ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ား

အဂၤါေန႔၊ ဇြန္လ ၁၁ ရက္ ၂၀၁၃
ျမန္မာအလုပ္သမား ေလးသိန္းမွ်ရွိေနသည့္ မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမားတခ်ဳိ႕ တိုက္ခိုက္ခံရမႈ သည္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ထပ္မံ မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာအစိုးရ စိုးရိမ္ပူပန္ကာ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနက ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ မေလးရွားသံအမတ္ႀကီးကို ဆင့္ေခၚ၍ ဤသို႔ေနာက္ေနာင္ မျဖစ္ပြားေစေရး အာမခံခ်က္ေပးပါရန္ သတိေပးလႊာ ေပးပို႔ခဲ့သည္။

မၾကာေသးခင္ကလည္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ေနာင္းၿမိဳ႕အနီး ျမစ္ထဲတြင္ ေပါေလာေမ်ာေနသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား အေလာင္း ၁၂ ေလာင္းကို ျမင္ခဲ့ၾကရသည္။ သူတို႔က ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြရန္ ေရေၾကာင္းမွ တစ္ဆင့္ ေျပာင္းေရႊ႕ေရာက္လာခဲ့ၾကပံုရၿပီး၊ ေလွနစ္ျမဳပ္၍ ေသဆံုးခဲ့ၾကရသည္။ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်ၾကသည္ဆိုသည္မွာ လူ႔သမိုင္း စတင္ ျဖစ္ေပၚလာကတည္းက သမိုင္း၏ေစ့ေဆာ္မႈ အေၾကာင္းတရားတစ္ခု ျဖစ္သည္။

အခ်ဳိ႕ ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံမ်ားသည္ ႏိုင္ငံတစ္ခုလံုးနီးပါး အသုတ္လိုက္အစုလိုက္ ေျပာင္း ေရႊ႕အေျခခ်သူမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည့္ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုလွ်င္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ၾသစေၾတးလ်၊ ကေနဒါႏွင့္ နယူးဇီလန္လိုႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ လူသားတို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်ခဲ့ၾကျခင္းမွာ အတိဒုကၡေပးခံရမည္ကို ေၾကာက္ရြံ႕သည့္စိတ္ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ စီးပြားေရးအေျခအေန ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးေနသည့္ ေနရာမွ ပိုမိုသာယာဝေျပာသည့္ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ ေနရာသို႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်သူမ်ား ဆိုင္ရာအဖြဲ႕ (International Organiz a tion for
Migration) ၏ အဆိုအရ တစ္ကမၻာလံုးတြင္ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်သူေပါင္း ၂၁၄ သန္းမွ်ရွိမည္ဟု ဆိုသည္။ ကမၻာေပၚရွိ လူ ၃၃ ေယာက္တိုင္းတြင္ တစ္ဦးသည္ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်သူျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ား တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား သန္းႏွင့္ခ်ီ၍ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပို၍ ေဝးကြာသည့္ ႏိုင္ငံမ်ား သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ သို႔မဟုတ္ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းေသာ စစ္တပ္လႊမ္းမိုး အုပ္ခ်ဳပ္ထားသည့္ပံုစံထဲတြင္ နစ္ျမဳပ္ေနခဲ့ရၿပီး၊ လြဲမွားေသာ စီးပြားေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားႏွင့္ အလုပ္လက္မဲ့အေျခအေနမ်ား ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ၾကရသည္။ ထိုု႔ေၾကာင့္ သန္းႏွင့္ခ်ီေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မ်ား ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႔က စက္႐ံုမ်ားထဲတြင္၊ သေဘၤာမ်ားေပၚတြင္၊ လယ္ယာၿခံမ်ားတြင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ၾကသလို၊ အိမ္မ်ားအတြင္း အိမ္ေဖာ္မ်ားအျဖစ္ ႀကံဳရာက်ပမ္း အလုပ္မ်ားစြာကို လုပ္ခဲ့ၾကရသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံကဲ့သို႔ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ သိသာထင္ရွားသည့္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈရရွိခဲ့ျခင္းမွာ၊ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားထုတို႔၏ လံု႔လဝီရိယလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားအမ်ားအျပားသည္ လုပ္ငန္းခြင္ မလံုၿခံဳမႈ၊ တစ္ခါတရံ တြင္ အႏၲရာယ္မ်ားသည့္၊ ခက္ခဲပင္ပန္းသည့္ လုပ္ငန္းခြင္မ်ားအတြင္း ရွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္ေရး ႐ုန္းကန္ေနၾကရသည္။ သူတို႔ လုပ္ကိုင္ေနၾကရသည့္ အေျခအေနသည္ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံရွိ ဥပေဒမူေဘာင္တို႔ႏွင့္လည္း တစ္စံုတစ္ရာအားျဖင့္ မညီၫြတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေခ်။

သို႔ေသာ္လည္း အေကာင္းဘက္က ေမွ်ာ္လင့္လွ်င္မူ ျမန္မာႏိုင္ငံစီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ပင္လယ္ကိုျဖတ္၊ နယ္စပ္ကိုေက်ာ္စြန္႔စားရမည့္သူမ်ား အေရအတြက္အားျဖင့္ ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းလာေပလိမ့္မည္။ ေစ်းခ်ဳိသည့္ လုပ္သားမ်ားျဖင့္ လက္ရွိ အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ေနၾကသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း၊ သူတို႔၏ စက္႐ံုမ်ား လည္ပတ္ရန္ လုပ္သားေစ်းခ်ဳိခ်ဳိျဖင့္ ဆက္လက္ရႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း အသိအမွတ္ ျပဳလာၾကမည္။ ထို႔အျပင္ အာဆီယံအဖြဲ႕ႀကီးကလည္း ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အာဆီယံ စီးပြားေရးအသိုက္အဝန္း (AEC) အျဖစ္ ေပါင္းစည္းႏိုင္ေရး ႀကိဳးပမ္းလ်က္ ရွိသည္။

ထိုမွ်မက လက္ရွိရရွိထားသည့္ အာဆီယံစီးပြားေရး အသိုက္အဝန္း (AEC) မူေဘာင္ထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ပိုမိုလြတ္လပ္လံုၿခံဳစြာ လုပ္သားမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕ႏိုင္ေရး၊ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ် လုပ္သားမ်ားအတြက္ ကာကြယ္မႈ ေပးႏိုင္ေရး ကိစၥမ်ားအေပၚတြင္ ႀကိဳတင္ေျမာ္ျမင္ကာ ေတာင္းဆိုမႈ မ်ား ရွိေနၾကရဦးမည္မွာလည္း မလြဲမေသြပင္ ျဖစ္သည္။
မဇၩိမသတင္းဌာန