်ယ္တဲ့ အက်ိဳးျမတ္ကို ရရွိႏုိင္မွာ” ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်က္သုံးခ်က္ကုိေတာ့ ငါ အေလးအနက္ ထားျပီး ေျပာခ်င္ပါတယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို နည္းယူ
ေအးး- ငါေျပာခ်င္ေသးတာက ဘာလဲလုိ႔ဆုိေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ့ ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ပုံ၊ တစ္ကမၻာလုံးကို လြမ္းမုိးႏုိင္ပုံေတြကို သခၤန္းစာ ယူရမည္။ နည္းယူရမည္၊ အေမရိကန္ဆုိတာ ႏွစ္ ၃၀၀ ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ အေမရိကန္ေပၚလာတာေနာ္။ United States ဆုိတာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀ ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ျပန္ၾကည့္၊ လြတ္လပ္ေရး သက္တမ္းကို ၾကည့္၊ သူတုိ႔လည္းပဲ တခါတည္း သတ္ျဖတ္၊ တုိက္ခုိက္ျပီးေတာ့ လာခဲ့ၾကတာ၊ ျပီးေတာ့ ၀ါရွင္တန္ဆုိတာကုိ ရလုိက္ေတာ့မွ United States ဆုိတာျဖစ္သြားတာ။ သူတုိ႔သမုိင္းဟာ ဘာမွ မၾကာေသးဘူး။ အဂၤလိပ္ေတြကို ၾကည့္၊ United Kingdom။ ေ၀လက တစ္ရွင္ဘုရင္၊ စေကာ့တလန္က တစ္ရွင္ဘုရင္၊ အုိင္ယာလန္က တစ္ရွင္ဘုရင္၊ အဂၤလန္က တစ္ရွင္ဘုရင္၊ ဘုရင္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြဲကြဲျပားျပား ျဖစ္ေနတာ၊ အဲဒီလုိ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ ကြဲေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီဘက္က ျပင္သစ္က နပုိလီယံရဲ႕ ျခိမ္းေျခာက္မႈကို ခံရတဲ့ အခ်ိန္မွာ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ ကြဲေနတဲ့ ပေဒသရာဇ္ဘုရင္ေနရာမွာ အကုန္ေပါင္းျပီးေတာ့ United Kingdom လုပ္ခဲ့တာ ႏွစ္ ၂၀၀ ေက်ာ္ပဲရွိေသးတာ။ အဲဒီေတာ့ United လုပ္ႏုိင္တဲ့ အဲဒီလူေတြဟာ United ကုိ ဘာမူနဲ႔ လုပ္သြားၾကသလဲ ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ခုနက ငါေျပာသလုိ ခြင့္လြတ္ျခင္းနဲ႔ သည္းခံျခင္း၊ ျပီးေတာ့ သူတပါးေတြရဲ့ အျပစ္ကို ေမ့ေပ်ာက္ျခင္း၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ ကုိယ့္အက်ိဳးစီးပြား၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ စီးပြားကုိ စြန္႔လြတ္ျခင္း၊ အဲဒီမူ ေလးခ်က္နဲ႔ United States ႏွင့္ United Kingdomေတြ ျဖစ္လာတာ။
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ (Union Of Myanmar)
ဒုိ႔ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ သမုိင္းကို တုိတုိေလးျပန္ၾကည့္၊ ငါအခု ပုဂံမွာ အနားယူေနတာ၊ မင္း လာေမးေတာ့ ငါကလဲပဲ ေျပာခ်င္စိတ္ေပါက္ေနတာ၊ စိတ္ထဲမွာ ပင္ပန္းလြန္းလုိ႕။ “တုိင္းျပည္အတြက္ ဒီေလာက္စြန္႔လြတ္တဲ့ သူကို ၀ုိင္းျပီး ရန္ေတြ႕တာ စိတ္မခ်မ္းသာစရာေကာင္းတယ္။” ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကို ပထမဆုံး စည္းလုံးခဲ့တာ အေနာရထာ မုိ႔လားကြ၊ အေနာရထာဟာ ေအဒီ ၁၁ ရာစုဆုိေတာ့ ဒုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ စည္းလုံးမႈဟာ အဂၤလိပ္ အေမရိကန္တုိ႔ထက္ သက္တမ္း ရွည္ျပီကြ၊ ႏွစ္ေပါင္း ၉၀၀ ရွိျပီ။ အဲဒီ အေနာ္ရထာ စည္းစည္းလုံးလုံးနဲ႕ တည္ေထာင္ထားခဲ့တဲ့ United Myanmar ကုိ ဖ်က္စီးျပစ္ၾကတာေတာ့ ပုဂံသမုိင္းမွာ ျပန္ဖတ္၊ တုိတုိေလး၊ ငါေျပာမယ္၊ သီဟပတိဆုိတဲ့ ဘုရင္ႏွင့္ နရသူဆုိတဲ့မင္းပဲ၊ မင္းႏွစ္ပါးအေၾကာင္း အက်ယ္မေျပာဘူးကြာ၊ ပုဂံသမုိင္းမွာ အဲဒီမင္းႏွစ္ပါးကို ဘယ္လုိေရးထားလဲ။ သီဟပတိမင္းကို ဘာေခၚလဲဆုိေတာ့ တရုပ္ေျပးမင္းလုိ႔ေခၚတယ္။ နရသူကိုေတာ့ ကုလားက်မင္းလုိ႔ ေခၚတယ္။ အဲဒါဟာ ဒုိ႔ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားေတြ သိပ္သတိထားရမည့္ အခ်က္ပဲ။ တရုပ္ေျပးမင္းႏွင့္ ကုလားက်မင္း အဲဒီမင္းႏွစ္ပါးတုိ႔ေၾကာင့္ အေနာ္ရထာ စုစည္းညီညြတ္စြာ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးဟာ အစိပ္အစိပ္အမႊာမႊာ ပ်က္စီးခဲ့တယ္။
ရာဂ်မင္းဆုိတာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကလာတဲ့ ပတိကၡယ မင္းသမီးကို လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ ဘုရင္ကြ၊ အဲဒီလူ ကုလား သတ္လုိ႔ေသတာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ “တုိင္းျပည္မွာ အဖက္ဖက္က တရုပ္ကတစ္မ်ိဳး၊ ကုလားကတစ္မ်ိဳး၊ ျခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလုိ ရွားရွားပါးပါး ရထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ကုိ ဒုိ႔တေတြက အားမေပးဘူးဆုိရင္ အဂၤလိပ္က်မင္းဆုိတဲ့ သီေပါမင္းဆုိတာလဲ ရွိေသးတယ္။” အဲဒီသမုိင္းေတြကို ဆက္လက္ျပီး စဥ္းစားၾက။
အဲဒီေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ေရွးေရွးက အသက္စြန္႔သြားၾကတဲ့ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြရဲ့ လြတ္လပ္ေရးနဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ့ အေမြအႏွစ္ေတြကို ညီညြတ္ျခင္းျဖင့္ ဒုိ႔တေတြဟာ ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ညီညြတ္ျခင္းဆုိတဲ့ ကိစၥကလဲ သည္းမခံႏုိင္ရင္ မညီညြတ္ဘူး၊ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ရင္ မညီညြတ္ဘူး၊ မစြန္႔လြတ္ႏုိင္ရင္ မညီညြတ္ဘူး၊ ေမ့ေပ်ာက္ျခင္း မရွိရင္လဲ မညီညြတ္ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ Tolerance, Forgiveness, Sacrificed, Forgetness၊ အဲဒီအထဲမွာ ထပ္ေျပာရရင္ self-forgeteness ကုိယ္က်ိဳးကိုယ့္စီးပြားကို ေမ့ေပ်ာက္ျခင္းဆုိတဲ့ အဲဒီအေျခခံမူေလးနဲ႔ Union Of Myanmar ဆုိတဲ့ႏုိင္ငံေတာ္ကို ဆက္လက္၍ ထိမ္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါစုိ႔လုိ႔ အေလးအနက္ေျပာခ်င္ပါတယ္။
သီတဂူဆရာေတာ္ေျပာေသာ “စည္းလုံးညီညြတ္ျခင္း၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ Union Of Myanmar” ဒီဗီဘီ အင္တာဗ်ဴးအသံဖုိင္မွ စာအျဖစ္ ဖန္တီးသည္။
သီတဂူဆရာေတာ္
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၆-၃-၂၀၁၃
