ကထိန္ Gangnam Style

ကထိန္ လွည့္လည္လာေသာ ကားတန္းႀကီးကို ျမန္မာထဘီႏွင့္ ရင္ဖုံးႏွင့္ အက်အန အေနာက္ ႏုိင္ငံသူက လမ္းေဘးမွ ဝမ္းပန္းတသာ အားရပါးရ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ ေနသည္။ သူ႔ေဘးတြင္လည္း ႏုိင္ငံျခားသား အမ်ဳိးသားက လုံခ်ည္ကို ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ဝတ္ၿပီး တၿပဳံးၿပဳံးႏွင့္ ကားတန္း ကို တေငးတေမာ။ အားလုံးက ၾကည္ႏူးစရာ ဆြတ္ပ်ံ႕စရာ။ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာ ကထိန္ဘာသာေရး ပြဲေတာ္ကို ဧည့္သည္ ျမန္မာ ဆန္လိုသူက စိတ္ဝင္တစားႏွင့္ မွတ္တမ္း တင္ေနျခင္း။ သို႔ေသာ္ ေနပါဦး။ တစ္စုံတစ္ခု အႀကီးအက်ယ္ မွားယြင္းေနသည္။ OOOOOO hhhhhh sexy laddyyyyyyy။ ဗုေဒၶါ၊ ဘုရားေရ။ Opa Gangnam Style သီခ်င္းနဲ႔ ကထိန္ခင္း လာတာပါလား။

အေတာ္ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ႏိုင္လွသည့္ ျမင္ကြင္း။ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္သူ တစ္ျပည္သူက ျမန္မာဆန္ဆန္၊ အ႐ိုက္ခံရသူ မ်ားက ဖားတစ္ပိုင္း ငါးတစ္ပိုင္း။ ယိုသူမရွက္ ျမင္သူရွက္၊ ရွက္လိုက္သည္ ျဖစ္ျခင္း။ ရပ္ကြက္ တြင္းရွိ ကထိန္ပြဲမ်ား တြင္လည္း ထို အိုပါးဂန္းနန္း စတိုင္က ႀကီးစိုး ေနသည္တဲ့။ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ထိ ထိုဂန္းနန္းစတိုင္ႏွင့္ နားတစ္ဆူဆူ လူႀကီးသူမ ႐ုံးကျပန္လာသူ အိပ္လို႔မရ နားလို႔မရ။ တစ္ခ်ိန္လုံး ဂန္းနန္းစတိုင္။

ေခတ္အလိုက္ သည္လိုေတာ့ ရွိမွာေပါ့၊ သူ႔ေခတ္နဲ႔ သူ႔အခါ သည္လိုပဲေလ ဆိုလိုသူတို႔ ရွိၾကမည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္ႏႈန္းစံ ဘယ္ေပတံ ႏွင့္တိုင္းတိုင္း ကထိန္ႏွင့္ Gangnam ကေတာ့ မဆီေလးတဲ့မွ မဆိုင္ဟု ဆိုရလိမ့္မည္။ ညကလပ္တြင္၊ ေမြးေန႔ပြဲတြင္၊ ညေနခင္း မဂၤလာဧည့္ခံပြဲ တြင္၊ ပါတီတြင္ ႀကိဳက္သည့္ ေနရာဖြင့္၊ ကခ်င္သလိုက။ သို႔ေသာ္ ကထိန္ ကဲ႔သုိ႔ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ေရာယွက္ေန သည့္ အထြတ္အျမတ္ ထားရေသာ ပြဲလမ္းမ်ိဳးကို ထိုသီခ်င္းျဖင့္ လွည့္လည္ လာသည္မွာ အျမင္မတင့္တယ္။ အရပ္ရပ္ ၾကားလို႔မွမေတာ္ ဆုိေလာက္ေအာင္ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ႏုိင္လွသည္။ သီခ်င္းဖြင့္ေသာ သူမ်ားကိုပဲ မႏုိင္လို႔ လား၊ ခင္းလာေသာ လူႀကီးမင္း မ်ားလည္း သီခ်င္းထဲက သံၿပိဳင္အလိုက္ အတိုင္း လုပ္ခ်င္လုိ႔ပဲလားမသိ။ ကထိန္ ကားတန္းႀကီး မ်ားကေတာ့ အိုပါးဂန္းနန္း စတိုင္ကို အသံ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ဖြင့္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏွံ႔ လွည့္လည္ ခဲ့ၾကသည္မွာ ၾကားရနားဝမခ်မ္း သာ၊ အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္ႏွင့္ ခေလာက္။ သူတို႔ ကိုရီးယား႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈပြဲတြင္ပင္ ကိုရီးယား ေခတ္ေပၚသီခ်င္း K-Pop အမ်ဳိးအစား Gangnam Style ျဖင့္ က်င္းပမည္ မဟုတ္။

ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ထိန္းသိမ္းရမည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ ေသွ်ာင္ထုံး ႀကီးထုံး၊ ေတာင္ရွည္ ပုဆိုးဝတ္၊ ထိုင္မသိမ္းျဖင့္ ေနရမည္ မဆိုလိုပါ။ ယခုကဲ႔သုိ႔ စားသုတ္သုတ္၊ လာသုတ္သုတ္၊ သြားသုတ္သုတ္ သုတ္ သုံးက်မ္းနင္း ေခတ္ႀကီးထဲတြင္ ျမန္ျမန္ထက္ထက္ ေျပးႏုိင္လႊားႏုိင္ တက္ႏုိင္ ဆင္းႏုိင္ရန္ လိုက္ဖက္ေသာ အဝတ္အစားမ်ား ဝတ္စားဖို႔ လို သည္။ သီခ်င္းႀကီး သီခ်င္းခန္႔ မ်ားသာ နားေထာင္ သီက်ဴးရမည္ မဆုိလို။ ယဥ္ေက်းမႈ ဆုိသည္မွာ ေရေသမဟုတ္၊ တစ္ေနရာတြင္ ရပ္တန္႔မသြား၊ ေရရွင္ကဲ႔သုိ႔ စီးဆင္းေနသည္။ ယဥ္ေက်းမႈသည္ လူလုပ္ေသာအရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူေျပာင္းလွ်င္၊ ေခတ္ေျပာင္းလွ်င္ လိုက္ေျပာင္း သည္။ ပုဂံေခတ္က ျမန္မာတို႔ႏွင့္ ယခုေခတ္ ျမန္မာတို႔ ဒီေသြး ဒီသား ဒီလူေတြ အတူတူ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ မည္၊ ဝတ္ပုံစားပုံေနထိုင္ပုံ ယဥ္ေက်းမႈကား တူမည္ မဟုတ္ေတာ့။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာဆိုလွ်င္ ျမန္မာမွန္းေတာ့ ၾကည့္လိုက္ သည္ႏွင့္ သိရန္လိုသည္။ ျမန္မာဟု ဆိုလိုက္လွ်င္ အ႐ိုးခံ အေျခခံေတာ့ တူရမည္။

ယဥ္ေက်းမႈသည္ ပါဝါအႏု Soft Power ျဖစ္သည္။ လူႀကိဳက္ မ်ားေသာ ယဥ္ေက်းမႈသည္ အျခားႏုိင္ငံမ်ား၊ လူမ်ဳိးမ်ားကို ၾသဇာေညာင္းသည္။ အေျခခံ ခိုင္မာ ေတာင့္တင္းျခင္းႏွင့္ ျဖန္႔ျဖဴးသည့္ ကိရိယာ ေကာင္းမြန္ျခင္းတို႔ ေပါင္းစပ္ႏုိင္လွ်င္ ထိုယဥ္ေက်းမႈသည္ Soft Power ျဖစ္လာသည္။ အေမရိကန္ ယဥ္ေက်းမႈသည္ အေမရိကန္၏ Soft Power ၊ တ႐ုတ္ယဥ္ေက်းမႈသည္ တ႐ုတ္၏ Soft Power ျဖစ္သည္။

ပါဝါအႏု၏ အစြမ္းကိုသိေသာ ႏုိင္ငံႀကီးမ်ားသည္ မိမိႏိုင္ငံ၏ ပါဝါႏု အားတက္ေအာင္အစဥ္ႀကိဳးစားေန သည္။ အေမရိကန္၏ ေဟာလိဝုဒ္႐ုပ္ရွင္၊ ဂ်င္း၊ ကိုကာကိုလာ၊ ဒီမိုကေရစီ တို႔သည္ တစ္ ကမၻာလုံးကို ၾသဇာေညာင္းသည္။ တ႐ုတ္ကလည္း တ႐ုတ္ဘာသာ စကား သင္တန္းမ်ား၊ ကြန္ျဖဴးရွပ္ေက်ာင္း (Confucius Institute) မ်ားကို ကမၻာအႏွ႔ံ လိုက္လံ ဖြင့္လွစ္ျခင္းျဖင့္ တ႐ုတ္၏ Soft Power ကို ျမႇင့္တင္ရန္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ႀကိဳးစားေနသည္။ ေတာင္ကိုရီးယား ၏ K-Pop ကိုရီးယား ေခတ္ေပၚ ယဥ္ေက်းမႈ (ဂီတ၊ ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲ) တို႔သည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ တစ္ခြင္ႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္ အာရွႏုိင္ငံအခ်ဳိ႕ကို ၾသဇာ လႊမ္းမိုးေနသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ေတာင္ကိုရီးယား ခရီးစဥ္တြင္ ကိုရီးယား သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား လာေရာက္ ေတြ႔ဆုံၾကသည္မွာ ပါဝါအႏုကို ျမႇင့္တင္ျခင္း ဗ်ဴဟာ တစ္ရပ္ဟု ယူဆႏုိင္သည္။ အျခားႏုိင္ငံ၏ ျမင့္မားေသာ ပါဝါႏုသည္ မိမိႏုိင္ငံကို လာေရာက္ လႊမ္းမိုးတတ္သည္မွာ ဓမၼတာ၊ သို႔ေသာ္ မိမိ ယဥ္ေက်းမႈကို ဝါးမ်ိဳသြားသည္ အထိ ျဖစ္လွ်င္မူ လူမ်ဳိးေပ်ာက္သြားၿပီ။

ကိုယ္ခံအားေကာင္းေသာ ယဥ္ေက်းမႈသည္ မိမိထံသို႔ဝင္လာ ေသာ ယဥ္ေက်းမႈကို မိမိလက္ရွိႏွင့္ ေပါင္းၿပီး မိမိယဥ္ေက်းမႈအျဖစ္ ဖန္တီးလိုက္သည္။ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈ၏ ဝါးမ်ဳိျခင္းကို မခံလိုက္ရ။ ျမန္မာ တို႔သည္ယဥ္ေက်းမႈ အားေကာင္းလွသည့္ တ႐ုတ္ႏွင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား ႏွစ္ေထာင္ ခ်ီ ေနခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ ေနလာခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာတို႔သည္ သူ႔ဟန္ႏွင့္သူ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ သူ က်န္ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ ပါဝင္ေသာ္လည္း ေရာစပ္ေပါင္းဖက္ကာ အိမ္ခံ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေရာေႏွာ လိုက္ႏုိင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္း ထားႏုိင္ၾကသည္။

သႀကၤန္ပြဲသည္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ပြဲသဘင္ထက္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ယိုယြင္း ေနျခင္းကို လွစ္ဟျပသည့္ ပြဲသဘင္ ျဖစ္လာသည္။ ျမန္မာ သၾကၤန္သည္ ျမန္မာတို႔ တစ္ေတြ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္း မက်န္ တေပ်ာ္တပါး ဆင္ႏႊဲၾကသည့္ ႐ိုးရာ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ။ ယခုႏွစ္မ်ား တြင္ သႀကၤန္သည္ ေရပက္႐ုံက လြဲၿပီး ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈရန႔ံ နည္းသည္ ထက္ နည္းလာသည္။ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ အရက္ေသာက္ပြဲ ေအာ္ ဟစ္ပြဲမ်ား ကို ေရပက္ရင္း ဆင္ႏႊဲၾကသည္ ထက္ မပိုေသာ ပြဲတစ္ပြဲ ျဖစ္လာခဲ့ သည္။ က်န္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကဲ႔ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ်ခံရမည့္ အျပဳအမူမ်ဳိး မ်ားကို သႀကၤန္ႏွင့္ ေရာႀကိတ္ၿပီး အခြင့္ေကာင္း ယူၾကသည့္ ပြဲသာသာ ျဖစ္လာသည္။ ထိုင္းကဲ႔သုိ႔ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ပင္ ညကလပ္၊ ရာဂ ႏိုးဆြသည့္ ၾကည့္ခ်င္ပြဲမ်ား၊ Sexy Show မ်ားတြင္သာ ျမင္ရႏုိင္သည့္ ရမၼက္ ထန္ေစသည့္ တိုင္ပတ္ အကမ်ဳိးကို သႀကၤန္တြင္း စင္ေပၚတြင္ ရက္ရက္ ေရာေရာ ကျပ အသုံးေတာ္ ခံႏုိင္သည္။ ခ်စ္သူရည္းစား လင္မယား ဆုိလွ်င္ပင္ ဆိတ္ကြယ္ရာ တြင္သာ ေဆာင္ရြက္သင့္သည့္ အျပဳအမူမ်ဳိးကို အေဝးက ပင္ ျမင္ႏုိင္သည့္ ေရပက္ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ဝင့္ဝင့္ၾကြားၾကြား ျပဳလုပ္ လာၾကသည္မွာ မထိတ္သာ မလန္႔သာ ရွိလုိက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အေတာ္ထူးဆန္းသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စိစစ္ျဖတ္ေတာက္ျခင္း ၾကမ္းသည့္ ေခတ္ကပင္ မက္ေဒါနားတို႔၊ ဘရစ္တနီစပီးယားတို႔ ကျပ အသုံးေတာ္ ခံလွ်င္ပင္ မ်က္ခုံးပင့္ ေဝဖန္ ခံရသည့္ အကမ်ဳိးကို ဆင္ဆာျဖတ္ျခင္း မရွိ။ ရဲရဲႀကီး စင္ျမင့္ထက္တြင္ ကျပ သူက ကျပ၊ ၾကည့္႐ႈသူကလည္း ၾကည့္႐ႈႏွင့္ အေတာ္ အလုပ္ျဖစ္ေန ၾကသည္။ မသိသလိုလို သိသလိုလိုျဖင့္ ထိုေဖ်ာ္ေျဖပြဲ မ်ားသည္ ခိုးကူးေခြ မ်ားမွ တစ္ဆင့္ ေဈးသက္သက္သာသာ ျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တစ္နံတစ္လ်ား သို႔လည္း ေရာက္ခဲ့ၿပီ။ ယဥ္ေက်းမႈလည္း စီးကူး၊ အတုျမင္ အတတ္သင္၊ မသိလိုက္ မသိဘာသာ လက္ခံခဲ့ၿပီ။

ကမၻာႀကီး တစ္ခုလုံး ေသးငယ္ က်ဳံ႕ဝင္သြားေအာင္ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာ၊ ပို႔ေဆာင္ေရး နည္းပညာ မ်ား ျမင့္မား တိုးတက္ေနသည့္ ကမၻာ့ရြာ ေခတ္ႀကီးတြင္ အေတြးအေခၚမ်ား၊ အႀကံဉာဏ္မ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီးကူးသည္ ဆုိေသာ္လည္း ယဥ္ေက်းမႈ ပ်ံ႕ႏွံ႔ အားေကာင္းေသာ ယဥ္ေက်းမႈက သာလြန္ စီးကူးၿပီး၊ အားနည္းေသာ ယဥ္ေက်းမႈကို ဝါးမ်ဳိ သြားမည္မွာ ေျမႀကီး လက္ခတ္မလြဲ။

အိုပါးဂန္းနန္း စတိုင္ႏွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး လွည့္လည္လာ ေသာ ကထိန္ ကားတန္းႀကီးကုိ ျမန္မာဝတ္စုံ ဝတ္ ႏုိင္ငံျခားသူက စံုစံုမက္မက္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ကူးေနဆဲ။ လမ္းေဘးဗန္းထဲ တြင္ ခင္းထား သည့္ ျပည္ပသားမ်ား ၾကားထဲမွ ျမန္မာ ဝတ္စုံျပည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပုံ မ်က္ႏွာ ဖုံးျဖင့္ ဂ်ာနယ္ စာရြက္ တို႔လည္း ေလတိုက္ထဲတြင္ တလြင့္လြင့္ တလြင့္လြင့္။
(မိုးညြန္႔လုလင္)
The Voice Weekly