ျမန္မာ လမ္းမႀကီးမ်ားေပၚသို႔ ျဖတ္သန္းျခင္း

“နယ္စပ္ကို ကားျဖင့္ ျဖတ္ေက်ာ္ရသည့္ ခရီးသည္ အလြန္စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသည့္ခရီး ျဖစ္သည္။ ေက်းလက္၏ အနံ႔အသက္မ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္မႈ မ်ားကိုပါ ခံစားေနရသည္”
- ပီရာဝပ္ ဂ်ရိယဆုံဘတ္

ေက်းလက္ကို ျဖတ္သန္းၿပီး အျမန္ကားလမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ကြၽန္ေတာ္ ေမာင္းေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ လမ္းေဘး ဝဲယာတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္မွာ မိုးကုပ္ စက္ဝိုင္းေအာက္ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ လယ္ကြင္းေတြ တရိပ္ရိပ္ က်န္ခဲ့တယ္။ မြန္လက္ရာ သက္ငယ္တဲအိမ္ ေတြကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္စိထဲမွာ ေမ့ေဖ်ာက္ မရႏိုင္တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာတိုင္းမွာ မြန္ လက္ရာ ေစတီပုထိုး ေတြကိုလည္း ဖူးေတြ႕ေနရတယ္။ ေကာက္ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ ေရာက္ၿပီ ျဖစ္လို႔ လယ္ကြင္းျပင္ ႀကီးတစ္ခုလုံး ေရႊေရာင္ေတြ ဖုံးထားတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းေတြ အားလုံးက ကြၽန္ေတာ့္ကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ဆီက “သုဝဏၰဘုမၼိ” အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေရႊေခတ္ဆီသို႔ ျပန္ၿပီး အမွတ္ရေစပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံကေန ျမန္မာႏုိင္ငံကို ကားနဲ႔ ခရီးထြက္လာတဲ့ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕နဲ႔အတူ ပါလာပါ တယ္။ တာ့ခ္ခ႐ိုင္ မဲေဆာက္ကေန နယ္စပ္ကို ျဖတ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို ျမဝတီကေန ဝင္ရတဲ့ ခရီးစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမဝတီ ဆိုတာက ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ရွိေနတဲ့ ၿမဳိ႕တစ္ၿမဳိ႕ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံအတြင္း ကိုယ္ပိုင္ကားေတြနဲ႔ ဝင္ခြင့္ ျပဳလိုက္ေၾကာင္း သိထားေပမယ့္ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရဖို႔ကေတာ့ သိပ္လြယ္တဲ့ ကိစၥတစ္ရပ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ေမာင္းသူေတြ အေနနဲ႔ အေထာက္အထား စာ႐ြက္ေပါင္း မ်ားစြာအျပင္ ဘယ္ကိုသြားမယ္ဆိုတဲ့ ခရီးစဥ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာခ် ျပရတာေတြ ရွိရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အပင္ပန္းခံရ က်ဳိးနပ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ခရီးစဥ္ကို ခြင့္ျပဳခ်က္ ရရွိလိုက္ပါတယ္။

ျမဝတီကေန ေလတဝူးဝူး တိုက္ေနတဲ့ ေတာင္ေပၚလမ္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီက တစ္ဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ထင္ရွားတဲ့ တန္ခိုးႀကီးဘုရား တစ္ဆူရွိရာ က်ဳိက္ထိုၿမဳိ႕ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရာက္ခဲ့ ၾကတယ္။

က်ဳိက္ထီး႐ိုး ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ က်ဳိက္ထီး႐ိုး ဘုရားကို တည္ထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံျခားသား ေတြက ‘Golden Rock’ လို႔ သိၾကတဲ့ အဲဒီ ‘ေရႊေစတီ’ ေနရာဟာ မြန္ျပည္နယ္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာက္ေဆာင္ႀကီး အစြန္းမွာ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ဟန္ခ်က္နဲ႔ တည္ေနတဲ့ ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္တုံး အေပၚက ေစတီတစ္ဆူဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဆံေတာ္ ကိန္းဝပ္ေတာ္မူရာလို႔ ဆိုပါတယ္။

စိမ္းလန္း စိုျပည္ေနတဲ့ မြန္ျပည္နယ္ကို ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျမာက္ပိုင္း ရွမ္းျပည္နယ္ဘက္ကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾက ျပန္ပါတယ္။ ေတာင္တန္း ကုန္းျမင့္ႀကီး ေပၚမွာရွိတဲ့ သာေမာဖြယ္ အင္းေလးကန္ႀကီးမွာ ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ည အိပ္ခဲ့ပါတယ္။

အင္းေလးကန္ႀကီးဆိုတာ သိပ္အႀကီးႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ အင္းသားေတြရဲ႕ ဓေလ့၊ စ႐ိုက္၊ ပုံစံေတြကေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈ အျပည့္ ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔ရဲ႕ ေရေပၚအိမ္ေလးေတြေပါ့။ အင္းသား အမ်ားစုဟာ လယ္ယာလုပ္ငန္းနဲ႔ ငါးဖမ္းတဲ့ အလုပ္ေတြကို လုပ္ကိုင္ၾကတယ္။ ငါးဖမ္းေလွေတြကို ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ေလွာ္လာတဲ့ ထူးျခားတဲ့ စတိုင္ေတြဟာ ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ ေလွာ္တက္ကို ေျခတစ္ဖက္ ကထိန္း၊ ေနာက္ေျခ တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ ေလွေပၚမွာ ရပ္ၿပီး ေလွေလွာ္ပုံက ထူးဆန္းတဲ့ ျမင္ကြင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ ေလွကို ထိုင္ေလွာ္လို႔လည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ က်ဴပင္ေတြ ဖုံးေနတဲ့ ကြၽန္းေတြ ၾကားထဲမွာ ထိုင္ေလွာ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္လို႔ သူတို႔ မတ္တတ္ရပ္ ေလွာ္ၾကတာလို႔ ထင္ပါတယ္။

အင္းေလးကန္ကေန ယာဥ္တန္းႀကီးက ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ အပိုင္းမွာ ထင္ရွားတဲ့ ေနျပည္ေတာ္ကို ဆင္းလာၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ၿမဳိ႕ေတာ္အသစ္ တစ္ခုပါ။ ရွစ္လမ္းသြား ကား လမ္းမႀကီးေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဆီကို ႐ႈမဆုံးႏိုင္တဲ့ လမ္းက်ယ္ႀကီးအတိုင္း ျမင္ေတြ႕ခဲ့ ရတယ္။ ၿမဳိ႕ေတာ္တစ္ဝိုက္ အိမ္ရာ စီမံကိန္းသစ္ေတြကို ေဆာက္လုပ္ေနတာလည္း ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတယ္။

ေနျပည္ေတာ္ ေရာက္တဲ့သူတိုင္း ဥပၸါတသႏၲိဘုရားႀကီးဆီကို အေရာက္သြားဖူးေလ့ ရွိၾကတယ္။ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ေရႊတိဂုံ ေစတီေတာ္ႀကီးနဲ႔ ပုံတူတည္ထားတာ လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ ေစတီႀကီးရဲ႕ ေအာက္ေျခမွာ ဆင္ျဖဴေတာ္ေတြထားတဲ့ ေနရာလည္း ရွိတယ္။ ဆင္ျဖဴဆိုလို႔ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴတဲ့ ဆင္ကို ျမင္ခဲ့ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ နီၾကင္ၾကင္၊ ညဳိတိုတိုဆင္ကိုပဲ ဆင္ျဖဴ အမွတ္နဲ႔ ျမင္ခဲ့ၾကရတယ္။

ေနျပည္ေတာ္ ၿမဳိ႕သစ္ကေန ေျမာက္ဘက္ ၿမဳိ႕ေတာ္ေဟာင္း မႏၲေလးကို အျမန္လမ္းမႀကီးက တစ္ဆင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား စုစည္းရာ ၿမဳိ႕ေတာ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ မႏၲေလးကို ကားေမာင္းသြားရတာ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆို ေတာ့ ၿမဳိ႕တည္ပုံက ေလးေထာင့္က်က်နဲ႔ သြားလာရလြယ္ကူ တဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ မႏၲေလး နန္းေတာ္ႀကီးကေတာ့ တကယ့္ကို ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ လွပါေပတယ္။ ပတ္လည္ ၿမဳိ႕႐ိုး ျပာသာဒ္ေတြ ၾကားမွာ ႀကီးက်ယ္စြာနဲ႔ နန္းေတာ္ႀကီးကို တည္ထားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

နန္းေတာ္ႀကီးဟာ မဟာမိတ္ေတြရဲ႕ ဗုံးဒဏ္ေၾကာင့္ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ အတြင္းက ပ်က္စီးခဲ့ရေပမယ့္ ျမန္မာေတြရဲ႕ အတိတ္ကို ျပန္လည္သတိရ ႏိႈးဆြႏိုင္တဲ့ ဇာတိမာန္ေနရာ တစ္ေနရာအေနနဲ႔ ေရွးမူမပ်က္ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

မဟာျမတ္မုနိ ဘုရားႀကီးကို ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တန္ခိုးအႀကီးဆုံးနဲ႔ ေရွးေဟာင္း ဘုရားႀကီးတစ္ဆူ အျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဝင္ဖူးခဲ့ပါေသးတယ္။ ပုဂံသို႔မသြားမီ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေနာက္ဆုံးဖူးေတြ႕ ခဲ့တဲ့ တန္ခိုးႀကီး ဘုရားလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕ဟာ ကိုယ္ပိုင္ကားေလးနဲ႔ ဆိုေတာ့ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပတယ္။ က်ယ္ေျပာလွ တဲ့ ပုဂံဧရိယာတစ္ဝိုက္ ေနရာအႏွံ႔ ကားနဲ႔ေလွ်ာက္ၾကည့္၊ ဓာတ္ပုံေတြ ႐ိုက္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီးရခဲ့တယ္။

ပုဂံကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ အျမန္လမ္းမႀကီး အတိုင္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ဘက္ကို ဦးတည္ ထြက္ခဲ့ ျပန္ပါတယ္။ ပုဂံကဆိုရင္ ကီလိုမီတာ ၆၅၀ ေလာက္ ေဝးတဲ့ ေနရာကိုေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အေျပးအလႊား ခရီးစဥ္ အတြင္း မြန္တို႔ရဲ႕ ေရွးေဟာင္း အေမြအႏွစ္မ်ား စုစည္းတည္ရွိရာ ပဲခူးၿမဳိ႕ကို ဝင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ေရႊေမာ္ေဓာ ဘုရားႀကီးဟာ ပဲခူးၿမဳိ႕ရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ ေရွးေဟာင္းအေမြ အႏွစ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမဳိ႕ရဲ႕အျမင့္ဆုံး ကုန္းျမင့္ေပၚမွာ တည္ထားတဲ့ ေစတီေတာ္ႀကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕ ဆံေတာ္ေတြနဲ႔ ၁၀ ရာစုေလာက္က တည္ထား ကိုးကြယ္ခဲ့ၿပီး အျမင့္ ၁၁၂ ဒသမ ၅ မီတာရွိတယ္ လို႔လည္း သိရတယ္။ ေျမငလ်င္ ဒဏ္ေၾကာင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပဳိပ်က္ခဲ့ရၿပီး ေျမခ ခဲ့ရတဲ့ ထီးေတာ္ႀကီးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တစ္ေနရာကို ေစတီေတာ္ ရင္ျပင္ေပၚမွာ ဒီအတိုင္း ရွိေနခဲ့တာကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။

ပဲခူးကေန အမွတ္ (၈) အျမန္လမ္းမႀကီး အတိုင္း က်ယ္ေျပာလွတဲ့ သံလြင္ျမစ္ ႐ႈခင္းေတြကို ျမင္ရဖို႔ ေမာ္လၿမဳိင္ ၿမဳိ႕ဘက္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထြက္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ မယ္ေဟာင္ေဆာင္ ျပည္နယ္ကို သံလြင္ျမစ္ႀကီးက ပိုင္းျခားထားပါတယ္။ သံလြင္ျမစ္က ေသးတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ ေမာ္လၿမဳိင္ကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ ႏွစ္ကီလိုမီတာေလာက္ က်ယ္ဝန္းတဲ့ ျမစ္ႀကီး ျဖစ္သြားပါၿပီ။

ေမာ္လၿမဳိင္ၿမဳိ႕ဟာ တကယ့္ကို လွပတဲ့ ဆိပ္ကမ္းၿမဳိ႕ တစ္ၿမဳိ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ် ဘားမားေခတ္ (၁၈၂၆-၁၈၅၂) က ပထမဦးဆုံး ၿမဳိ႕ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ်တို႔ရဲ႕ ခရစ္ယာန္ အယူဝါဒ၊ အိႏၵိယက ဟိႏၵဴ အယူဝါဒ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ေပါင္းစုေနေပမယ့္ မြန္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား အထြန္းကားဆုံး ၿမဳိ႕တစ္ၿမဳိ႕လို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ေမာ္လၿမဳိင္ကေန ထြက္ခြာၿပီး အမွတ္ (၈) အျမန္ လမ္းမႀကီးေပၚကို ျပန္တက္ရျပန ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျမဝတီကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္လို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခရီးစဥ္ဟာ စုစုေပါင္း ကီလိုမီတာ ၂၇၀၀ ရွိခဲ့ပါတယ္။

(ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔ထုတ္ Bangkok Post သတင္းစာပါ Peerawat Jairyasombat ေရးသားေသာ On The Road in Myanmar ခရီးသြား ေဆာင္းပါးကို ျမန္မာမႈျပဳပါတယ္။)
The Voice Weekly

ဆာလာယန္းက သတိေပးသံ

ထိုင္းႏိုင္ငံ ၿပီးလွ်င္ ျမန္မာလုပ္သား အမ်ားဆုံး သြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ၾကေသာ မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ လြန္ခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အုပ္စုဖြဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ငါးဦး ေသဆုံးခဲ့ၿပီးေနာက္ မေလးရွားႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာမ်ား၊ ေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သားမ်ား၏ ဘဝ လုံၿခံဳမႈမွာ စိုးရိမ္မွတ္သို႔ ေရာက္ရွိ လာခဲ့သည္။

ဇြန္လ ၇ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းကလည္း ကြာလာလမ္ပူၿမဳိ႕ ဆူဗန္းဂ်ာယာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေျခာက္ဦး ေနထိုင္ေသာ ေနအိမ္ကို အုပ္စုလိုက္ ဝင္ေရာက္ အၾကမ္းဖက္မႈ ထပ္မံ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား တစ္ဦး ဓားဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့သျဖင့္ ကြာလာလမ္ပူ ေဆး႐ုံ တြင္ ေဆးကုသေနရၿပီး ႏွစ္ဦး ေပ်ာက္ဆုံးေန ေၾကာင္း ကပုန္း နာေရးကူညီမႈအသင္းမွ တာဝန္ရွိသူ တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား စတင္ခဲ့သည့္ ကြာလာလမ္ပူၿမဳိ႕ရွိ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ ေရာင္းခ်သည့္ ေနရာ ဆာလာယန္းႏွင့္ အန္းပန္းရြာသစ္ အပါအဝင္ ဆက္တိုက္ ျဖစ္ပြားလာသည့္ ယင္း အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အရပ္သား အစိုးရသစ္ လက္ထက္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သားမ်ား၏ လုံၿခံဳေရးႏွင့္ အကာအကြယ္ ေပးေရးကို ေျဗာင္က်က် စိန္ေခၚလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

“ျမန္မာေတြအတြက္ လုံၿခံဳမႈ မရွိေတာ့ဘူး။ အလုပ္သမားေတြ အျပင္ မထြက္ရဲၾကဘူး”ဟု မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူတြင္ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ျမန္မာ အလုပ္သမား ဦးေအာင္ဘိုက ဖြင့္ဟသည္။

အၾကမ္းဖက္မႈ ဂယက္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား စိုးရိမ္ ေၾကာက္လန္႔မႈ ျမင့္တက္ေနေသာ္လည္း ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ မေလးရွား အစိုးရတို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ လုံၿခံဳေရး အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈ မရွိေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားက ေဝဖန္ၾကသည္။

ျမန္မာနိင္ငံသားမ်ား၏ လုံၿခံဳေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာသံအမတ္ ဦးတင္လတ္က မေလးရွားႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးဌာန ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႕တြင္ ေတြ႕ဆုံ ခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာသံ႐ုံးထံမွ သိရွိရသည္။

အၾကမ္းဖက္မႈ ဂယက္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာ အလုပ္သမား အခ်ဳိ႕ ျပည္ေတာ္ျပန္ရန္ ျပင္ဆင္ ေနၾကၿပီၿပီး အခ်ဳိ႕မွာမူ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ မရွိသျဖင့္ ျပည္ေတာ္ျပန္ရန္ အခက္အခဲ ႀကံဳေတြ႕ ေနရေၾကာင္း မေလးရွားေရာက္ ျမန္မာလုပ္သားမ်ားက ေျပာၾကားသည္။

“မိန္းကေလး ခုနစ္ေယာက္က မေနရဲလို႔ ျပန္ဖို႔ လုပ္ေနၾကၿပီ” ဟု မေလးရွားႏိုင္ငံ ဂ်ဳိဟိုးရွိ အလုပ္သမားတစ္ဦး ျဖစ္သူ ဦးေရႊထြန္းက ဇြန္လ ၆ ရက္ေန႔က ေျပာၾကားသည္။ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုပါက အျပင္မထြက္ရဲ ၾကေၾကာင္း ၎က ထပ္မံေျပာဆိုသည္။

ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔က စတင္ခဲ့သည့္ အၾကမ္းဖက္ ခံရမႈမ်ားေၾကာင့္ ဇြန္လ ၆ ရက္ေန႔တြင္ မေလးရွားေရာက္ ျမန္မာ အတိုက္အခံ အုပ္စုမ်ားက မေလးရွား ေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို တရား ဥပေဒေၾကာင္း အရ အကာအကြယ္ေပးရန္ မေလးရွားႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာ သံ႐ုံးေရွ႕တြင္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အၾကမ္းဖက္ခံရမႈကို သတင္း အေမွာင္ခ် ခဲ့သည္ဟုဆိုကာ မေလးရွား ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ကိုပါ ရာထူးက ႏုတ္ထြက္ေပးရန္ ျမန္မာအတိုက္ခံ အုပ္စုမ်ားျဖစ္ေသာ ျပည္ပေရာက္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕၊ NLD YOUTH (LA) Malaysia. GSC အေထြေထြ သပိတ္ေကာ္မတီႏွင့္ KEPONG နာေရးကူညီမႈ အသင္းတို႔က ေတာင္းဆို ခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ေသဆုံး၊ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည့္ ယင္းအၾကမ္းဖက္မႈ က်ဴးလြန္သူမ်ားကို ခ်က္ခ်င္း စုံစမ္း ေဖာ္ထုတ္၍ ဥပေဒႏွင့္အညီ အေရးယူေပးရန္၊ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ထပ္မံ မျဖစ္ပြားေရး အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးဌာန ဒုတိယဝန္ႀကီး ဦးဇင္ေယာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ မေလးရွား သံအမတ္ကို ဇြန္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ သတိေပးခဲ့သည္။ သတိေပးၿပီး တစ္ရက္အၾကာ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ကြာလာလမ္ပူ ၿမဳိ႕ေတာ္တြင္ စစ္ဆင္ေရး တစ္ရပ္ အေနျဖင့္ ဖမ္းဆီးခဲ့ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံ သား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ ဖမ္းဆီး ခံခဲ့ရေၾကာင္း မေလးရွားႏိုင္ငံ သတင္းဌာန The Star တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ဖမ္းဆီးခံရသူမ်ား အနက္ တရားဝင္ အေထာက္အထား မရွိသူမ်ားကို ဖမ္းဆီး အေရးယူမည္ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ပို႔ ခံရႏိုင္ေၾကာင္း မေလးရွားေရာက္ ျမန္မာမ်ားထံမွ သိရွိရသည္။

ေအာ္ပရာစီေခၚ ယင္းစစ္ဆင္ေရးေၾကာင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူၿမဳိ႕ရွိ ျမန္မာ စားေသာက္ဆိုင္မ်ား၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား တည္ရွိသည့္ Kota Raya အေဆာက္အအုံ၊ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဆာလာယန္း အပါအဝင္ ျမန္မာ အမ်ားစု ေနထိုင္သည့္ ေနရာမ်ားတြင္လည္း ဝင္ေရာက္ စီးနင္းခံခဲ့ရသည္။

မေလးရွားတြင္ ျဖစ္ပြားသည့္ ဆူပူ အၾကမ္းဖက္မႈ မ်ားသည္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားကို ႐ိုက္ခတ္မႈ ရွိခဲ့သည့္အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မေလးရွား အလုပ္သမား ေစ်းကြက္ကိုလည္း ႐ိုက္ခတ္မႈ မ်ားရွိခဲ့သည္။

“မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ ထြက္ခြာ ခါနီးမွ မိဘေတြက စိုးရိမ္ၿပီး အစီအစဥ္ဖ်က္ဖို႔ ေတာင္းဆိုတာရွိတယ္”ဟု ေက်ာက္တံတား ၿမဳိ႕နယ္ရွိ ျပည္ပ အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြေရး ေအဂ်င္စီ တစ္ခုမွ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ဦးက ဆိုသည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ အလုပ္သမား ေစလႊတ္မည့္ ေနရာတြင္ အလုပ္ရွင္က လုံၿခံဳေရး အတြက္ အာမခံမွသာ ေစလႊတ္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ထပ္ေလာင္းေျပာဆိုသည္။

ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုင္ငံ CMJ အထည္ခ်ဳပ္ စက္႐ုံလုပ္ငန္းတြင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ေဒၚမအိအိကမူ “ထူးထူးျခားျခားေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ သတိထားၿပီး ေနေနၾကတယ” ဟု ရွင္းျပသည္။

အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ထပ္မံ မျဖစ္ပြားေရးအတြက္ ျမန္မာအစိုးရက မေလးရွားအစိုးရကို သံတမန္ နည္းလမ္းမ်ားအရ သတိ ေပးထားေသာ္လည္း အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ထပ္မံ ျဖစ္ပြားလာမႈသည္ မေလးရွား အျပင္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမ်ား၏ လုံၿခံဳေရး၊ အကာအကြယ္ ေပးမႈမ်ားမွာ ေမးခြန္း ထုတ္စရာ ျဖစ္လာ ခဲ့သည္။ ျပႆနာ ျဖစ္ပြားမႈမ်ားတြင္ ထိေရာက္သည့္ သံတမန္ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း အေရးယူ လုပ္ေဆာင္ေပးရန္ အဓိကအေရးႀကီးသည္။

လ်စ္လ်ဴ႐ႈ ခံလာရသည့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား အေရးကို အရပ္သား အစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ အေရးယူ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈမ်ား ရွိလာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ ေျဖရွင္း ေပးႏိုင္မႈမ်ား အားနည္း ေနေသးေၾကာင္း ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာလုပ္သားအေရး ေဆာင္႐ြက္သူမ်ားက ေဝဖန္ၾကသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အသက္ ၁၂ ႏွစ္အ႐ြယ္ ကရင္ တိုင္းရင္းသူ၏ ေရေႏြးပူ ေလာင္း ႏွိပ္စက္ခံရမႈ က်ဴးလြန္သူမ်ားကို သုံးလေက်ာ္ ၾကာထိ ဖမ္းဆီးႏိုင္ျခင္း မရွိေသးမႈက ယင္းအားနည္းမႈမ်ားကို သက္ေသ ထူေနသည္။

အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ ျဖစ္သည့္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံကမူ အင္ဒိုနီးရွား အိမ္အကူမ်ား မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ ႏွိပ္စက္ ခံရမႈမ်ားေၾကာင့္ ေစလႊတ္မႈမ်ား ရပ္ဆိုင္းၿပီး အိမ္အကူႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အကာအကြယ္ေပးေရး မူဝါဒမ်ားကို တင္းက်ပ္၍ အခြင့္အေရးႏွင့္ လုံၿခံဳမႈမ်ားကို ကာကြယ္ ေျဖရွင္းေပးမႈ ရွိခဲ့သည္။

အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံမ်ားက ဥပေဒမ်ား ျပ႒ာန္း၍ အကာအကြယ္ေပးသည္။

ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံကမူ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း လုပ္သားမ်ားအတြက္ ဥပေဒတစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္၍ အကာအကြယ္ ေပးထားၿပီး မူဝါဒပိုင္း ဆိုင္ရာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား၊ သတ္မွတ္ခ်က္ မမီသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကို လုပ္သား ေစလႊတ္မႈ တားျမစ္ခ်က္၊ တရားမဝင္ လုပ္သားေခၚယူမႈ၊ အေရးယူ အျပစ္ေပးမႈမ်ား အပါအဝင္ အခြင့္အေရး အကာအကြယ္ေပးသည့္ အခ်က္မ်ားစြာ ထည့္သြင္းကာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ က စတင္ ျပ႒ာန္းကာ အကာအကြယ္ ေပးထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ဥပေဒတစ္ရပ္ အျမန္ဆုံး ေပၚထြက္လာရန္ ႀကဳိးပမ္း လုပ္ေဆာင္ေနဆဲသာ ရွိေနေသးသည္။

ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ကမာၻ႔ ထိပ္တန္းႏိုင္ငံမ်ားကပါ အသိအမွတ္ ျပဳခံလာရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရအတြက္ မေလးရွားႏိုင္ငံ ဆာလာယန္းက စတင္ခဲ့သည့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားမွာ အစိုးရ တရားဝင္ စာရင္းအရ ေလးသန္းေက်ာ္ရွိသည့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ ဘဝ လံုၿခံဳေရးအတြက္ ထပ္ဆင့္ သတိေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေအာင္ျမင့္ထြန္း
The Voice Weekly

ဘဝႏွင့္ လူ႕အျဖစ္၏ရြာျပင္ေရာက္ေနရဆဲ မိေအးႏွစ္ခါနာ HIV သားေကာင္မ်ား

HIV ေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္သူမ်ားအား ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အ႒မအႀကိမ္ေျမာက္ မီးထြန္းဆုေတာင္းပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မီးထြန္းဆုေတာင္းေနစဥ္(ဓာတ္ပုံ - သူရထြန္း)

လိႈင္သာယာရိွ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံ တစ္ခုမွ ဒုစက္႐ုံမွဴး ဦးေအာင္ဝင္းျဖစ္ သူအား စက္႐ုံအတြင္း လုပ္ငန္းခြင္ က်န္းမာေရးေဆးစစ္ၿပီးေနာက္ စက္႐ုံ ပိုင္ရွင္မွ ႐ုတ္တရက္အလုပ္မွထုတ္ပစ္ လိုက္သည္ဆုိေသာ သတင္းက စက္႐ုံ တစ္ခုလံုးကို အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ျဖစ္သြားေစသည္။သို႔ေသာ္ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္လက လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ဝန္ထမ္းမ်ားအား ေဆးစစ္ၿပီးခ်ိန္၌ ဦးေအာင္ဝင္းထံ၌ HIV ပိုးေတြ႕ရိွသည္ဟူေသာ သတင္း ထြက္ေပၚလာမႈႏွင့္အတူ မၾကာမီရက္ ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ သူ႕အား စက္႐ုံပိုင္ ရွင္က ေခၚေတြ႕ကာ လုပ္အားခ သံုးလ စာေပး၍ အလုပ္မွထုတ္ခဲ့သည့္အတြက္ ဒုစက္႐ုံမွဴး ဦးေအာင္ဝင္း ဘဝမွ ဆုိက္ ကားဆရာဦးေအာင္ဝင္းဘဝ သို႔ ေရာက္ ရိွသြားခဲ့သည္။

ဦးေအာင္ဝင္းရဲ႕ အလုပ္ျပဳတ္ခဲ့ သည့္စက္႐ံုမွ စက္႐ုံလုပ္သားတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးညြန္႔တင္ (အမည္ေျပာင္း) က ”ကြၽန္ ေတာ့္မွာလည္း ငယ္ငယ္က မွားခဲ့တဲ့ အမွားတစ္ခုေၾကာင့္ HIV ပိုးကူးစက္ခံထားရေပမယ့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရွင္သိသြားရင္ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္ လိုက္မွာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဝုိင္းၿပီးကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ ခ်ၾကမွာကို စုိးရိမ္တဲ့အတြက္ ဒီေရာဂါရိွ တာကို မေျပာရဲဘူး။ စက္႐ုံမွာ ေဆးစစ္ ၿပီဆုိရင္လည္း ေနမေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ေရွာင္ေနရတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ HIV ပိုးကူးစက္ ခံထားရသည့္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မွ ၄၉ ႏွစ္ၾကားရိွ လူဦးေရႏွစ္သိန္းေက်ာ္ ရိွ သည့္အနက္ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ ပညာရွင္မ်ားစြာႏွင့္ တပ္မေတာ္အရာရိွ မ်ားစြာ ပါဝင္ၿပီး ၎တုိ႔အား အလုပ္မွ ထုတ္ပယ္ျခင္း၊ အလုပ္မခန္႔ထားျခင္းတုိ႔ မွာ လူ႕စြမ္းအား အရင္းအျမစ္မ်ားစြာ ျဖဳန္းတီးရာေရာက္ေနသည္ဟု HIV ပိုး ကူးစက္ခံထားရသူမ်ား ကြန္ရက္အဖဲြ႕ ဥကၠ႒ဦးမ်ဳိးသန္႔ေအာင္က ေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ HIV ပိုးရိွသူမ်ား အေနျဖင့္ မည္မွ်ပင္အသိပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ားစြာ ပိုင္ဆုိင္ကြၽမ္းက်င္ ထားၾကေသာ္လည္း အလုပ္အကိုင္ ရရိွေရးမွာ လူအမ်ားစုက အေၾကာင္းအမ်ဳိး မ်ဳိးေၾကာင့္ ထုိေရာဂါကူးစက္ခံထားရသူမ်ားအေပၚ ခဲြျခားဆက္ဆံျခင္းဟူေသာ တံတုိင္းမ်ားျဖင့္ ကာရံတားဆီးထား သည့္အတြက္ ထင္သေလာက္မလြယ္ ကူ။ ဦးေအာင္ဝင္းသည္ ထိုစက္႐ုံ၌ ဒုစက္႐ုံမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္စုမွ် မကေတာ့။ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ သာမက စက္႐ုံပိုင္ရွင္ႏွင့္လည္း ညီအစ္ကိုရင္း တမွ် ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္သူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။

ခန္႔မွန္းေခ်အားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ ငံရိွ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ ၉ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းက ထိုေရာဂါပိုးရိွေသာ ကြၽမ္း က်င္လုပ္သားမ်ားအား အလုပ္မခန္႔ ၾကေၾကာင္း Myanmar Business Coalition on AIDS (MBCA) မွ ေဒါက္တာ ေကဇင္စိုးက ဆုိသည္။လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း က်န္းမာေရး အရ ေဆးစစ္မႈသည္ လုပ္ငန္းလိုအပ္ ခ်က္အရ ေကာင္းမြန္ေသာ လကၡဏာ ျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ခါစစ္ေဆး႐ုံျဖင့္ HIV ပိုးရိွ၊ မရိွအား ခ်က္ခ်င္းသိႏုိင္ရန္ မလြယ္ကူသည့္အတြက္ လုပ္ငန္းခြင္ အတြင္းရိွ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးဦးတြင္ HIV ပိုးကူးစက္ခံထားရမႈအား မသိႏုိင္ေပ။ ထုိေဆာင္ရြက္ခ်က္မွာ HIV ပိုးရိွသူ လုပ္သားမ်ားအား ခဲြျခားဆက္ဆံမႈတစ္ ခုပင္ျဖစ္သည့္အတြက္ ကုန္သည္/စက္ မႈအသင္းခ်ဳပ္လက္ေအာက္ရိွ ကုမၸဏီ ေပါင္း ၇၇ ခု၊ UNAIDS ႏွင့္ MBCA တု႔ိအၾကား သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထုိး ကာ လုပ္ငန္းခြင္ အတြင္း ေဆးစစ္ျခင္း အားပယ္ဖ်က္ရန္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေန သည္။

”စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက HIV နဲ႔ ပတ္ သက္ရင္ အသိပညာရိွၾကေပမယ့္ သူတုိ႔ ဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ လုပ္ငန္းခြင္မွာ HIV ပိုး မကူးစက္ေအာင္ ေဆးစစ္ျခင္းက အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္းလို႔ ထင္ေန ၾကတယ္။ တကယ္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဆးစစ္စစ္ HIV ပိုးက ေဆးစစ္ၿပီး ၆ ပတ္ကေန ၆ လၾကား ကာလမွာပဲ ေတြ႕ႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီနည္းလမ္းက အသံုးမဝင္ဘူး။ အဓိက အသံုးဝင္တာ က ဝန္ထမ္းေတြကို HIV နဲ႔ ပတ္သက္ တဲ့ ဗဟုသုတေပးျခင္းကသာ အေကာင္း ဆံုးျဖစ္သလို HIV ပိုးရိွတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ ကုိလည္း အလုပ္ကထုတ္ပစ္တာေတြ မလုပ္သင့္ဘဲ တျခားလူေတြ မသိေအာင္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ေပးထားဖို႔နဲ႔ ခဲြျခားမႈ မလုပ္ဖို႔ လုိတယ္” ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။ HIV ကူးစက္ခံထားရေသာ ဝန္ထမ္းမွ အျခားဝန္ထမ္းတစ္ဦးအား လုပ္ငန္းခြင္ အတြင္း ေရာဂါပိုး အလြယ္တကူ မကူးစက္ေစႏုိင္ သည့္ အတြက္ ထို အလုပ္သမားအား အလုပ္မွ ထုတ္ပစ္ ျခင္းသည္ ခဲြျခားဆက္ဆံရာ ေရာက္႐ုံမွ်မက ၎၏ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ စားဝတ္ေနေရးႏွင့္ ဘဝရပ္တည္ေရးတုိ႔ကို ထိခိုက္ကာသက္တမ္းေစ့ မေနႏိုင္ေတာ့သည့္ဘဝ အေျခအေနမ်ားသုိ႔ ေရာက္ရိွသြားခဲ့ရသူ အမ်ားအျပားရိွ ေနသည္။

အကယ္၍ HIV ပိုးရိွၿပီး အလုပ္ လုပ္ကိုင္ႏုိင္စြမ္းရိွသူ ဝန္ထမ္းမ်ားအားလုပ္ငန္းရွင္ဘက္မွ အလုပ္ထုတ္ပစ္ျခင္း မျပဳခဲ့ပါက လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း အနည္းဆံုး ၁ဝ ႏွစ္ထက္မက တာဝန္ထမ္း ေဆာင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည့္အျပင္ အေတြ႕ အႀကံဳရိွေသာ ဝန္ထမ္းေကာင္းတစ္ ေယာက္အားဆံုး႐ႈံးရမည္မဟုတ္။ အဆုိ ပါဝန္ထမ္း၏ စိတ္ဓာတ္စြမ္းအား ျမင့္တက္လာကာ လုပ္ငန္းအေပၚ သစၥာေစာင့္သိမႈႏွင့္အလုပ္လုပ္ႏုိင္စြမ္းမွာ ပိုမုိ ျမင့္တက္လာႏုိင္ေၾကာင္း၊ တစ္ဖက္တြင္ ထုိဝန္ ထမ္းႏွင့္ အဆုိပါ ဝန္ထမ္းအေပၚ မွီခို အားထားေနရသည့္ မိသားစုမ်ား၏ ဘဝရပ္တည္ေရး အတြက္လည္း အ ေထာက္အပံ့ေပးရာ ေရာက္ေၾကာင္း ေဒါက္တာေကဇင္စိုးက ဆုိသည္။

HIV ပိုးရိွသူေတြကုိ အလုပ္က ထုတ္မပစ္ဘဲ လက္ခံထားတဲ့အတြက္ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ ကုမၸဏီေတြ၊ အိမ္နီး ခ်င္းထုိင္းႏုိင္ငံမွာ အမ်ားအျပားပဲ။ သူတို႔ဆီကေန ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ တင္သြင္း ေနတဲ့ မုန္႔ထုတ္လုပ္ေရးကုမၸဏီတစ္ခု ဆုိရင္ HIV ပိုးရိွသူေတြနဲ႔ပဲ လုပ္ကိုင္ေန ၾကတာျဖစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ လည္း ေအာင္ ျမင္တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။ထို႔အျပင္ ထိုင္းအစိုးရကလည္း အားေပးသည့္အေနျဖင့္ ၎ကုမၸဏီ၏ ကုန္သြယ္ခြန္ကို အျခားကုမၸဏီမ်ားထက္ ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းေလွ်ာ့ယူသည့္ သာဓကမ်ား ရိွၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္မူ ယခု

ဒီလိုမ်ဳိး မရိွဘဲ ခဲြျခားဆက္ဆံမႈမ်ားမွာ ေနရာ တုိင္းလိုလို၌ ရိွေနဆဲျဖစ္၍ အစိုးရႏွင့္ ျပည္သူအားလံုးက ဝိုင္းဝန္း တုိက္ဖ်က္ ရန္ လိုသည္ဟု ၎က ရွင္းျပသည္။ံHIV ပိုးရိွသူအား အလုပ္ထုတ္မႈ၊ မထုတ္မႈႏွင္ ့ပတ္သက္၍ ႏိုင္ငံတစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ျပ႒ာန္းခ်က္ မတူညီေသာ္လည္း ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္အမ်ားစုတြင္ HIV ပိုးရိွသူမ်ားအား ခဲြျခားမႈမရိွရန္ တိတိက် က် ဥပေဒျဖင့္ ျပ႒ာန္းေပးထားသည္။ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ား၏ အလုပ္သမားဥပေဒ တြင္ ဝန္ထမ္း၌ HIV ရိွပါက အလုပ္ မထုတ္ပစ္ရဘဲ ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပး ရမည္ဟု တိက်စြာ ေရးထားျခင္းမ်ဳိးရိွ ေၾကာင္း UNAIDS ဝန္ထမ္းေဟာင္း ေဒါက္တာ စိုးႏိုင္က ေျပာသည္။

”တခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံေတြမွာ သူတုိ႔ကို ကာ ကြယ္ရမယ္ဆုိတာရိွတယ္။ ျမန္မာမွာေတာ့ မရိွဘူး” ဟု ၎ကေျပာသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္းခဲြျခားမႈမရိွရဟူ၍ဥပေဒတြင္ တိတိက်က် ျပ႒ာန္းေပးပါက ပို၍ ေကာင္းမြန္မည္ဟု၎ကအႀကံျပဳသည္။အလုပ္သမားဥပေဒတုိ႔တြင္ မပါရိွ သလိုလုပ္သားမ်ား အခြင့္အေရး အမ်ား စုကိုကာကြယ္ရန္ေရးဆဲြထားသည့္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္တြင္ စတင္အသက္ ဝင္လာေတာ့ မည့္ လူမႈဖူလံုေရးဥပေဒ သစ္တြင္လည္း ံHIV ပိုးရိွသူမ်ားအား ခဲြျခားဆက္ဆံမႈ မရိွေစရန္ ျပ႒ာန္းထားျခင္းမ်ဳိး မပါရိွ ေၾကာင္း လူမႈဖူလံုေရးအဖဲြ႕ဥကၠ႒ ဦးယု လြင္ေအာင္က ေျပာသည္။ခုခံအားက်ဆင္းမႈ ေရာဂါတုိက္ ဖ်က္ေရး စီမံခ်က္ မန္ေနဂ်ာ ေဒါက္တာ ျမင့္ေရႊက HIV ရိွ၊ မရိွ ေသြးစစ္ျခင္း ျဖင့္မည္သို႔ေသာ အေျဖရသည္ျဖစ္ေစ ျပင္းထန္ေသာ စိတ္ေသာကႏွင့္ လူမႈေရး ျပႆနာ မ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္သည့္ အတြက္ ေလးေလးနက္နက္ ေဆြးေႏြး တုိင္ပင္ၿပီးမွသာ ကာယကံရွင္၏ဆႏၵ အတုိင္း စစ္ေဆးသင့္ၿပီး ရရိွလာေသာ အေျဖကုိလည္း လံုၿခံဳလွ်ဳိ႕ဝွက္ထားသင့္ ေၾကာင္း သူ႔အျမင္ကို ေျပာသည္။

ေအအုိင္ဒီအက္စ္ တုိက္ဖ်က္ေရး ျမန္မာႏုိင္ငံစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအဖဲြ႕ (MBCA) က လုပ္ငန္းရွင္အေနျဖင့္ ေရာဂါကူးစက္ခံရသည့္ ဝန္ထမ္းအေပၚ ကိုယ္ခ်င္း စာစိတ္ထား၍ ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြးမႈ ခံယူေစျခင္း၊ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း အျခား သူမ်ားမရိပ္မိေစရန္ HIV ။ဗႈီွ က်န္းမာေရးပညာေပးမႈ အစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ က်န္းမာေရးႏွင့္လူမႈေရး အေထာက္အပံ့မ်ား ေပးျခင္းတုိ႔ကုိသာ ေဆာင္ရြက္သင့္ၿပီး ခဲြျခားပစ္ပယ္ အျပစ္တင္ျခင္း၊ ႏိွမ့္ခ်ဆက္ဆံျခင္း၊ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားေပါက္ၾကား ေစျခင္း၊ အလုပ္မွထုတ္ပယ္ရပ္ဆုိင္းျခင္း ႏွင့္ ေရာဂါရရိွလာပံုေနာက္ေၾကာင္း ျပန္စစ္ေဆးျခင္းတုိ႔ကို မလုပ္သင့္ ေၾကာင္း အႀကံျပဳထားသည္။HIV ရိွသူေတြကုိ အလုပ္ထုတ္ တာ၊ အလုပ္မခန္႔တာဟာ ခဲြျခားဆက္ဆံတာပါပဲ။ ခဲြျခားဆက္ဆံျခင္းရဲ႕ အဓိ္က အေၾကာင္းတရားကေတာ့ အေၾကာက္တရားပဲ။ လူေတြက ကိုယ္နဲ႔ မတူတဲ့ အယူအဆရိွတဲ့သူ၊ ကိုယ္နဲ႔မတူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို မလိုလားဘူး။ အေျခခံအားျဖင့္ အေၾကာက္တရားပဲ။ ကိုယ္နဲ႔ မတူတဲ့ လူဆုိရင္ကုိယ့္အတြက္ အႏၲရာယ္ရိွတယ္ထင္ၿပီး ခဲြျခားဆက္ဆံၾကတယ္။ ခဲြျခားဆက္ဆံတဲ့ သူေတြဟာ HIV ေရာဂါရိွသူေတြအေပၚ မေကာင္းတာလုပ္လို႔ ျဖစ္တာဆုိၿပီး ေျပာၾကတယ္။ ခဲြျခားၾကတယ္။ အဲဒီလူေတြကို HIV/AIDS ပညာေပးေတြ လုပ္ေတာ့လည္း ဒီလူေတြကစာရိတၱ မေကာင္းလို႔ ျဖစ္ရတာဆုိၿပီး ခဲြျခားဆက္ဆံၾကျပန္ တယ္။ သတိၱနည္းတဲ့သူေတြသာ ခဲြျခားဆက္ဆံတယ္။ ခဲြျခားဆက္ဆံသူေတြ ဟာ လူတန္းစားရဲ႕ သဘာဝ နားမလည္ျခင္းနဲ႔ လက္မခံျခင္းပဲ။ ဒီလုိ ခဲြျခား ဆက္ဆံေနတာဟာ ဗဟုသုတနည္းလုိ႔ လည္းပါတယ္။ အမွန္က HIV ပိုး ကူး စက္ခံထားရသူေတြကုိ က႐ုဏာေပးရမယ္။ ခဲြျခားဆက္ဆံမႈဟာ ခဲြျခားဆက္ဆံသူေတြက ပိုၿပီး ရွက္ဖို႔ေကာင္းသလို၊ ပိုၿပီးလည္း စိတ္ဓာတ္နိမ့္က်တယ္” ဟု NLD ပါတီဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္က AIDSျဖင့္ကြယ္လြန္သူမ်ား အတြက္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္မီးထြန္းဆု ေတာင္းပဲြတြင္ ေျပာသည္။

HIV/AIDS ႏွင့္ပတ္သက္၍ အသိပညာျဖန္႔ေဝမႈမ်ား ျပည္တြင္း၌ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျပဳလုပ္လ်က္ရိွသည္ ဆိုေသာ္လည္း ထိုေရာဂါသည္မ်ားအ ေပၚ ခဲြျခားဆက္ ဆံမႈမွာေလ်ာ့က်သြား ျခင္းမရိွ။ HIV ပိုးရိွသူမ်ားကိုပစ္ပယ္ ျခင္း၊ အလုပ္ထုတ္ပယ္ျခင္းမ်ား ေနရာ အႏွံ႔ရိွေနဆဲ ပင္ျဖစ္၍ HIV/AIDS ကူးဆက္ခံ ေရာဂါေဝဒ နာရွင္ အမ်ားစု မွာ အလုပ္လက္မဲ့ျဖင့္ ဘဝရပ္တည္ေရး မွာ ခက္ခဲေနဆဲၿမဲျဖစ္သည္။
သူရထြန္း၊ မာလာသန္း
Popular Myanmar News Journal

ဒါဖတ္ၿပီးမွ အၾကမ္းဖက္ဖုိ႔ စဥ္းစားပါ

ဓာတ္ပုံ- ေဂ်ေမာင္ေမာင္ (အမရပူရ)

ဒီမနက္ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ သင့္ေျခေထာက္ကို မြတ္ဆလင္ဟု ထင္ရသူတစ္ဦးက တက္နင္းခဲ့ပါသလား။ ဒါမွမဟုတ္ သင့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ မြတ္ဆလင္ဟု ယူဆရသူတစ္ဦးက သံဃာေတာ္တစ္ဦးကုိ စက္ဘီးျဖင့္ ၀င္တုိက္ခဲ့ပါသလား။ ဘာမွအေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမျပဳလုပ္မီ ဒီေဆာင္းပါးကိုအရင္ဖတ္ ၾကည့္ပါ။

ဆက္တုိက္ျဖစ္ပြားေနသည့္ ဘာသာေရးလူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡမ်ားက ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို တစ္စစီဆုတ္ၿဖဲပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည္။ ဆယ္စုႏွစ္ငါးစုခန္႔ မ်က္စိလည္လမ္းမွားေနခဲ့ၿပီး လမ္းေၾကာင္းျပန္ တည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည့္ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းကို ေနာက္ျပန္ လွည့္ဖို႔အားထုတ္သည့္ ျပႆနာျဖစ္သည္။

ဘာေၾကာင့္ ဘာသာေရးလူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡမ်ားကို ျပည္ေထာင္စုသားတုိင္းက အျပင္းအထန္ဆန္႔က်င္သင့္သည္ ယခုပဋိပကၡမ်ားကျပည္္ေထာင္စု အနာဂတ္ကို ဘယ္လို ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္ဆုိသည့္ အေၾကာင္းရင္းခုနစ္ခ်က္ကို ေဖာ္ျပပါမည္။

 ဘာသာေရးပဋိပကၡမ်ားကို ဆန္႔က်င္သင့္သည့္ အေၾကာင္းရင္း ၇ ခ်က္
၁။ ျပည္ေထာင္စုဟူသည္ လူနည္းစုမ်ား၏ ေနအိမ္လူနည္းစု မြတ္ဆလင္မ်ားကို တုိက္ခိုက္ျခင္းသည္ ျပည္ေထာင္စုတြင္းရွိ အျခားေသာ လူနည္းစုမ်ားၾကားမွာလည္း မလုံၿခံဳစိတ္ကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစသည္။ လူနည္းစုမ်ားျဖစ္သည့္ ခရစ္ယာန္၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ား အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသား အားလုံး၏ စိတ္တြင္ တစ္ေန႔လူအမ်ားစုႏွင့္ ျပႆနာျဖစ္လွ်င္ အကာအကြယ္မဲ့ အႏုိင္က်င့္ခံရမည္ဆိုသည့္ မလုံၿခံဳသည့္စိတ္က ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓာတ္ကို အျပင္းအထန္ထိခိုက္ေစပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကဲြေရးကို ရာသက္ပန္ေႂကြးေၾကာ္ေနခဲ့သည့္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ဖဲြ႕ စည္းထားေသာ အစိုးရအဖဲြ႕တြင္ တာ၀န္ရွိပါသည္။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အတုိက္အခံသည္လည္း လူနည္းစုမ်ား၏ အခြင့္ အေရးအတြက္တာ၀န္ရွိပါသည္။

၂။ အေ၀းေရာက္ မိသားစု၀င္မ်ားအင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွားႏုိင္ငံမ်ားအပါအ၀င္ မြတ္ဆလင္ႏုိင္ငံအသီးသီးႏွင့္ ကမၻာတစ္လႊားမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္၊ အေျခခ်ေနထုိင္ေနၾကသည့္ ျမန္မာတို႔အတြက္ လုံၿခံဳေရးအရ စိုးရိမ္စရာအေကာင္းဆုံးအေျခအေန ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ ျပည္တြင္းမွအစြန္းေရာက္ သူ၊ မသမာသူအခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပမိသားစု၀င္အမ်ားအျပား စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကရသည္။ ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ ျပည္တြင္းသို႔ ေငြျပန္လႊဲမႈသည္ ေဒၚလာ ဆယ္ဘီလီယံ အနည္းဆုံးရွိႏုိင္သည္ဟု The Economist မဂၢဇင္းႀကီး၏ ေဆာင္းပါးတစ္ေစာင္ကဆိုသည္။ ဤေငြပမာဏသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ႏွစ္စဥ္ေရာင္းခ်ေနသည့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕မွ ရရွိသည့္ေငြထက္ အေျမာက္ အျမားပိုပါသည္။ ျပည္သူအမ်ားစုကို ထမင္းေကၽြးေနသည့္ က႑ျဖစ္သည္။

၃။ ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈဆုိင္ရာလုပ္ငန္းမ်ား ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ ေခတ္ေနာက္က်က်န္ေနခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံတကာအကူအညီႏွင့္ ျပန္လည္ဖံြ႕ၿဖိဳးေအာင္ ႀကိဳးစားေနသည့္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအတြက္ အႀကီးမားဆုံးျပႆနာျဖစ္သည္။ အၾကမ္းဖက္မႈရွိေနသည့္ မည္သည့္လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကိုမွ် ဖံြ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ေအာင္လုပ္၍မရပါ။ ႏုိင္ငံတကာမွ အကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ား ရေနသည့္တုိင္ ဆင္းရဲမဲြေတမႈကို ခ၀ါမခ်ႏုိင္သည့္ ႏုိင္ငံအမ်ား
အျပား ရွိသည္။ အိမ္နီးခ်င္းဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံမွာ တစ္ႏွစ္လွ်င္ႏုိင္ငံတကာမွ အကူအညီပ်မ္းမွ် ၁ ဒသမ ၂ ဘီလီယံေဒၚလာရရွိေနသည္။
သို႔ေသာ္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံလမ္းမ်ားေပၚတြင္ ယာဥ္တုိက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ဆုံး႐ႈံးေနသည့္ စရိတ္က ၁ ဒသမ ၂ ဘီလီယံေဒၚလာရွိေနသည္။ မထင္မွတ္သည့္ ျပႆနာတစ္ခုတည္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံတကာကအကူအညီအားလုံးကို ဆုံး႐ႈံးေနသည့္ အေျခအေနျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ေတာ့ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးပဋိပကၡမ်ားကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္လွ်င္ ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ဖို႔မျဖစ္ႏုိင္ပါ။

၄။ ဗုဒၶဘာသာ၏ ပုံရိပ္ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ုိင္းက ျမန္မာဗုဒၶဘာသာႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ ထားရွိသည့္ ေလးစားယုံၾကည္မႈအေပၚ ယခုပဋိပကၡမ်ားက ထိခိုက္မႈရွိပါသည္။ ႏုိင္ငံတကာက၀ိုင္းေ၀ဖန္၍ အကဲဆတ္ ျပန္လည္ရန္ေတြ႔မည့္ အစား မိမိလူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြင္းမွာ အႏုိင္က်င့္အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား မရွိေစဖို႔ ႀကိဳတင္တားျမစ္ႏုိင္မွသာ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ဆယ္ႏုိင္လိမ့္မည္။
“လူအခ်င္းခ်င္းလွည့္ပတ္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။ အထင္ေသးျခင္းအခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။ ဆင္းရဲလုိျခင္းအခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။ တုိ႔ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္းၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ”

၅။ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာေနထုိင္ျခင္း ျမန္မာႏုိင္ငံတည္ရွိသည့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတုိက္ငယ္၏ လူဦးေရထက္၀က္ေက်ာ္ သည္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ဘာသာေရးအေျခခံသည့္ မီးကိုေမႊးလွ်င္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံသာမကဘဲ ေဒသတြင္းမွာမည္မွ်ကူးစက္ေလာင္ ကၽြမ္းမည္ကို ဆင္ျခင္ေတြးေတာ၍ ရႏုိင္လိမ့္မည္။

အာဆီယံဥကၠ႒လုပ္မည္ဆုိလွ်င္ ဥကၠ႒ေနရာႏွင့္ ထုိက္တန္သည့္က်င့္ႀကံမႈကို ျပသဖို႔လိုသည္။ အာဆီယံအလွည့္က် ဥကၠ႒အခြင့္အေရးမွ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ရစရာအမ်ားအျပားရွိသည္။ မုိက္မဲသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားျဖင့္ ထိုအခြင့္အေရးကို မဆုံး႐ႈံးသင့္ပါ။

၆။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးမည္သည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္မဆို တရားဥပေဒကို ခ်ဳိးေဖာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈသည္ ဗုိင္းရပ္စ္ပိုးကဲ့သို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈလြယ္ကူသည္။ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡေတြသည္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြင္းတြင္ အျခားေသာတရားဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္မႈအမ်ဳိးမ်ဳိး
ကို ရက္ေရာစြာ ဖိတ္ေခၚေနသည္။ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ဖိႏွိပ္မႈသည္ အစုိးရ၊ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖဲြ႕မ်ား၊ မဟာသူေဌးႀကီးမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံ ျဖတ္ေက်ာ္အဖဲြ႕အစည္းမ်ားကိုလည္း ျပည္သူမ်ားအေပၚ မတရားဖိႏွိပ္မႈျပဳလုပ္ဖို႔ အားေပးတုိက္တြန္းသေယာင္ျဖစ္သည္။ဥပေဒအထက္မွာ မည္သူမွ မရွိရပါ။

၇။ တပ္မေတာ္ႀကီးလည္း ခ်ီလာပါၿပီ၊ အထက္ပါ အခ်က္ေျခာက္ခ်က္ကို ဖတ္ၿပီးသည့္တုိင္ နားမ၀င္ေသးသူမ်ားအတြက္ ေနာက္ဆုံးအခ်က္ နံပါတ္ခုနစ္ျဖင့္ သတိေပးဖို႔ ႀကိဳးစားပါမည္။ အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္ မၿငိမ္သက္မႈသည္ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို တုိက္႐ိုက္ဖိတ္ေခၚျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ငါးဆယ္သည္ လုံေလာက္ေသာ ေျခာက္အိပ္မက္ရွည္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ထုိအိပ္မက္ကို ျပန္မက္ခ်င္သူ အမ်ားအျပားရွိမည္ဟုမထင္ပါ။ တပ္မေတာ္သားမ်ားအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါသည္။

အရပ္ဘက္ကိစၥမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္မပါ၀င္ဘဲ ေျဖရွင္းႏုိင္သည့္ အစြမ္းအစ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာရွိေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔လိုပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ယဥ္ေက်းေသာ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံးမွာတာ၀န္ရွိသည္။
ရဲမုိး
7Day News Journal

ပိတ္ဆို႔တားျမစ္ထားတာ ဖြင့္ေပးသူကို ကိုဖိုးရင္လုပ္သလို မလုပ္သင့္

June 3, 2013
ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္ထားတာေတြကို အီးယူကျပန္ဖြင့္ ေပးလိုက္ၿပီ ဆိုသည့္သတင္းသည္ မဂၤလာ သတင္း ျဖစ္သည္။ အီးယူက လက္နက္တင္ပို႔ ေရာင္းရမႈမွအပ က်န္တာေထြ အကုန္လံုးခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီ ဆိုသည့္သတင္းသည္ ျမန္မာေတြကိုသာမက တစ္ကမၻာလံုးကိုပင္ အံ့ၾသသြားေစခဲ့သည္။

ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္မွ် နာမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္သူ စစ္အာဏာရွင္ေတြအေပၚမွာ အီးယူက လိုက္ေလ်ာလွခ်ည္လား၊ ရက္ေရာလွခ်ည္လားလို႔ တအံ့တၾသ ေျပာၾကသည္။ အခ်ိန္မတန္ေသးဘူး လို႔ေတာင္ တခ်ဳိ႕ကေျပာၾကသည္။

အီးယူကလည္း ေျချမန္လက္ျမန္ ခြင့္ျပဳလိုက္ေလ်ာ လိုက္တာတာ သူ႔အေၾကာင္းႏွင့္သူ ရိွေပလိမ့္မည္။ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ အေမရိကန္တို႔ လက္ဦးမႈရယူထားၾကၿပီးျဖစ္လို႔ မိမိတို႔ ေနာက္က်က်န္ရစ္မွာကို စိုးရိမ္တာျဖစ္မည္။ ဆြမ္းေတာ္ႀကီးေလာင္းပြဲႏွင့္ လြဲသြားမွာကို ေၾကာက္လို႔ ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြကို ကမန္းကတန္း ဖြင့္ပါဟ၊ ခြင့္ျပဳပါဟလုပ္တာ ျဖစ္မည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ စစ္အာဏာရွင္တို႔ လက္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္မွ် ေနခဲ့ရေသာ္လည္း သယံဇာတေပါဆဲ ျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးလုပ္ဖို႔၊ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံဖုိ႔ အေကာင္းဆံုးတိုင္းျပည္အျဖစ္ ရိွေနေသးသည္။ လူသားရင္းျမစ္ ျဖစ္သည့္ အလုပ္သမားေပါမ်ားသည္။ လုပ္အားခ ေစ်ေပါေပါျဖင့္ ရႏို္င္ေသးသည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ မေက်နပ္တာကုိ ဆႏၵျပျခင္းဆိုတဲ့ အလုပ္ကို အခုမွၾကားဖူးသည့္ လူမ်ဳိးေတြေနထိုင္ရာ တိုင္းျပည္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္မက်ေသးဘူး၊ လုပ္စားလို႔ေကာင္းေသး သည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေျမက်ယ္ဝန္းသည္။ လူဦးေရ သန္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္မွ်သာ ရိွသည္။ လူမေနသည့္ ေျမေတြ အမ်ားအျပားရိွေနေသးသည္။ ေစာေစာဝယ္ထားလွ်င္ ေနရာေခ်ာင္ေခ်ာင္ ရႏိုင္ေသးသည္လို႔ ယံုၾကည္ေနၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ခ်မ္းသာ၊ ေခ်ာေမာသေဘာေကာင္းၿပီး လက္မထပ္ရေသးသည့္ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ တူသည္။ ခုႏွစ္ျပည္ေထာင္မင္းေတြက ထိမ္းျမားရစ္ပတ္ လက္ထပ္လိုၾကသည္။ အတူေနပေထြးက အလိုမတူဘဲေပါင္းသင္းေနလို႔ ဗြက္ေပါက္ၿပီး ပ်က္စီးေနတာကို မသိသည့္ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြႏွင့္ အေဝးကြင္းမွာ ဂိုးသြင္းေကာင္းသူေတြက လက္ထပ္လိုၾကတာ ျဖစ္သည္။ ပေထြး၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ အပ်ဳိရည္ပ်က္ေနၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း အခ်ဳိးအဆစ္ေျပျပစ္ၿပီး ဖူဖူေဖာင္းေဖာင္းေတြက အေကာင္းပကတိ ရိွေနၾကေသးလို႔ လိုခ်င္သူေတြက သြားရည္က်ေနၾကတာ ျဖစ္သည္။

သတို႔သမီးဘက္ ေဆြမ်ဳိးေတြျဖစ္သည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြကလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္သေႏၶပ်က္ က်ဖူးသည့္ သတို႔သမီး၏ အျပစ္အနာအဆာေတြကို ဖံုးဖံုးဖိဖိလုပ္ၿပီး လာေရာက္ေနသူေတြကို ႀကိဳဆိုရ မည္ျဖစ္သည္။ ခိုင္းႏြား တစ္ရွဥ္းႏွင့္ လယ္တစ္ကြင္း တင္ေတာင္းသူတို႔ကိုလည္း လက္ခံရမည္။ ေရႊစင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္အတြက္ေပးၿပီး တင္ေတာင္းသူတို႔ကိုလည္း လက္ခံရမည္။ ေတာင္ညာစံတင္ပါမည္ဆို သည့္ ဘုရင္ကိုလည္း လက္ခံရပါမည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီမရိွျခင္း၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖါက္ျခင္း၊ ဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရိွျခင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔ကို ဆန္႔က်င့္သည့္ ျပည္သူေတြကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ စီးပြားေရး လက္ဝါးႀကီးအုပ္ျခင္း စသည့္ စစ္အာဏာရွင္တို႔က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသည့္ ျပစ္မႈမ်ဳိးစံုတို႔ေၾကာင့္ ကုလသမဂၢႏွင့္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံႀကီးေတြက စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရးပိတ္ဆို႔ တားျမစ္မႈေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့တာျဖစ္သည္။

ေဟာ ...အခုေတာ့ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္း ကို ေလွ်ာက္ေနသည္။ တင္းက်ပ္မႈေတြကို တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ေပးေနသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးေနသည္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို အေလးထားေဆာင္ရြက္ေနသည္။ ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ မႈေတြကို ပြင့္လင္းျမင္ေသာစြာ ဖိတ္ေခၚေနသည္။

လာဘ္စားသူမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္အေရးယူေနသည္ဆိုသည့္ ေကာင္းသတင္းေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံလိုသူေတြႏွင့္အတူ အီးယူအဖြဲ႕ဝင္ ႏိုင္ငံေတြကပါ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ လာေရာက္ၿပီး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံလုပ္ကိုင္ၾကေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္ထားတာေတြ ကို ေျဖေလွ်ာ့ေပးလုိက္ၿပီး ျဖစ္သည္။

ဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီဆိုေတာ့ ဝင္လာၾကေတာ့မည့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြ ဧည့္သည္ေတြကို ေႏြးေထြးလိုက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္ရမည္။ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ ေငြေၾကးေပးဖုိ႔ လာသူေတြကို ေက်း ဇူး သိတတ္ရမည္။ ေက်းဇူးတံု႔ျပန္ရမည္။ သူတို႔လုပ္သည့္အလုပ္ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဝိုင္းကူပံ့ပိုးၾကရ မည္။ ကတိကဝတ္ေတြကို မခ်ဳိးေဖာက္ဘဲ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကရမည္။ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္မိဖို႔ သတိထားရမည္။ ထမင္းခြံသည့္လက္ကို မကိုက္ဖို႔ သတိထားၾကရမည္။ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္ထား တာေတြကို ဖြင့္ေပးသည့္ေက်းဇူးကို ေထာက္ထားရမည္ျဖစ္သည္။ ခြင့္လႊတ္ ေၾကေအးေပးသူကို အေကာင္းဆံုးလုပ္ရင္းျဖင့္ တံု႔ျပန္ ေပးဆပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။

ကြၽန္ေတာ့္ဘႀကီး ဦးၾကာခိုင္ကို ကြၽန္ေတာ့္ေယာက္ဖ ကိုဖုိးရင္လုပ္သလုိ မလုပ္သင့္ဟု သတိေပးခ်င္ ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ဆယ္ႏွစ္သားအရြယ္က ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘႀကီး၏ သမီးႀကီး မေအးယဥ္ႏွင့္ ကိုဖိုးရင္တို႔ကို ႏွစ္ဖက္မိဘေတြက သေဘာတူၿပီး လက္ထပ္ထိမ္းျမားေပးရန္ စီစဥ္ၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ အမ္မတစ္ဝမ္းကြဲ မမႀကီး မေအးယဥ္က နာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ ယဥ္သည္။ ေအးသည္။ မင္းကေတာ္႐ုပ္ျဖင့္ ယဥ္ယဥ္ေလးလွသည္။ ကိုဖိုးရင္ဆိုတာကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာမွာေတာ့ ပ်ဳိတုိင္းႀကိဳက္တဲ့ လူပ်ဳိျဖစ္သည္။ ရြာသူႀကီး ဦးေရႊဆိုင္၏တူ၊ ဘုရာဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာ ရြာသူေဌး ဦးေအာင္ၿမိဳင္၏ တစ္ဦးတည္းေသာသား ၿမိဳ႕ေက်ာင္းေနဖူးသူ၊ အဂၤလိပ္စာ ဖတ္တတ္သူျဖစ္လုိ႔ ရြာစူပါစတား ျဖစ္သည္။ ရြာမ်က္ႏွာဖံုးတို႔၏ သားႏွင့္သမီး မဂၤလာေဆာင္ၾကေတာ့မည္ ဆိုေတာ့ ေရႊနဲ႔ျမ၊ ေနနဲ႔လ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။

ကြၽန္ေတာ့္အစ္မႀကီး မေအးယဥ္ကလည္း လင္ရေတာ့မည္ဆိုၿပီး အရမ္းဝမ္းသာေန သည္။ ေစ့စပ္ပြဲလုပ္ သည့္ေန႔မွာပင္ သတို႔သမီးလိုဝတ္ဆင္ၿပီး ေယာကၡမေလာင္းေတြကို ကန္ေတာ့သည္။ တစ္သက္ လံုး ေဆးမဆိုးခဲ့သည့္ ႏႈတ္ခမ္းကို သူ႔ညီမမလွယဥ္က ေဆးဆိုးေပးလို႔ နီရဲျပီးလွေနသည္။ ကိုဖုိးရင္ေတာင္ တအားရင္ခုန္ေနတာ ျဖစ္မည္။ မလွယဥ္ကလည္း သတို႔သမီး အပ်ဳိရံအျဖစ္ တာဝန္ယူရသူ ျဖစ္လုိ႔ အစြမ္းကုန္ အလွျပင္ထားသည္။ ေစ့စပ္ပြဲ ၿပီးၿပီျဖစ္လို႔ မဂၤလာေဆာင္ရက္ သတ္မွတ္လိုက္ၾကသည္။

ျပသာနာက မဂၤလာေဆာင္မည့္ေန႔မွာပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ သတို႔သားေလာင္း ကိုဖုိုးရင္သည္ မဂၤလာေဆာင္ အိမ္တက္ရမည့္အခ်ိန္မွာ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိရဘဲ ေပ်ာက္ေနသည္။ ထူးဆန္းတာက ကြၽန္ေတာ့္ အစ္မအလတ္လည္း ေပ်ာက္ေနသည္။ အပူတျပင္း လိုက္လံစံုစမ္းေတာ့မွ ကိုဖိုးရင္သည္ သတို႔သမီး မေအးယဥ္ကို လက္မထပ္ရေသးမီ သတို႔သမီးအရံလုပ္မည့္ ညီမအငယ္ မလွယဥ္ကို ခိုးေျပးတာ သိၾကရေတာ့သည္။ ေစ့စပ္ပြဲ လုပ္သည့္ေန႔က ကိုဖိုးရင္သည္ သူတို႔သမီး မေအးယဥ္ကို စိတ္မဝင္စားဘဲ အပ်ဳိရံလုပ္မည့္ ညီမ အငယ္မလွယဥ္ကို စိတ္ဝင္စားၿပီး လွည့္ၾကည့္ လွည့္ၾကည့္လုပ္ေနတာကို သတိရလာၾကသည္။ မဂၤလာပြဲလည္းပ်က္ေတာ့သည္။ ဘႀကီးဦးၾကာခိုင္သည္ အႀကီးအက်ယ္အရွက္ရၿပီး ကိုဖုိးရင္ကို ေသခန္းျဖတ္သည္။ သူ႔သမီး အငယ္မ မလွယဥ္ ကိုလည္း အေမြျဖတ္သည္။ အိမ္နားမလာရ၊ ေတြ႕ရာသခ်ဳိင္း ေၾကညာထားသည္။ ကိုဖုိးရင္ကို သားမက္အျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳေၾကာင္း ရပ္ရြာကို ေၾကညာထားသည္။ ကိုဖုိးရင္၏ မိဘေတြက ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ အကူအညီျဖင့္ ေတာင္းပန္သည္။ ဘႀကီးဦးၾကာခိုင္က ေသြးပူေနဆဲျဖစ္လို႔ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္မႈေတြကို ဖြင့္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္သည္။

ကိုဖိုးရင္ႏွင့္အစ္မေလး မလွယဥ္တို႔က ရြာမွ မုိင္၂ဝ ေဝးသည့္ မက်ည္းေတာရြာမွာ အေျခခ်ေနထုိင္ၾက သည္။ မက်ည္းေတာရြာမွာ ဦးေလးဦးဖဲသာေအာင္၏ မိသားစု ေနထိုင္သည္။ ဦးေလးဖဲသာေအာင္သည္ အေမ့ေမာင္ ျဖစ္သည္။ ဓါတ္၊ ဗိေႏၶာ၊ ပေယာဂကုသည့္ တိုင္းရင္းေဆးဆရာ ျဖစ္သည္။

ပေယာဂဖမ္းထားလို႔ ႐ူးေနသည့္ အ႐ူးမ အပ်ဳိကိုေဆးကုသရင္း အ႐ူးမႏွင့္ ညားသြားလို႔ ေဆြးမ်ဳိးစု က ေသခန္းျဖတ္ၿပီး အေမြခန္း ရပ္ခံထားရသူ ျဖစ္သည္။ ဦးေလးဖဲသာေအာင္ႏွင့္ ကိုဖုိးရင္တုိ႔ ဝါသာနာတူ၊ စ႐ိုက္တူ ေပါင္းမိသြားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ကိုဖိုးရင္ႏွင့္ အစ္မေလးမလွယဥ္တို႔ အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာ ဘႀကီးဦးၾကာခိုင္ ကြယ္လြန္သည္။ ႀကီးေတာ္ႀကီးက စိတ္ကိုေျဖေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး ကိုဖိုးရင္ႏွင့္ မလွယဥ္ တို႔ကို ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြ ေျဖေလွ်ာ့ေပးလုိက္သည္။ သမီးကိုေရာ၊ ေျမးေတြကိုပါခ်စ္လို႔ ရြာကို ျပန္လာေနၾကရန္ ေခၚယူလိုက္ၿပီး အတူေနၾကသည္။ မိသားစုျပန္လည္ေပါင္းစည္းၾကၿပီျဖစ္လုိ႔ ဝမ္းသာၾကသည္။ လူသာဓုေခၚ၊ နတ္ သာဓုေခၚ၊ ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ႀကီးပါ သာဓုေခၚရသည့္ အေျခအေန ျဖစ္သြားသည္။

တစ္ရြာလံုးကလည္း ဝမ္းသာၾကသည္။ ကိုဖိုးရင္ကို ပိတ္ဆို႔ထားျမစ္ထားတာေတြ ဖြင့္ေပးလိုက္ လုိ႔ ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ဳိးေတြႏွင့္ တစ္ရြာလံုးက ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေသာ္လည္း မခံခ်ိမခံသာႏွင့္ မ်က္ႏွာထားစရာ ေနရာမရိွျဖစ္ေနရာတာက ကြၽန္ေတာ့္အစ္မႀကီး မေအးယဥ္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔သမီးဘဝက အပ်ဳိႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရလုိ႔ ရွက္ၿပီး အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္မထြက္ရဲဘဲ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေနခဲ့ရတာကို မေမ့ႏိုင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ အခုေတာ့ မိမိ၏ ခင္ပြန္းေလာင္းျဖစ္ခဲ့သူ ကိုဖိုးရင္ႏွင့္ သူ႔ဇနီးမယားျဖစ္ေနသည့္ ညီမ မလွယဥ္တုိ႔က အိမ္ေပၚ ျပန္ေရာက္လာ ၾကသည္။ တူေလ၊ တူမေလးေတြကလည္း တီတီတာတာ ခ်စ္စရာျဖင့္ အိမ္သာယာေနသည္။ ကိုဖုိးရင္ကလည္ လူရည္လည္သည္။ အထာနပ္သည္။ အစ္မႀကီး မေအးယဥ္ကို ေျခေထာက္ဖက္ၿပီး ရွိမခိုး႐ံုတမယ္ အႏူးအညႊတ္ေတာင္းပန္သည္။ သူ႔မယားထက္ပိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္ျပသည္။ အားလံုး အဆင္ေျပသြားၿပီ ျဖစ္သည္။

မၾကာပါဘူး ကြၽန္ေတာ့္အထင္ေျပာရလွ်င္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲၾကာမည္ ထင္သည္။ ကိုဖိုးရင္သည္ အစ္မႀကီးမ ေအးယဥ္ကုိ ခိုးေျပးပါေလေတာ့သည္။ ဦးေလးဖဲသာေအာင္ေနထုိင္ရာ မက်ဥ္းေတာရြာကို သြားၿပီး ေနထိုင္သည္။ ေကာင္းၾကေရာလားဗ်ာ၊ ဒါမ်ဳိး လုပ္သင့္သလား၊ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္ထားတာေတြ ဖြင့္ေပးသူ၏ မ်က္ႏွာကိုေထာက္သင့္သည္ဟု ထင္သည္။
အဏၰဝါစိုးမိုး
Mizzima - News in Burmese

လားရႈိးပဋိပကၡနဲ႔ အသံပိုက်ယ္လာတဲ့ စက္မႈဇုန္ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ မေက်နပ္မႈမ်ား

03 June 2013
လား႐ိႈး ပဋိပကၡေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးမႈမ်ားကို ျပန္လည္ရွင္းလင္း ေနမႈအား ေမ ၃၁ ရက္က ေတြ႕ရစဥ္

တပတ္အတြင္း သတင္းသံုးသပ္ခ်က္

ဒီတစ္ပတ္ သတင္းေတြထဲမွာေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္ လား႐ိႈးၿမိဳ႕မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈ တခ်ဳိ႕ဟာ သတင္းေခါင္းႀကီး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အားလံုးက နားစြင့္ခဲ့ရတဲ့ သတင္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေမ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ရက္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာပဲ အေျခအေန တည္ၿငိမ္မႈ ရသြားေပမယ့္ ပဋိပကၡ ျဖစ္စဥ္ေတြရဲ႕ ဂယက္ေၾကာင့္ လား႐ိႈးၿမိဳ႕မွာ ခဏတာ တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့ ရတယ္လို႔ ဆုိရမွာပါ။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ကတည္းက အသံထြက္ခဲ့တဲ့ စက္မႈဇုန္ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဆႏၵျပမႈေတြဟာ အခုခ်ိန္ထိ တည္ၿငိမ္မႈ မရေသးဘဲ ဆက္လက္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စက္မႈဇုန္ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အသံေတြဟာ ဒီတစ္ပတ္ထဲမွာ ပိုမုိက်ယ္ေလာင္လာခဲ့ၿပီး အလုပ္သမား အခြင့္အေရးအတြက္ ရက္ရွည္ဆႏၵျပမႈေတြဟာ ဆက္တုိက္ျဖစ္ေပၚ လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ပတ္အတြင္း သတင္းသံုးသပ္ခ်က္ထဲမွာ စက္မႈဇုန္ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ရက္ရွည္ ဆႏၵျပမႈေတြကို ထည့္သြင္းေဖာ္ျပမွာ ျဖစ္သလို အျမန္လမ္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္ေၾကာင့္ The Daily Eleven သတင္းစာပုိ႔တဲ့ ကားေတြ အျမန္လမ္းမေပၚ ျဖတ္သန္းခြင့္ ပိတ္ပင္ခံခဲ့ ရတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းကိုလည္း ဒီတစ္ပတ္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းသည့္ လူေျပာမ်ားတဲ့ သတင္းအျဖစ္ တင္ဆက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဦးေနမ်ဳိးေ၀က ေဇကမၻာ ဦးခင္ေရႊကို ပုဒ္မ ၅၀၀ နဲ႔ တရားစြဲဆုိမႈကို ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက လက္ခံစစ္ေဆး ေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြကို ဒီတစ္ပတ္အတြက္ ျပန္လည္သံုးသပ္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ ရပါတယ္။

ဘယ္သူ ဖန္တီးတာလဲ
ရွမ္းျပည္နယ္ လား႐ိႈးၿမိဳ႕မွာ ေမ ၂၈ ရက္ ညေနပိုင္းက အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို ဓာတ္ဆီနဲ႔ပက္ၿပီး မီး႐ိႈ႕ရာမွတစ္ဆင့္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရခိုင္၊ ပဲခူး၊ မိထီၱလာ၊ ဥကၠံ စတဲ့ေဒသေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပံုစံနဲ႔ အလားသ႑ာန္ တူခဲ့ပါတယ္။ ျပႆနာတစ္ခုကို စဖန္တီးမယ္။ ၿပီးရင္ လူစုလူေ၀းနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ လူသတ္မီး႐ိႈ႕ ဖ်က္ဆီးမႈေတြ လုပ္မယ္။ ေနရာေဒသ မတူတာ ျပႆနာ အစျပဳပံု မတူတာကလြဲရင္ ဇာတ္လမ္းနဲ႔ ဇာတ္ညႊန္းကေတာ့ အတူတူပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခု လား႐ိႈးျဖစ္စဥ္မွာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို မီး႐ိႈ႕ၿပီးသတ္ျဖတ္မႈ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသား တစ္ဦးရဲ႕ စတင္လုပ္ေဆာင္မႈကေန ႀကီးက်ယ္သြားရပါတယ္။ ျပႆနာ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ အဲဒီအမ်ဳိးသားကို ဖမ္းမိတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔လက္ထဲမွာ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြ လက္၀ယ္ေတြ႕ေန ျပန္ပါတယ္။ ဒါကို ဆက္စပ္ၾကည့္ရင္ ျပႆနာဟာ သာမန္ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ ပံုစံမ်ဳိး မဟုတ္တာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အမ်ဳိးသမီးကို မီး႐ိႈ႕ခဲ့တဲ့ တရားခံဟာ လား႐ိႈးဇာတိလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ရက္ပိုင္းအတြင္း ျပႆနာကို လာဖန္တီးတဲ့ပံုမ်ဳိး စံုစမ္းမႈေတြအရ သတင္းထြက္ခဲ့ပါတယ္။ တရားခံဟာ ဒါမတုိင္မီ အရင္က အျခားေဒသေတြမွာလည္း ခုလို ပဋိပကၡေတြျဖစ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့သူလုိ႔ ေျပာဆုိမႈေတြ ရွိလာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေမးစရာကေတာ့ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တယ္ ဆုိတာကိုသိရင္ အခ်ိန္မီဘာလို႔ မတားခဲ့တာလဲ။ ပဋိပကၡေတြနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္တဲ့သူေတြ ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္တဲ့သူေတြ ဒီအခ်ိန္ထိ ဘာလို႔ မေဖာ္ထုတ္ ႏိုင္ေသးတာလဲ။ တာ၀န္ရွိတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြ အေနနဲ႔ အေျဖမေဖာ္ႏိုင္ေသးတာဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ စတာေတြက ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေမ ၂၈ ရက္မွာ ဒီရာဇ၀တ္မႈ စျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မွာ အၾကမ္းဖက္ ဖ်က္စီးမႈေတြ ဘာသာေရး အသြင္ေဆာင္တဲ့ သတ္ျဖတ္မႈေတြ ျဖစ္လာရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ပ်က္ဆီးဆံုး႐ံႈးမႈနဲ႔အတူ ေသဆံုးဒဏ္ရာ ရမႈေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရက္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးကေန တည္ၿငိမ္မႈရဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့သလို တာ၀န္ရွိသူေတြကလည္း ပဋိပကၡေတြအေပၚ မွန္ကန္တဲ့ အေျဖ၊ ရလဒ္ေတြကို အမ်ားျပည္သူထံ ခ်ျပဖုိ႔ လုိပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕ သိကၡာနဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။

စက္မႈဇုန္က ဆႏၵျပမႈမ်ား
ေမလအတြင္း လိႈင္သာယာ ၿမိဳ႕နယ္မွာရွိတဲ့ စက္မႈဇုန္ေတြမွာ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး လုပ္ခလစာ အခြင့္အေရးအတြက္ ရက္ရွည္ဆႏၵျပမႈေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လိႈင္သာယာ စက္မႈဇုန္ ၂ ရွိ ဘုိဆန္းပိုက္စက္႐ုံ ဟုန္စိန္ပီနံအိတ္စက္႐ံု သံုးထပ္ႀကီး အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု YesOne အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု၊ ဆာကူရာ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု၊ Esquare ဖိနပ္စက္႐ံု၊ ေရႊလင္ပန္း စက္မႈဇုန္ရွိ ဆုလာဘ္ထက္သာ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု၊ ေငြပင္လယ္ စက္မႈဇုန္ရွိ စံေကာင္းပီနံအိတ္ စက္႐ံု၊ လိႈင္သာယာစက္မႈဇုန္ ၅ ရွိ ေငြကံ့ေကာ္ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုတို႔ ျဖစ္ၿပီး အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပမႈ အခ်ဳိ႕လည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ဆႏၵျပမႈေတြဟာ ခုလိုစီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြ ရွိလာတဲ့အခ်ိန္ ႏုိင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏံွမႈေတြ ၀င္ဖုိ႔ဆုိင္းျပင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံအတြက္ သိကၡာက်စရာ ျဖစ္ရပ္ေတြထဲက တစ္ခုအျဖစ္ ရွိေနတယ္လို႔ ဆုိရပါမယ္။ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ မလံုေလာက္တဲ့ အေျခအေန အလုပ္သမား အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ မရတဲ့ အခ်ိန္မွာ အခုလို ျဖစ္ရပ္ေတြကေတာ့ ဆက္ရွိေနဦးမွာပါ။ အလုပ္ရွင္ အလုပ္သမား ႏွစ္ဖက္စလံုးအတြက္ ဘယ္လိုမွ်တမႈရွိေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္မလဲ၊ အံုၾကြမႈေတြ မျဖစ္လာခင္ တာ၀န္ရွိသူေတြ အေနနဲ႔ စနစ္တက် ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေပးဖုိ႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အနာသိရင္ေတာ့ ေဆးရွိရမွာပါ။ အလုပ္သမားေတြ မရွိရင္ အလုပ္ရွင္ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္သလို အလုပ္ရွင္ မရွိရင္ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုေတြ မရွိရင္လည္း ႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးဟာလည္း ေကာင္းႏိုင္စရာ မရွိပါဘူး။ စက္မႈဇုန္ေတြထဲက မေက်နပ္တဲ့ အသံေတြ အျမန္စဲသြားဖုိ႔ လုိပါတယ္။

အျမန္လမ္းႏွင့္ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္
ေမ ၂၆ ရက္ထုတ္ The Daily Eleven သတင္းစာပါ အျမန္လမ္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ေၾကာင့္ The Daily Eleven သတင္းစာပုိ႔တဲ့ကားေတြ အျမန္လမ္းမေပၚက ျဖတ္သန္းခြင့္ ပိတ္ပင္ခံခဲ့ ရပါတယ္။ The Daily Eleven သတင္းစာအေနနဲ႔ ေမ ၂၆ ရက္အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္မွာ ေမ ၂၅ ရက္နံနက္ပိုင္းက ရန္ကုန္-မႏၲေလး အျမန္လမ္းမေပၚမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ လူ ၁၁ ဦး ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈကို အေျခခံၿပီး ေ၀ဖန္ေထာက္ျပ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေရးသားမႈ အၿပီးမွာ သတင္းစာတုိက္က ကားေတြ အျမန္လမ္းမ အသံုးျပဳခြင့္ ပိတ္ပင္ခံလိုက္ ရတာပါ။ ဒီသတင္းဟာလည္း အမ်ားျပည္သူၾကားမွာ ေျပာစရာ အျဖစ္ရဆံုး သတင္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က ဒီသတင္းေၾကာင့္ ျပက္ရယ္ျပဳခဲ့ ၾကသလို တခ်ဳိ႕က ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ခဲ့ၾကၿပီး အခ်ဳိ႕ကလည္း အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ယႏၲရားအေပၚ ေမးခြန္းထုတ္ၾက ျပန္ပါတယ္။ ဒီသတင္းစာအာေဘာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သမၼတရဲ႕ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္က သူ႔ရဲ႕ေဖ့ဘုတ္ စာမ်က္ႏွာကေန ျပန္လည္တုံ႕ျပန္ ေရးသားတာေတြ ထင္ျမင္္ခ်က္ မွတ္ခ်က္ေပးသူေတြၾကား အျပန္အလွန္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေျပာဆုိမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တာ၀န္ရွိတဲ့သူနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာမွာရွိတဲ့ အျမန္လမ္းေတြရဲ႕ စံခ်ိန္စံညႊန္း ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ အျမန္လမ္းေတြရဲ႕ စံခ်ိန္စံညႊန္း စတာေတြအေပၚ ႏိႈင္းယွဥ္တြက္ခ်က္ ျပတာေတြ လမ္းေဖာက္လုပ္ တည္ေဆာက္မႈအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ေတြ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ စရိတ္ေတြ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိစြာ အမ်ားျပည္သူကို ခ်ျပဖုိ႔ လုိပါလိမ့္မယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုလို အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ေၾကာင့္ လမ္းအသံုးျပဳမႈ ပိတ္ပင္ခံလိုက္ရတဲ့ သတင္းဟာ အာရွသတင္းအတြင္း ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့ၿပီး ထူးျခားတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံခဲ့ ရတဲ့အထိ ပါပဲ။

ဦးခင္ေရႊနဲ႔ ပုဒ္မ ၅၀၀
လႊတ္ေတာ္အမတ္ တစ္ဦးလည္းျဖစ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးလည္းျဖစ္တဲ့ ေဇကမၻာဦးခင္ေရႊကို ေတာင္သူလယ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဦးေနမ်ဳိးေ၀က ပုဒ္မ ၅၀၀ နဲ႔ တရားစြဲထားတဲ့ အမႈကို ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက လက္ခံစစ္ေဆးမယ္ဆုိတဲ့ သတင္းကလည္း သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြမွာ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းတဲ့ သတင္းျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕႐ံုးမွာ ေဇကမၻာ ကုမၸဏီဥကၠ႒ ဦးခင္ေရႊက လယ္ယာေျမ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေတြ႕ဆံုပြဲမွာ ဦးေနမ်ဳိးေ၀ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ က်ဆင္းေအာင္ ေျပာဆုိခဲ့ၿပီး ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ေဖာ္ျပခဲ့လို႔ အခုလို အမႈဖြင့္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအမႈကိုေတာ့ ဇြန္ ၁၀ ရက္မွာ စတင္စစ္ေဆးေတာ့မွာပါ။
EMG

တကယ္ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ရေတာ့မွာလား . . .

03 June 2013
ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀ုိင္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ မိုင္းနားကခ်င္ ဒုကၡသည္စခန္း (RC)ရွိ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားအား ေမ ၃၁ ရက္က ေတြ႔ရစဥ္ (ဓာတ္ပုံ - ေနထြန္းႏိုင္)

တစ္ပတ္အတြင္း ႏိုင္ငံေရးသတင္း သံုးသပ္ခ်က္

ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအရ ထင္ရွားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္စည္းလုံး ညီညြတ္ေရးအေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ဘယ္ေလာက္ရွိႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ဆင္ျခင္ႏိုင္ဖို႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

ကခ်င္လူထုက ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆိုျခင္းကို ခံရတဲ့ KIO
ေမ ၂၈ ရက္မွာ စတင္ျပဳလုပ္မယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲအတြက္ ေမ ၂၇ ရက္မွာ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ KIO ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို ကခ်င္ေဒသခံ ေသာင္းဂဏန္းေလာက္က ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ အမ်ားစုက လူငယ္ေတြ ျဖစ္ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။သူတို႔ဟာ ဓားႏွစ္လက္ပါ KIA တီရွပ္ေတြ ၀တ္ဆင္ကာ အလံကို ေ၀ွ႔ယမ္းၿပီး ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဟာ KIO အေနနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ တစ္ခုလံုးကို ကိုယ္စားမျပဳသည့္တုိင္ ကခ်င္လူမ်ဳိးကိုေတာ့ ကိုယ္စားျပဳၿပီး KIO အေနာက္မွာ ကခ်င္လူထု ရွိေနေၾကာင္း ျပသေနပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဘယ္ေလာက္ထိ ေတာင့္တေနတယ္ ဆိုတာကိုလည္း ေဖာ္ျပေနပါတယ္။

ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း တပ္မေတာ္နဲ႔ KIA တို႔အၾကား တစ္ေက်ာ့ျပန္ တိုက္ပြဲမ်ား ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္ ၉ ရက္မွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ခ႐ိုင္ မိုးေမာက္ၿမိဳ႕နယ္မွာ တိုက္ပြဲေတြ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္၊ ၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ မန္စီၿမိဳ႕နယ္တို႔သို႔ပါ ကူးစက္လာခဲ့ပါတယ္။ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားတဲ့ ႏွစ္ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ကခ်င္ျပည္နယ္ အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေက်းရြာေပါင္း ၃၀၀ ခန္႔မွ ေဒသခံ တစ္သိန္းေလာက္ဟာ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြမွာ ေနထိုင္ေနရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သုံးရက္တာ ၾကာျမင့္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ
ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီနဲ႔ KIO ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕တို႔ဟာ သုံးရက္တာ ၾကာျမင့္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ ႏွစ္ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း (၁၅) ႀကိမ္ေျမာက္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္ေရးဆိုင္ရာ ေတြကိုေတာ့ ႏွစ္ဖက္စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား တံခါးပိတ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ တိုက္ပြဲေတြသာမက ရွမ္းျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ တိုက္ပြဲေတြ အေၾကာင္းကိုလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။

အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ကို ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္႐ုံး (ၾကည္း) မွ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္စိုးတို႔က ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ KIO ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို ဦးဆြမ္လြတ္ဂမ္နဲ႔ KIA ဒုတိယစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္တို႔က ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲကို ေလ့လာသူအျဖစ္ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ဗီေဂ်နမ္ဘီးယားနဲ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕တခ်ဳိ႕လည္း တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္ေပၚေစဖို႔အတြက္ အစိုးရနဲ႔ KIO ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ စလုံးဟာ ကခ်င္လူထုနဲ႔ သီးျခားစီ ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾက ပါေသးတယ္။

အခ်က္ခုနစ္ခ်က္ကို သေဘာတူ
ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အစိုးရဘက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိဖို႔ အဓိကထား ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး KIO ဘက္က ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတဲ့ နည္းစနစ္ပိုင္းေတြကို ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရး ရရွိေရး၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ျပ႒ာန္းခြင့္ ရရွိေရး စတဲ့ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈေတြကို အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီလို အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးၿပီးတဲ့ အခါမွာ အခ်က္ခုနစ္ခ်က္ကို သေဘာတူညီမႈ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရႏွင့္ KIO တို႔ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားရန္ သေဘာတူသည္။ ႏွစ္ဖက္တပ္ဖြဲ႕မ်ားမွ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း၊ တိုက္ပြဲမ်ား ထပ္မံမျဖစ္ပြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းျခင္းတို႔ကို ေဆာင္ရြက္သြားရန္ သေဘာတူသည္။ နယ္ေျမလံုျခံဳေရးအရ ေနရပ္စြန္႔ခြာ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္သည့္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ကိစၥမ်ားကို ညႇိႏိႈင္းကာ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားရန္ သေဘာတူသည္။ စတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။

အစိုးရနဲ႔ KIO တို႔ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတိုင္းမွာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ ေရးထိုးႏိုင္ဖို႔ အစိုးရဘက္မွ အစဥ္တစိုက္ ေဆြးေႏြးေလ့ရွိၿပီး KIO ဘက္ကလည္း အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး မလုပ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ ေတာင္းဆိုေလ့ ရွိပါတယ္။

အစိုးရနဲ႔ KIO တို႔ရဲ႕ သံုးရက္ၾကာ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္စိုးက ေျပာၾကားပါတယ္။

ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြက စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြ တစ္လအတြင္း ေနရပ္ျပန္ႏိုင္ေရးကို ႀကိဳးပမ္းသြားမယ္လို႔လည္း ဦးေအာင္မင္းက ေျပာၾကားပါတယ္။

တစ္ကယ္ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ရေတာ့မွာလား
KIO ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ ျမစ္ႀကီးနားကေန လိုင္ဇာၿမိဳ႕သုိ႔ ျပန္တဲ့အခါမွာ ကခ်င္လူငယ္ေတြ ေထာင္ခ်ီလိုက္ပါ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လို႔ KIO ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ အျပန္လမ္းမွာ ရွမ္းတိုင္းရင္း သားတခ်ဳိ႕က ၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ႕မွာ ဆႏၵျပၾကပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းရွိ ရွမ္းမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားကို ေပၚတာဆြဲျခင္း၊ စစ္သားအျဖစ္ စုေဆာင္းျခင္းမွ ရပ္တန္႔ပါစတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေကအုိင္အို/ေကအိုင္ေအ အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေရးဟာ တုိင္းရင္းသားေတြ လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္ က်င့္သံုးတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေပၚထြန္းလာေရးဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို အေျခခံၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္ က်င့္သံုးႏုိင္ေရးအတြက္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ေရးဟာ အေရးပါလာၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အေျခအေန တစ္ခုမွ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိဖို႔ရာမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏုိင္ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္ ျဖစ္ေပၚလာေရးမွာ အဓိက က်ပါတယ္။
EMG

စံခ်ိန္တင္ ျပည္ပတင္ပုိ႔မႈအလြန္ ျပည္တြင္းဆန္ေဈးကြက္

ရန္ကုန္ျမစ္ကို ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာသည့္ မိုးေငြ႕ပါသည့္ မနက္ခင္းေလသည္ လူအုပ္ၾကားထဲ တိုးဝင္လာသည္။

အသက္ ၄၀ အ႐ြယ္ အမ်ဳိးသားတစ္ဦးက လက္ထဲမွ ဆန္စမ်ားကို ႀကဲပက္လိုက္စဥ္ ခိုတစ္ေကာင္လန္႔ၿပီး ခုန္လိုက္သည္။ ေနရာကား ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းၿမဳိ႕နယ္ ဝါးတန္းဆိပ္ကမ္း ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆန္စပါးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း ဆန္စပါးကုန္စည္ ဒိုင္ေရွ႕တြင္ျဖစ္သည္။

လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးကို အေျခခံထားသည့္ ျမန္မာနိင္ငံ၏ အဓိက ဆန္ေဈးကြက္ျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္ဆန္ လက္ကားေဈးကြက္တြင္ ဆန္ၾကမ္းအေနျဖင့္မိုး၊ ေႏြႏွစ္မ်ဳိး၊ ဆန္ေခ်ာတြင္ ေပၚကြၽဲ၊ ေတာင္ပ်ံ၊ ေပၚဆန္း၊ ေပၚဆန္းတြင္လည္း ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚႏွင့္ ေရႊဘိုေပၚဆန္းဟူ၍ အၾကမ္းအား ျဖင့္ရွိသည္။

အေခ်ာ ေလးမ်ဳိး၊ အၾကမ္း ႏွစ္မ်ဳိး ေျခာက္မ်ဳိးရွိၿပီး ဆန္တစ္မ်ဳိးခ်င္းတြင္လည္း အနိမ့္စ၊ အလတ္စ၊ အျမင့္စ အၾကမ္းအားျဖင့္ သုံးမ်ဳိးခန္႔ရွိ၍ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဆန္ အမ်ဳိးအစားေပါင္း ၁၈ မ်ဳိးအထက္ရွိေၾကာင္း စုံစမ္းသိရွိရသည္။

ဝါးတန္းကုန္စည္ဒိုင္သည္ ဆန္ေခ်ာ၊ ဆန္ၾကမ္းဆန္ကြဲ ဆန္စမ်ဳိးစုံ ၁၈ မ်ဳိးထက္ မနည္းေရာင္းခ်ေနသည့္ ပင္မေဈးကြက္ႀကီး ျဖစ္သည္။ ယင္းေဈးကြက္သည္ အထူးသျဖင့္ ဧရာဝတီတိုင္း ေျမာင္းျမ၊ ဖ်ာပုံ၊ ေဒးဒရဲ၊ က်ဳိက္လတ္၊ လပြတၱာ၊ ပုသိမ္၊ ဘိုကေလး၊ ေမာ္လၿမိဳင္ကြၽန္းၿမဳိ႕မ်ားမွဆန္မ်ား ရန္ကုန္ကိုတင္ပို႔ရာႏွင့္ ဘုရင့္ေနာင္မွ ဆန္ပြဲ႐ုံ ပိုင္ရွင္မ်ားက ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ စည္ပင္သာေရး နယ္နိမိတ္အတြင္းရွိ ၿမဳိ႕နယ္မ်ားမွ ဆန္လက္လီဆိုင္မ်ား၊ အထက္အညာ၊ ျမဝတီ၊ မူဆယ္နယ္စပ္မ်ားကို သာမက အာဖရိကတိုက္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံ တခ်ဳိ႕သို႔လည္း တင္ပို႔ရန္ ဆန္ဝယ္ယူ စုေဆာင္းေရာင္းဝယ္သည့္ ဆန္ေဈးကြက္ႀကီး ျဖစ္သည္။

လက္ရွိ ဝါးတန္းဆန္စပါးကုန္စည္ဒိုင္တြင္ ဆန္ေခ်ာေဈးသည္ အျမင့္၌ၿငိမ္ေနၿပီး ဆန္ၾကမ္းမွာ သႀကၤန္မတိုင္မီအခ်ိန္ ေဈးႏႈန္းႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ တစ္အိတ္ ၅၀၀၀ ခန္႔ ေဈးတက္လာၿပီး ဆန္ၾကမ္းေဈး အတက္ၾကမ္းေနသည္ဟု ဆန္ေရာင္းဝယ္ေရးလုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ရွိ ဦးခ်မ္းက ေျပာၾကားသည္။
"ဆန္ၾကမ္းက နမူနာေတာင္ ၾကည့္လို႔မရဘူး။ တံဆိပ္ေျပာတယ္။ အိတ္ ၁၀၀ မွာလို႔ အိတ္ ၅၀ ရရင္ ကံေကာင္းတာပဲ" ဟု ၄င္းကဆိုသည္။

ဆန္ၾကမ္းေဈး ျမင့္တက္ေလ့ရွိသည့္ အခ်ိန္သည္ ပုံမွန္ထက္ ႏွစ္လခန္႔ ေစာေနၿပီး လက္ရွိ ေပါက္ေဈးသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ရာသီသိမ္းခ်ိန္ အပိတ္ေဈးကို ေရာက္ရွိေနသည္။

သႀကၤန္မက်မီက တစ္အိတ္ ၁၄၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိေသာ ဆန္ၾကမ္းရွယ္ေဈးႏႈန္း သည္ သႀကၤန္ၿပီးေနာက္ပိုင္း တစ္ရက္လွ်င္ တစ္အိတ္ ၂၀၀ မွ ၅၀၀ က်ပ္အၾကား ေဈး ေတာက္ေလွ်ာက္ တက္လာကာ ႏွစ္ပတ္ခန္႔ အတြင္း ဆန္ၾကမ္းရွယ္တစ္အိတ္ ၁၈၅၀၀ က်ပ္ ခန္႔အထိ ျဖစ္သြားေၾကာင္း ၄င္းကဆိုသည္။

၂၀၁၂-၂၀၁၃ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ ဆန္ႏွင့္ ဆန္ထြက္ပစၥည္း တင္ပို႔မႈသည္ တန္ခ်ိန္ ၁၆ သန္းအထိရွိခဲ့ၿပီး စံခ်ိန္တင္ တင္ပို႔ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း စီးပြားေရးႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန၏ စာရင္းဇယားမ်ား အရသိရသည္။

ပင္လယ္ေရေၾကာင္း ပုံမွန္ကုန္သြယ္ေရးမွ ၅၇၇၃၄၈ တန္၊ တန္ဖိုးအားျဖင့္ ကန္ေဒၚလာ ၂၀၂ ဒသမ ၉၈၁ သန္း တင္ပို႔ႏုိင္ခဲ့ၿပီး နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးမွ တင္ပို႔မူသည္ တန္ခ်ိန္ ၇၅၆၉၁၈၊ တန္ဖိုးအားျဖင့္ ကန္ေဒၚလာ ၃၂၅ ဒသမ ၀၃၆ သန္းရွိေၾကာင္း ယင္းစာရင္းမ်ားအရ သိရသည္။

နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးတြင္ ျမဝတီနယ္စပ္ထက္ တ႐ုတ္နယ္စပ္မွ တင္ပို႔မႈပိုမ်ားၿပီး တစ္ရက္လွ်င္ အိတ္သုံးေသာင္းခန္႔ ရွိေၾကာင္း ဘုရင့္ေနာင္ေဈးကြက္ ပိေတာက္လမ္းရွိ ဆန္ေရာင္းဝယ္ေရး လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ယမန္ႏွစ္က ရာေက်ာ္ႏွင့္ ငစိန္ဆန္မ်ားသာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကို တင္ပို႔ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုႏွစ္တြင္ ဆန္အမ်ဳိးအစားစုံ တင္ပို႔ေနကာ ဖြဲႏုကိုလည္း တင္ပို႔ေနေၾကာင္း ၄င္းကဆိုသည္။

ယခင္ႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္နယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးသို႔ ဆန္အလုံးအရင္းႏွင့္ တင္ပို႔ခဲ့ၿပီး လက္က်န္ ဆန္ပမာဏကိုခန္႔မွန္းရန္ ခက္ခဲေနေၾကာင္း၊ ယခင္က ဆန္ေဈးတက္ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းတြင္ ျပည္တြင္း ေလွာင္လက္ အခ်င္းခ်င္း ေဈးႀကဳိက္၍ဝယ္ၿပီး တက္ေဈးေမွ်ာ္မွန္းကာ ေလွာင္ၾကျခင္း ျဖစ္၍ ျပည္တြင္း၌ပင္ ဂိုေဒါင္ေျပာင္း လည္ပတ္သည့္သေဘာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခု ဆန္ေဈးတက္သည္မွာ ျပည္ပသို႔ ထြက္သြားျခင္းျဖစ္၍ ဆန္လက္က်န္မည္မွ်ရွိသည္ကို ခန္႔မွန္းရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ဘုရင့္ေနာင္ စိန္ပန္းလမ္းမွ ဆန္ေရာင္းဝယ္ေရး လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။
"တ႐ုတ္က အကုန္ဝယ္တယ္၊ ဆန္ကြဲ အစုတ္အျပတ္ပါမက်န္ ဝယ္တာ"ဟုျပည္ပသို႔ ဆန္စီးထြက္ၿပီး ဆန္ေဈးအခ်ိန္မတိုင္ခင္ တက္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို ရွင္းျပသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ျပည္ပသို႔ ပုံမွန္ဆန္မတင္ပို႔ႏိုင္ခဲ့၍ ေဈးကြက္ေပ်ာက္ သလို ျဖစ္ေနရာမွ ေဈးကြက္ျပန္ရလာၿပီး ၂၅ မွတ္ အမ်ဳိးအစားတန္ နိမ့္ဆန္မ်ား အာဖရိကႏုိင္ငံမ်ားကို တင္ပို႔ေနရာမွာ ဆန္အရည္အေသြး သတ္မွတ္ခ်က္တြင္ အကဲဆတ္သည့္ဂ်ပန္ ႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားကို အရည္အေသြးေကာင္း ဆန္မ်ား တင္ပို႔လာႏိုင္ေၾကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆန္စပါးလုပ္ငန္း အသင္းခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ဦးခ်စ္ခိုင္က ဆိုသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဆန္ေဈးကြက္ အစဥ္အလာအရ သႀကၤန္အၿပီးတြင္ ေႏြစပါးမ်ား လိႈင္လိႈင္ထြက္ရွိခ်ိန္ ျဖစ္၍ ဆန္ေဈး တက္ေလ့တက္ထရွိသည့္ အခ်ိန္မဟုတ္။

ႏွစ္စဥ္ ဆန္ေဈးတက္ခ်ိန္သည္ ထြန္တုံးပိတ္ခ်ိန္ဟု ေခၚသည့္ ဇူလိုင္၊ ၾသဂုတ္၊ စက္တင္ဘာ လမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ယခုႏွစ္ဆန္ေဈးတက္သည္မွာ ေစာေနေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္ ဆန္ေဈးတက္သည့္ အရွိန္ႏွင့္ နယ္စပါးေဈးသည္လည္း တင္း ၁၀၀ ကိုက်ပ္ ၈၀၀၀၀ ခန္႔ ေဈးျမင့္လာၿပီး ေလးသိန္း အထိေရာက္ေနေၾကာင္း ေျမာင္းျမၿမဳိ႕မွ ဆန္စက္လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ယခုႏွစ္တြင္ မိုးေခါင္မႈေၾကာင့္ ေႏြစပါးစိုက္ ေဒသတခ်ဳိ႕ ေရမရသည့္ အခက္အခဲေၾကာင့္ ေႏြစပါးေမွ်ာ္မွန္းသေလာက္ မထြက္ျဖစ္ေန၍ ေႏြစပါး ေပၚၿပီးခါစမွာပင္ စပါးေဈးႏွင့္ ဆန္ေဈး တစ္ၿပဳိင္နက္တည္း တက္ခဲ့ေၾကာင္း ၄င္းက ဆက္လက္ရွင္းျပသည္။

လက္ရွိေဒၚလာေဈး ၉၆၀ ခန္႔ျဖစ္လာခ်ိန္တြင္ သေဘၤာတင္သည့္သူမ်ား ဆန္ဝယ္ယူစုေဆာင္း မႈ ျမင့္တက္ေနၿပီး လက္ရွိေဈးသည္ အျမင့္ဆုံးျဖစ္ေနသည္ဟု ယူဆသည့္ ဘုရင့္ေနာင္ ေလွာင္လက္ မ်ားႏွင့္ ရန္ကုန္ လက္လီဆိုင္မ်ားက ေရာင္းကုန္သေလာက္သာ ဝယ္ေတာ့ၿပီး ေလွာင္ရန္စိတ္ မကူးၾကေတာ့ေၾကာင္း ေတာင္ဒဂုံၿမဳိ႕နယ္ စည္ပင္လမ္းမွ ဆန္လက္လီေရာင္းခ်သူ တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆန္စပါးအသင္းခ်ဳပ္ကမူ ဆန္ေဈးမ်ား ျမင့္တက္လာခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္ကိုက္ အရန္ဆန္မ်ား ထုတ္ေရာင္းေပးမည္ဟု ေၾကညာထားသည္။

ႏွစ္စဥ္ ဆန္ပိုလွ်ံသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဆန္ျပတ္လပ္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း ေဒၚလာေဈး တက္သည့္အရွိန္၊ တ႐ုတ္နယ္စပ္ ဝယ္လိုအား ႀကီးႀကီးမားမားရွိေနသည့္ အရွိန္၊ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ဆန္အထြက္ ဆုတ္ယုတ္ခဲ့သည့္ အက်ဳိးဆက္တို႔ေၾကာင့္ ဆန္လက္က်န္ နည္းပါးလာလွ်င္ ျပည္ပသို႔စံခ်ိန္ တင္ တင္ပို႔မႈႏွင့္အတူ ျပည္ပဆန္ေဈးကြက္ သည္လည္း စံခ်ိန္တင္ေဈးႏႈန္းမ်ား ေရာက္သည္အထိ ျမင့္တက္ႏုိင္သည္ဟု ဆန္ေရာင္းဝယ္ေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။

လက္ရွိေႏြစပါး ေပၚဆဲအခ်ိန္တြင္ လယ္သမားမ်ား စပါးေရာင္းေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး လယ္သမားအတြက္ စပါးေဈးေကာင္းရရန္ စပါးေဈးျမင့္ရန္ ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္ထားရေၾကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆန္စပါးလုပ္ငန္း အသင္းခ်ဳပ္ ဒုတိယဥကၠ႒ ဦးေအာင္သန္းဦးက ေျပာၾကားသည္။
"လက္ရွိ အေနအထားက ေဈးႏႈန္း ခန္႔မွန္းရ ေစာေသးတယ္။ စားသုံးသူနဲ႔ လယ္သမားႏွစ္ဖက္စလုံး မွ်တေအာင္ ထိန္းညႇိေပးသြားမယ္"ဟု ၄င္းကဆိုသည္။

ယခုဆန္ၾကမ္းေဈး ေရာက္ေနသည့္ ေဈးႏႈန္းသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က စပါးေဟာင္း ျပတ္ခ်ိန္ စပါးအသစ္ မေပၚခင္ စပ္ကူးမပ္ကူး ေဈးႏႈန္းျဖစ္ေနေၾကာင္း တ႐ုတ္မွအဝယ္ ဆက္တိုက္ရွိေနၿပီး ေငြေဈးဆက္ျမင့္ ေနလွ်င္ ဆန္ေဈးက်ရန္ထက္ အတက္ကိုသာ ဦးတည္ႏုိင္သည္ဟု ဝါးတန္းကုန္စည္ဒိုင္ အေျခစိုက္ ဆန္ေရာင္းဝယ္ေရး လုပ္ငန္းရွင္ ဦးခ်မ္းက ဆိုသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၁၉၆၀-၁၉၆၃ ခုႏွစ္က ကမၻာေပၚတြင္ ထိပ္တန္းဆန္ တင္ပို႔သည့္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဆန္တန္ခ်ိန္ ၁ ဒသမ ၇ သန္းအထိ တင္ပို႔ႏုိင္ခဲ့သည္။
ႏိုင္မင္းေဝ
The Voice Weekly

ေျခတစ္လွမ္းတိုးလာေသာ ဓားႏွစ္လက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

အနီႏွင့္အစိမ္းေရာင္ အလယ္တြင္ ဓားႏွစ္လက္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ထားေသာ အလံကို ျမစ္ႀကီးနားရွိ ကခ်င္လူမ်ဳိးတို႔၏ လက္ထဲတြင္ ကိုယ္စီကိုင္ေဆာင္လ်က္ ေသာင္းခ်ီေသာ လူအုပ္ႀကီးသည္ ကခ်င္အမ်ဳိးသားသီခ်င္းကို သံၿပိဳင္ ဟစ္ေအာ္ေနၾကသည္။

ထိုျမင္ကြင္းမွာ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္ေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္း ေကာ္မတီႏွင့္ ေကအိုင္အိုအဖြဲ႕ တို႔ျမစ္ႀကီးနားတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရန္အတြက္ ေကအိုင္အိုၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုယ္စားအဖြဲ႕ကို ျမစ္ႀကီးနား ေဒသခံမ်ားက ေမလ၂၇ ရက္ ေန႔တြင္ ႀကဳိဆိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ယင္းကဲ႔သို႔ ျမစ္ႀကီးနားလူထုက ေကအိုင္အိုအဖြဲ႕ကို လူေသာင္းခ်ီႀကဳိဆိုျခင္း သည္ ပထမဆုံး ျမင္ရသည့္ ျမင္ကြင္း ျဖစ္ေၾကာင္းေဒသခံ တို႔က တူညီစြာေျပာဆိုၾကသည္။
"ဒီေန႔ကို ဓားႏွစ္လက္အလံ ေလေပၚပ်ံဝဲတဲ့ေန႔လို႔ ေပးထားတယ္" ဟု ေကအိုင္အို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ကို လာေရာက္ႀကဳိဆိုသည့္ ကခ်င္လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးက ဆိုသည္။

အစိုးရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ ေကအိုင္အိုတို႔၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ တိုက္ပြဲမ်ား ရပ္စဲႏိုင္ေရးကို ေဆြးေႏြးႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ႀကဳိဆိုသည့္ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္မ်ားက တူညီစြာေျပာဆိုသည္။

"တိုက္ပြဲရပ္ဖို႔ သေဘာတူညီရင္ေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္" ဟု အသက္ ၈၁ အရြယ္ ဦးေဖာ္မိုင္ဂမ္က ရင္ဖြင့္ ေျပာျပသည္။

ယခုလအတြင္းတြင္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ေကအိုင္အိုတို႔ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားျခင္း မရွိေသာ္လည္း ေနရပ္ျပန္ရန္မွာမူ ေကအိုင္အို ႏွင့္ တပ္မေတာ္တို႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ မထိုးလွ်င္ တိုက္ပြဲျပန္ျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ ေနရပ္ကို မျပန္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံတို႔က တူညီစြာ ေျပာဆိုၾကသည္။

သို႔ေသာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ ေကအိုင္အိုတို႔ ေဆြးေႏြးပြဲသည္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈကို စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။ ယင္းေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ယခင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည့္ အတိုင္း အစိုးရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီက အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးရန္ သေဘာထား ရွိေသာ္လည္း ေကအိုင္အိုဘက္ကမူ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈ လက္မွတ္မထိုးဘဲ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးရန္သာ ဆႏၵရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုေဆြးေႏြးပြဲ တြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈ မပါဝင္ေသာ္လည္း အခ်က္ခုနစ္ခ်က္ ပါသည့္ သေဘာတူညီခ်က္ တစ္ရပ္ ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။

ယင္းသေဘာတူညီခ်က္ ခုနစ္ခ်က္တြင္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈမ်ား ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္၊ ႏွစ္ဖက္ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ား ထပ္မံ မျဖစ္ပြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းရန္၊ ႏွစ္ဖက္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္ေသာ ေစာင့္ၾကပ္ႀကီးၾကပ္ေရး အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းရန္၊ နယ္ေျမလုံၿခံဳေရး အရ ေနရပ္စြန္႔ခြာ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ေသာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို ညႇိႏိႈင္းကာေဆာင္႐ြက္ ရန္၊ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တပ္ေနရာခ်ထားမႈမ်ား ဆက္လက္ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္႐ြက္ရန္၊ ေကအိုင္အို ကိုယ္စားလွယ္ ႏွင့္ အလုပ္အဖြဲ႕ (Technical Team) ကို ျမစ္ႀကီးနားတြင္ ထားရွိရန္ႏွင့္ ေနာက္ တစ္ႀကိမ္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ယခုတက္ေရာက္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တက္ေရာက္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး အျခားအဖြဲ႕မ်ားကို ဖိတ္ၾကားလိုပါက ႏွစ္ဖက္ညႇိႏိႈင္း ေဆာင္႐ြက္ရန္ တို႔ပါဝင္သည္။
ယင္းသေဘာတူညီခ်က္ ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမင့္စိုးက "အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္မထိုးႏိုင္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အလွမ္းကြာတဲ့သေဘာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္" ဟုဆိုသည္။

တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံ ေရႊလီၿမဳိ႕တြင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ရာတြင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သေဘာတူ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ႏိုင္သည္ မွအပ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုေဆြးေႏြးပြဲသည္ သေဘာတူလက္မွတ္ ေရးထိုးႏိုင္သည့္ အဆင့္သို႔ တက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးဆုံး႐ႈံး ပ်က္စီးခဲ့ရေသာ ဒုကၡသည္မ်ားအဖို႔မူ လိုခ်င္သည့္အေျဖႏွင့္ လြဲေနဆဲ ျဖစ္သည္။

"ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေနရတာစားစရာ ေတြရေပမယ့္မေပ်ာ္ဘူး။ ကိုယ့္အိမ္လို စားခ်င္တိုင္း မစားႏိုင္ဘူး" ဟု မိုင္းနား KBC ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ေနထိုင္သူတစ္ဦးက ရင္ဖြင့္သည္။

တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေနရပ္စြန္႔ခြာလာသည့္ ဒုကၡသည္မ်ားမွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲျခင္းကို လိုခ်င္၍မဟုတ္ဘဲ နယ္ေျမ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းျခင္းကိုသာ လိုခ်င္ျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကအိုင္အို အေနျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္က မွတ္ခ်က္ ေပးသည္။

တပ္မေတာ္ႏွင့္ ေကအိုင္ေအတို႔ ႏွစ္ႏွစ္တာတိုက္ပြဲကာလအတြင္းတြင္ တိုက္ပြဲေပါင္း ၂၄၀၀ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး လက္ရွိတြင္လည္း ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း ေကအိုင္ေအ တပ္မဟာ(၄) နယ္ေျမတြင္ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနဆဲျဖစ္သည္။

အထက္ပါ သေဘာတူညီမႈလက္မွတ္ ေရးထိုးမႈ မတိုင္မီ တစ္ရက္အလိုတြင္ ကာကြယ္ ေရးစီးဦးစီးခ်ဳပ္၏ အာဏာကုန္ လြဲအပ္ထားေသာ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမင့္စိုးႏွင့္ ေကအိုင္ေအ ဒုတိယ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္တို႔ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ား ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ္လည္း သေဘာတူလက္မွတ္ ထိုးရာတြင ္ဆက္လက္ေဆြးေႏြးရန္သာ ပါဝင္ခဲ့သည္။

ေလ့လာအကဲခတ္သူတို႔၏ အဆိုအရမူ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား ေဆြးေႏြးရာတြင္ သေဘာတူညီခ်က္ မရရွိေသး၍ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို လက္မွတ္မထိုးျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးသည္။

ေကအိုင္အိုအတြက္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ အတြက္ အခရာေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈျဖင့္သာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမည္ဟု ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ားသာ ဆက္လက္ျပဳလုပ္ၿပီးမွသာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကို သေဘာတူညီမည့္ အေနအထားရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈအဆင္မေျပခဲ့ေသာ ေကအိုင္အိုသည္ ယခုေဆြးေႏြးပြဲတြင္ သေဘာတူညီမႈ ရရွိသည္အထိ အစိုးရႏွင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ ခဲ့ျခင္းသည္ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္း တက္လာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

အစိုးရအေနျဖင့္ အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားကဲ႔သို႔ အပစ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈ လက္မွတ္ထိုးျခင္း လုပ္ေဆာင္ၿပီးမွ တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ျဖစ္ပြားျခင္း ျဖစ္ပြားမည္ဆိုပါက ဆက္လက္ညႇိႏိႈင္းရန္ လြယ္ကူမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ေလ့လာသူတို႔က သုံးသပ္သည္။
"ေကအိုင္အိုက အစိုးရနဲ႔ ျဖတ္သန္းမႈ မ်ားလာတဲ့အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလး ဂ႐ုစိုက္ရလိမ့္မယ္"ဟု တိုင္းရင္းသား ေလ့လာသူတစ္ဦးက ဆိုသည္။

လက္ရွိ အခ်က္ခုနစ္ခ်က္ပါေသာ သေဘာတူညီမႈသည္ ေရွ႕ဆက္လုပ္ကိုင္မည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ကနဦးခ်ဳပ္ဆိုျခင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ ေကအိုင္အို အေနျဖင့္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေန ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ယုံၾကည္မႈျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း တိုင္းရင္းသား ေလ့သာသူတို႔က မွတ္ခ်က္ေပးၾကသည္။

ေကအိုင္အို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို ေသာင္းခ်ီေသာ လူအုပ္ႀကီးသည္ ဓားႏွစ္လက္အလံကို ကိုင္ေဆာင္၍ ႀကဳိဆိုခဲ့သည္။ အေျဖကားထြက္လာၿပီ။ ေကအိုင္အို သည္ အခ်က္ခုနစ္ခ်က္ကို သေဘာတူ လက္မွတ္ထိုးျခင္းျဖင့္ အစိုးရ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတံတားကို ျဖတ္ကူးရန္ သံသယမ်ားျဖင့္ ေျခတစ္လွမ္းတိုးလိုက္ၿပီဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။
မင္းထက္စံ
The Voice Weekly

အေၾကာင္းရွာေတာ့ ေခါင္းခ်ာခ်ာလည္

ၿပီးခဲ့ေသာ မိုးတြင္းကာလ တာေမြအဝိုင္းထိပ္ ေရႀကီးေရလွ်ံေနသည့္ ျမင္ကြင္း

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရ ၁ဝပံု ၁ပံု ခန္႔ရွိေသာ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္၏ မိုးကာလကမူ အေတာ္ပင္႐ုန္းရင္းဆန္ ခတ္ႏိုင္လွသည္။မိုးရြာသည္။ မိုးရြာ သည္ႏွင့္ ေရႀကီး ေရလွ်ံသည္။ ေရလွ်ံသည္ႏွင့္ ကားလမ္း မ်ားပိတ္သည္။ ယင္းအျပင္ အျခားေသာ ျပႆနာမ်ားကလည္း မ်ားစြာ . . .”မေန႔က မိုးရြာတယ္ေလ။ ဆိုင္က ဆိုင္းဘုတ္လုပ္တဲ့ ဖိုင္ဘာျပားေတြဆို မနည္းဘူး ေရထဲပါသြားတာ။ တစ္သိန္းဖိုးဝန္းက်င္ေလာက္ ရွိတယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ေစ်းကြက္တစ္ေနရာ ျဖစ္ေသာ တာေမြၿမိဳ႕နယ္ ၁၃၈ လမ္းထိပ္တြင္ ဆိုင္းဘုတ္ေရးသူ ဦးဝင္းေဌးက ေျပာသည္။

မိုးတြင္းကာလ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အဓိကျပႆနာ မွာ မိုးရြာသည့္အခ်ိန္တိုင္း ေရႀကီးေရလွ်ံမႈ ျဖစ္ ေပၚေနျခင္း ျဖစ္သည္။ေရႀကီးေရလွ်ံျဖစ္ေပၚရသည့္ အေၾကာင္းရင္း မ်ားထဲ တြင္ ေျမာင္းမ်ားအတြင္း အမႈိက္မ်ား ပိတ္ ဆို႕ေနျခင္းမွာ တစ္ခုအပါအဝင္ ျဖစ္သည္။ရန္ကုန္ စည္ပင္သာယာနယ္နိမိတ္အတြင္း တစ္ေန႔ အမိႈက္တန္ခ်ိန္ ၁၆ဝဝ ခန္႔ ထြက္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းအမိႈက္မ်ား အားလံုးမွာ ေနာက္ဆံုး စြန္႔ပစ္အမိႈက္ပံုသို႔ မေရာက္။ ထြက္ရွိအမႈိက္မ်ားထဲ မွ တန္ ၁ဝဝခန္႔မွာ ေနအိမ္မ်ားမွ မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးျခင္း ႏွင့္ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမ်ားအပါအဝင္ ေျမာင္း ႀကိဳေျမာင္းၾကားမ်ားအတြင္းသို႔သာ စည္းကမ္းမဲ့ စြန္႔ပစ္ေနမႈ မ်ားရွိေနသည္ဟု ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္း သိမ္းေရးႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရးဌာနမွ သိရသည္။

ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမ်ားႏွင့္ ေျမာင္းမ်ားအ တြင္းေရာက္ရွိသြားေသာ ထိုစည္းကမ္းမဲ့အမႈိက္ မ်ား စြန္႔ပစ္မႈဒဏ္ကို မိုးတြင္းကာလ၌ ၿမိဳ႕ေန ျပည္သူမ်ား ေရႀကီးေရလွ်ံျခင္း ဒဏ္အျဖစ္ တန္ျပန္ ခံစားၾကရသည္။ရန္ကုန္စည္ပင္က ယခုႏွစ္ မိုးတြင္းကာလ အတြက္ စည္ပင္နယ္နိမိတ္အတြင္းရွိ ေျမာင္းမ်ား အားလံုးကို ႏုန္းမ်ား၊ အမိႈက္မ်ား ဆယ္ယူေပးသြား မည္ဟု ဆိုသည္။ယခင္ႏွစ္အထိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တြင္း၌ ေရႀကီးေရလွ်ံမႈ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာ ေနရာ ၅ ခုရွိသည္။ရန္ကုန္စည္ပင္မွ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကား ေသာ ယင္းေနရာ ၅ ခုမွာ မဂၤလာေတာင္ ၫြန္႔ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္လမ္း (လမ္း ၉ဝ၊ ၉၁လမ္း၊ မႏၲေလးလမ္း ဝန္းက်င္)၊ ၁၃၆ လမ္း (မဂၤလာမြန္ ေစ်းႏွင့္ ယုဇနပလာဇာ)၊တာေမြ အဝိုင္းထိပ္၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕ နယ္ ေျမာက္ျမင္းၿပိဳင္ ကြင္းလမ္းပတ္ဝန္းက်င္ ႏွင့္ သဃၤန္းကြၽန္းၿမိဳ႕နယ္ ေဝဇယႏၲာလမ္း (ေဝဇယႏၲာေရွာပင္းစင္တာအေရွ႕ ဘက္ဝန္းက်င္) ေနရာမ်ားျဖစ္သည္။

ယခုႏွစ္အတြက္မူ မိုးမ်ားစြာရြာသြန္းမႈ မရွိ ေသး၍ ေရႀကီးေရလွ်ံသည့္ေနရာမ်ားကို အတိ အက်မေျပာၾကားႏုိင္ေသးဟု စည္ပင္ကဆိုသည္။ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္းပညာရွင္မ်ားကမူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရႀကီးေရလွ်ံျဖစ္ပြားေနမႈမ်ားမွာ ေရစိမ့္ဝင္ဧရိယာ ျဖစ္သည့္ ပန္းၿခံမ်ား၌ လူဦးေရတိုးပြားလာမႈအရ အေဆာက္အအံုမ်ားေဆာက္ျခင္း၊ ေရႏုတ္ေျမာင္း မ်ား တည္ရွိေသာလမ္းမ်ား၌ ေျမာင္းမ်ားအားပိတ္ ၍ လူေနအိမ္မ်ားတည္ေဆာက္ျခင္းႏွင့္ ေရစိမ့္ ဝင္ႏိုင္ေသာ ေျမသားလမ္းမ်ားေနရာတြင္ ကြန္က ရစ္လမ္းမ်ားခင္းျခင္း တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု သံုး သပ္ထားသည္။ ယင္းအျပင္ မိုးရြာသြန္းပါက ေျမာင္းမ်ားထဲမွ သယ္ထုတ္ထားသည့္ အမိႈက္မ်ား အခ်ိန္မီမသိမ္း ဆည္းႏိုင္ျခင္းက လည္း ေျမာင္းပိတ္ဆို႔ေရလွ်ံျခင္း ကို သံသရာလည္ေစသည္။

ထို႔အျပင္ လမ္းမမ်ား ေပၚရွိ ေျမာင္းဖံုးမ်ားမွာ ခိုင္ခံ့မႈမရွိ၍ ေရတိုးပါက ပြင့္အန္လာျခင္း၊ ဌာနမွ အမိႈက္မ်ား ရွင္းလင္းေနစဥ္ေျမာင္းဖံုးမ်ားဖြင့္လွစ္ထားခဲ့ျခင္းမ်ားလည္း ရွိ ၿပီး
တစ္ခါတစ္ရံ မိလႅာအိုးမ်ား ပြင့္တတ္ျခင္းမ်ား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လူထု ႀကံဳႀကိဳက္ေနရသည္။ႏွစ္စဥ္ေရႀကီးေရလွ်ံတတ္ေသာ တာေမြအဝိုင္း ထိပ္တြင္ ကြမ္းေရာင္းသည္မွာ ၅ ႏွစ္သက္တမ္း ရွိၿပီျဖစ္သူ ဦးထြန္းဝင္းမင္းက ”တကယ္ေရႀကီးလို႔ရွိ ရင္ကားလမ္းေတြေပၚ မိန္းကေလးေတြ မဆင္းရဲ ဘူး။ ေယာက်္ားေလးေတြက ဝိုင္းၿပီး ကူဆြဲေခၚရ တယ္။ ကားေတြလည္း တန္းစီၿပီး ပ်က္ေတာ့တာပဲ”ဟု ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းႀကံဳေတြ႕ေနရမႈကို ေျပာျပသည္။ တာေမြသား ဦးထြန္းဝင္းမင္း၏ အဆိုအရ ၎တို႔ ၿမိဳ႕နယ္သို႔ မိုးမက်မီ ရန္ကုန္စည္ပင္မွ ေျမာင္းမ်ားလာေရာက္ ေဖာ္ေဆာင္ေသာ္လည္း ေနရာအႏွံ႕ေတာ့မဟုတ္။ ကြက္က်ား႐ိုက္သြား ျခင္းျဖစ္သည္။ ေျမာင္း ေပါက္မ်ားမွာလည္း က်ဥ္းေန၍ မိုးရြာၿပီးသည္ႏွင့္ ေရက တန္းမက်ဘဲ ေရက်ရန္ အခ်ိန္ ၄/၅ နာရီ ခန္႔ ေစာင့္ရသည္ဟု ဆိုသည္။

”လူေတြကမျမင္ဘဲ စမ္းတဝါးဝါး သြားေနရ တဲ့အတြက္ ေျမာင္းထဲ ထိုးက်မွာပဲ စိုးရိမ္ေနရတာ”ဟု ၎က မိုးကာလေရလွ်ံပါက ျဖစ္ပြားေလ့ရွိေသာ အေျခအေနကို ဆက္ေျပာ သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေနျပည္သူမ်ား ေျပာၾကားခ်က္ အရ ေရႀကီးေရလွ်ံမႈအတြက္ ရန္ကုန္စည္ပင္မွ ေျမာင္းမ်ား လာေရာက္ ရွင္းလင္းေပးသည့္ အတြက္ ေငြေၾကးရယူမႈေတာ့ မရွိ။ သို႔ေသာ္ ေရလွ်ံ၍ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားပါက ရက္အတန္ၾကာမွ လာေရာက္ေဆာင္ရြက္ေပးသည္။ ယင္းအျပင္ ရွင္းလင္းရန္ လိုအပ္ေန သည့္ ေနရာအားလံုး ကို ေတာ့ ေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈ မရွိေပ။တာေမြၿမိဳ႕နယ္ က်ိဳကၠဆံလမ္းတြင္ ေနထုိင္ၿပီး တာေမြ အဝိုင္းထိပ္၌ ကြမ္းေရာင္းသူ မေရႊစင္ဦးက ”ေရႀကီးလို႔ရွိရင္ ဖုန္းဆက္တာေပါ့။ ေလး၊ ငါးခါ ဆက္မွ လာၿပီးဓာတ္ပံုေတြ ဘာေတြ ႐ိုက္သြား တာ” ဟု ၎၏ ကိုယ္ေတြ႕ကို ေျပာသည္။

ဧၿပီလမွ စတင္၍ ရန္ကုန္စည္ပင္မွ မိုးကာလ ေရႀကီးေရလွ်ံမႈမျဖစ္ေပၚေစေရးအတြက္ ၿမိဳ႕တြင္း ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအပါအဝင္ ၿမိဳ႕စြန္မ်ား၌ ေရဆင္းေျမာင္း မ်ား ေျမသားကြန္ကရစ္ တည္ေဆာက္ျခင္းႏွင့္ ေရ ေျမာင္းအတြင္း အမိႈက္၊ သဲ၊ အုတ္ခဲက်ိဳးမ်ား ရွင္း လင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္ဟု ၎တို႔ ေကာ္မတီ မွ ထုတ္ေဝသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပ ထားသည္ကို စဥ္ဆက္မျပတ္ေတြ႕ ရွိရသည္။ေကာ္မတီမွ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ယင္းကဲ့သို႔ ျပဳ လုပ္ေနသည္ဟု ၾကားသိရေသာ္လည္း ေရႀကီးေရ လွ်ံမႈမ်ားက ႏွစ္စဥ္ႀကံဳႀကိဳက္ၿမဲ။ တစ္ေပမွ ႏွစ္ေပ အထိ ျမင့္တက္စၿမဲပင္။ရန္ကုန္စည္ပင္ အင္ဂ်င္နီယာဌာန (လမ္းႏွင့္ တံတား)မွ အမည္မေဖာ္လုိေသာ အႀကီးတန္းအရာ ရွိတစ္ဦးက ”ေျမာင္းရွင္းတယ္ဆိုတာ တစ္ခါရွင္းၿပီး ၿပီးရမွာ။ အခုဟာက အမိႈက္ထပ္ပစ္ေတာ့ ထပ္ ပိတ္တာပဲ။ ဒီအမိႈက္ေတြ ျပည္သူကပဲ ပစ္တာ”ဟု ေျပာသည္။

ျပည္သူ႕ထံမွရရွိေသာ အခြန္ေငြျဖင့္ ေရေျမာင္းဆယ္ျခင္း၊ ေရပိုက္မ်ားသြယ္ တန္းျခင္း၊ လမ္းခင္းျခင္း၊ လမ္းမီးမ်ား ထြန္းျခင္း အစရွိသည္မ်ား အားလံုးကို ေဆာင္ရြက္ရသည့္အတြက္ လက္ရွိလူထု ထံမွရရွိေသာ အခြန္ေငြျဖင့္ ေလာက္ငမႈ မရွိေၾကာင္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။၂ဝ၁၂-၂ဝ၁၃ ဘတ္ဂ်က္ႏွစ္ကမူ ရန္ကုန္ စည္ပင္၏ဘတ္ဂ်က္ရေငြအားလံုး၏ ၂၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ကိုမူ လမ္း/တံတားဌာနအတြက္ အသံုးျပဳခဲ့သည္။ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္ဦးေက်ာ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း မိုးကာလတိုင္း ေရႀကီးေရလွ်ံမႈ ျဖစ္ေပၚေနျခင္းမွာ တိုးပြားလာ ေသာ လူဦးေရအရ အသစ္ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ သင့္ေသာ ေရႏုတ္ေျမာင္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕ ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္မႈမရွိဘဲ အေဟာင္းကိုသာ ျပဳျပင္ဖာေထးေန သည့္အတြက္ ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ေပးသည္။ၿပီးခဲ့သည့္ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးအရ လည္း လမ္းတံတားႏွင့္ ေရႏုတ္ေျမာင္းမ်ား ျပဳလုပ္ ရန္ ဘတ္ဂ်က္ေငြ ပိုမိုသံုးစြဲမည္ဟု ၾကားသိရ၍ စီမံကိန္းေတြကို အေျပာျဖင့္ မၿပီးဆံုးေစဘဲ လက္ ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ေစလိုသည္ ဟု ဆက္လက္ ေျပာသည္။

”ျပဳျပင္ေရးကို လုပ္တဲ့အခါ ေစတနာပါဖို႔ လုိ တယ္။ ကိုယ့္အိတ္ထဲကိုပဲထည့္ဖို႔ စဥ္းစားရင္ တိုး တက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒံုရင္းက ဒံုရင္းပဲ ျဖစ္ေနမွာ”ဟု ဦးေက်ာ္က ေျပာသည္။၎၏ အေတြ႕အႀကံဳအရ မိုးေရေၾကာင့္ ေရ ႀကီးေရလွ်ံျခင္းအျပင္ ဒီေရတိုးျခင္းမ်ားေၾကာင့္ လသာ၊ စဥ့္အိုးတန္းလမ္း၊ ၁၇ လမ္း၊ ၁၈ လမ္း အစရွိသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ မိုးတြင္းကာလ၌ ေရ နစ္ျမဳပ္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚၿပီး ဗႏၶဳလလမ္းႏွင့္ အေနာ္ရ ထာလမ္းမ်ား၌လည္း ေျမေအာက္မိလႅာအိုးမ်ား အန္ထြက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚတတ္သည္ဟု ဆိုသည္။

ရန္ကုန္သည္ စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံ၏ စီးပြား ေရးၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံု မ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္သူထက္ လက္လုပ္လက္ စားႏွင့္ ေစ်းသည္မ်ား ပိုမိုမ်ားျပားသည္ဟု ၿမိဳ႕ ျပဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ စီမံကိန္းပညာရွင္ ေဒါက္တာေက်ာ္လတ္ က ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္။သို႔ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရအမ်ားဆံုးေန ထိုင္ရာျဖစ္သည့္ အျပင္ ေစ်းသည္မ်ား မ်ားျပားၿပီး ေရႀကီးေရလွ်ံမႈ ႏွစ္စဥ္ျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ လမ္းမႀကီးမ်ားေပၚတြင္ မုိးတြင္းကာလ ျမင္ကြင္းက ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ႏိုင္လွသည္ မွာ ေျပးၾကည့္ရန္ပင္ မလိုေတာ့။ျပႆနာတစ္ခုကို ေျဖရွင္းရန္ ယင္း ျပႆနာေပၚေပါက္လာရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကို ေစ့ငုေသခ်ာစြာ ရွာေဖြ ဆန္းစစ္ရန္ လိုသည္။ ယခုေတာ့ …
ေဝမာထြန္း ၊ခုိင္ႏြယ္ဦး
Popular Myanmar News Journal

ငါးမန္း ကိုက္ၾက သူမ်ား

ဓာတ္ပုံ- ေက်ာ္ဇင္သန္း

“ငါးမန္းပြက္ၿပီ .. ငါးမန္းပြက္ၿပီ”
မီးစက္သံ တဖုန္းဖုန္းကို ေက်ာ္ထြက္လာေသာ အသံျဖစ္၏။ ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွ လာသည့္ အသံမဟုတ္။ ဆယ္ေပပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္းတစ္ခုဆီမွ ျဖစ္သည္။

စီးက်ေနသည့္ ေခၽြးသီး ေခၽြးေပါက္မ်ားကို သုတ္ေနခ်ိန္လည္းမရွိ။ မီးေရာင္စုံလင္းလာသည့္ စက္ခုံေပၚမွ ကိန္းဂဏန္းမ်ားႏွင့္အတူ ကိုတင္လွ(အမည္ေျပာင္း) စိတ္လႈပ္ရွားစြာထေအာ္မိျခင္း ျဖစ္သည္။

ငါးမန္းပြက္သည္ဆုိသည္က လႈိင္၊ ကမာရြတ္၊ အင္းစိန္၊ ေတာင္ဥကၠလာပစသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လူေနရပ္ကြက္မ်ား၌ ေခတ္စားေနသည့္ အရပ္ေခၚ ငါးမန္း႐ုံမ်ား (ကာစီႏုိ႐ုံ) ေအာင္ႏုိင္ျခင္း စကားရပ္ ျဖစ္သည္။

ေရာင္စုံလုိက္ကာေလးမ်ား ခ်ထားၿပီး ဆုိင္းဘုတ္မတင္၊ မထင္မရွား အခန္းက်ဥ္းကေလးမ်ားတြင္ ဖြင့္ထားသည့္ ကာစီႏုိေလာင္း
ကစား႐ုံေလးမ်ားက တရား၀င္ ခြင့္ျပဳထားသလုိပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လူေနထူထပ္ေသာ ေနရာမ်ား၌ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္လာေနျခင္း ျဖစ္သည္။

စိတ္အပန္းေျဖကစားျခင္းဟု ဆုိေသာ္လည္း စဲြစဲြလမ္းလမ္းျဖင့္ အေလာင္းအစားဆန္ဆန္ ကစားလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ စီးပြား၊ လူမႈဘ၀မ်ား ဆုံး႐ႈံးၾကရသည္အထိ ျဖစ္လာသည္။

“ဒီေန႔ေတာ့ ကံေကာင္းၿပီ။ သူ႔ကို ေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ။ ေဘးတုိက္ေတြ က်တာပဲ မ်ားတယ္” ဟု ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္ႏွင့္ အက်ပင္ မကပ္ႏုိင္ေအာင္ ေဇာကပ္ေနသည့္ ကိုတင္လွက ေျပာသည္။

“ႏုိင္ၿပီဆိုေတာ့ ခပ္ပါးပါးပဲ။ ႐ႈံးၿပီဆိုရင္ေတာ့ တစ္ေနကုန္ရွာထားသမွ် အုံနာခေတာင္ မက်န္ဘူး။ မိသားစုစား၀တ္ေနေရး အလြန္ဒုကၡေရာက္တယ္” ဟု တကၠစီ ယာဥ္ေမာင္းတစ္ဦးက ဆုိသည္။

ယခုဖြင့္လွစ္ၾကသည့္ ကာစီႏုိဂိမ္းစက္မ်ားမွာ ငမန္း၊ စင္ေရာ္၊ က်ီးကန္း၊ ခို၊ ၀က္၀ံ၊ ျခေသၤ့ စသည္ျဖင့္ အ႐ုပ္မ်ားစြာ ပါ၀င္သည္။ အ႐ုပ္တစ္ခုခ်င္းစီလိုက္၍ ခလုတ္ခံုေပၚမွ ေလ်ာ္ေပးမည့္ေငြပမာဏမွာတူညီမႈ မရွိဘဲ ကဲြျပားသည္။

မိမိေလာင္းေၾကး ထိုးလုိက္သည့္ ပမာဏေပၚမူတည္၍ ေလ်ာ္ေၾကးေငြရပါက ေလးဆ၊ ေျခာက္ဆ၊ ရွစ္ဆ၊ ဆယ့္ႏွစ္ဆႏွင့္ ငါးမန္းပြက္ပါက ၂၄ ဆ အထိ ေလ်ာ္ေၾကးရႏုိင္ေၾကာင္း ယင္းကာစီႏုိကို စဲြၿမဲစြာ ကစားသူက ေျပာသည္။

ကာစီႏုိစက္မွ ေပးေလ်ာ္မႈမွာ လွ်ပ္စစ္ကိန္းဂဏန္းေလးမ်ားျဖစ္ၿပီး ယင္းကိုဆုိင္ရွင္လည္းျဖစ္၊ ဒုိင္လည္းျဖစ္သူက ေငြေၾကးႏွင့္ ျပန္လည္ေပးေလ်ာ္သည္။ စက္တြင္ပါ၀င္ေသာ အေကာင္မ်ားထဲမွ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ အေကာင္ကို ေရြးၿပီး ထုိးႏုိင္သည္။ မိမိထုိးထားသည့္ အေကာင္က်ပါက ေလ်ာ္ေၾကးေငြကို သတ္မွတ္ေပးထားသည့္ အဆပမာဏအတုိင္းရသည္။

“ၿမိဳ႕နယ္ တစ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ကာစီႏုိဆုိင္ေလးေတြ ငါးဆုိင္ေလာက္ ရွိတယ္” ဟု ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္မွ ငါးမန္းကာစီႏုိဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ဆုိင္ရွင္တစ္ဦးက ဆုိသည္။

ကာစီႏုိ ေလာင္းကစားဆုိင္မ်ားကို ယခင္က ဂိမ္းစင္တာႀကီးမ်ား၌သာ ဖြင့္လွစ္ၾကသည္။ မိမိကစားလိုသည့္ ပမာဏကို ေငြေၾကးေပး၍ ၀ယ္ယူရေသာ္လည္းအႏုိင္ရပါက တန္ဖိုးႏွင့္ညီမွ်သည့္ လက္ေဆာင္ပစၥည္း အစားအစာမ်ားသာ ျပန္လည္လဲလွယ္ေပးသည္။ ေငြေၾကးထုတ္ေပးျခင္းမရွိေပ။

“ေငြျပန္လဲေပးရင္ အေလာင္းအစား ၀ိုင္းႀကီးလိုျဖစ္ၿပီး ျပႆနာမ်ားလို႔ အခုလို ေျပာင္းလုိက္တာ။ ပိုင္ရွင္က ေငြပိုလုိခ်င္တာေပါ့” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကေလးကစားကြင္း တစ္ခုမွ ကာစီႏုိတာ၀န္ခံေဟာင္း တစ္ဦးက ဆုိသည္။

ယခုကာစီႏုိဂိမ္းစက္မ်ားမွာ လူေနရပ္ကြက္မ်ားသို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ေငြေၾကးႏွင့္ အေလ်ာ္အစားျပဳလုပ္လာသျဖင့္ လူတန္းစားမ်ဳိးစုံႏွင့္ လက္လွမ္းမီရာသို႔ ေရာက္လာသည္။

ေန႔စဥ္၀င္ေငြေကာင္းသူမ်ား၊ အေလာင္းအစား ၀ါသနာပါသူမ်ားအတြက္ ကာစီႏုိဂိမ္းဆုိင္မ်ားမွာ ကြန္းခိုရာေနရာ တစ္ခုျဖစ္လာ
သည္။

ကစားစဥ္တြင္ အႏုိင္ရတတ္ေသာ္လည္း စဲြစဲြလမ္းလမ္း ကစားမိပါက အ႐ႈံးဆက္တတ္သည္။ ထုိသုိ႔ အ႐ႈံးဆက္သည့္အခါ ေလာင္းကစားသူမ်ားက မေက်နပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ စက္မ်ား၊ ခလုတ္ခုံမ်ား ထု႐ိုက္ခ်ဳိးဖ့ဲဖ်က္ဆီးမႈမ်ားရွိေၾကာင္း ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္မွ ဆုိင္တာ၀န္ခံမန္ေနဂ်ာတစ္ဦးက ရွင္းျပသည္။

“ေက်ာင္း၀တ္စုံနဲ႔ဆုိရင္ေတာ့ လုံး၀လက္မခံဘူး။ လူၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဖြင့္ေပးရတာေပါ့။ ဒီအလုပ္က အရမ္းသည္းခံရတယ္” ဟု ယင္းမန္ေနဂ်ာက ဆုိသည္။

ယခု ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ကာစီႏုိဂိမ္းမ်ားမွာ စတင္ကစားမည္ဆုိပါက အနည္းဆုံး က်ပ္တစ္ေထာင္ခန္႔ ေပးရသည္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္၀န္းက်င္က ကာစီႏုိဂိမ္းမ်ား ကစားရာတြင္ အေႂကြေစ့မ်ား ၀ယ္ယူ၍ ကစားခဲ့ရသည္။ ယင္းအခ်ိန္က အေႂကြေစ့တစ္ေစ့လွ်င္ တစ္ဆယ္က်ပ္ ၀န္းက်င္သာရွိၿပီး အနည္းဆုံး က်ပ္ ၅၀ မွ က်ပ္ ၁၀၀ အတြင္း စတင္ကစားႏုိင္သည္။ ယင္းအခ်ိန္မွာ ေလာင္းေၾကးအႏုိင္ရ
မည္ဆုိပါက အေႂကြေစ့မ်ားကို စက္မွ ထုတ္ယူၿပီး ဆုိင္ရွင္ထံ၌ ျပန္လည္လဲယူရသည္။ ယခုကာစီႏုိဂိမ္းမ်ားမွာေတာ့ စက္ခရင္ အကြက္ေလးထဲမွ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ကိန္းဂဏန္းမ်ားကိုသာ အတိုးအေလ်ာ့ျပဳလုပ္ေပးသည္။ ကာစီႏုိဂိမ္းစက္မ်ားကို လွ်ဳိ႕၀ွက္ဂဏန္းမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားၿပီး ပိုင္ရွင္က ေန႔စဥ္ ေျပာင္းလဲေပးေလ့ရွိသည္။

“ေဆာ့တာၾကာေတာ့ တြက္လို႔ရမယ္ ထင္ေပမယ့္ တကယ္မဲၿပီးေဆာ့ရင္ ပါသမွ်ကုန္တာပဲ” ဟု ေတာင္ဥကၠလာ ကာစီႏုိဂိမ္းဆုိင္တြင္ ကစားေနသူတစ္ဦးက ဆုိသည္။

ကာစီႏုိဂိမ္းမ်ားကို ကစားသူမ်ားမွာ စိတ္ထြက္ေပါက္အေနျဖင့္ အပ်င္းေျပစတင္ ကစားၾကသည္။
ေငြေၾကးအနည္းငယ္ျဖင့္ စတင္ၾကသည္။ စက္ႏွင့္အၿပိဳင္ဉာဏ္စမ္းကစားရသည့္ ဂိမ္းမ်ဳိးျဖစ္သည့္အျပင္ ေငြေၾကးပါထည့္၀င္ေလာင္း ရသည့္အတြက္ ပိုမိုအာ႐ုံစိုက္ၿပီးစဲြလမ္းတတ္ေၾကာင္း ၎က ရွင္းျပသည္။

တရား၀င္ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိ ဖြင့္ထားသည့္ ရပ္ကြက္မ်ားအတြင္းမွ ကာစီႏုိဂိမ္းဆုိင္ အေသးေလးမ်ားမွာ ရပ္ကြက္ၿမိဳ႕နယ္မွ သက္ဆုိင္ ရာ
အဖဲြ႕အစည္းမ်ားကို တစ္လလွ်င္ က်ပ္ငါးသိန္းမွ ခုနစ္သိန္းၾကားေပး၍ ဖြင့္လွစ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဂိမ္းဆုိင္တစ္ဆုိင္၏ တစ္ရက္၀င္ေငြမွာ အနည္းဆုံးက်ပ္သုံးသိန္းမွ ဆယ္သိန္းၾကားရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ဂိမ္းဆုိင္တစ္ဆုိင္ ဖြင့္လွစ္ရန္အတြက္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံထုတ္ ဂိမ္းစက္ရွစ္လုံးတစ္တဲြကို က်ပ္သိန္း ၃၀ ၀န္းက်င္ျဖင့္ နယ္စပ္မွ တစ္ဆင့္တင္သြင္းၾကေၾကာင္း သိရသည္။

ႏွစ္လုံး၊ သုံးလုံးထီမ်ား အ နည္းငယ္ ၿငိမ္သက္ခ်ိန္တြင္ ေဘာ လုံးပဲြမ်ားက ေနရာယူခဲ့သည္။ ယခုလည္း ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ႀကီးမ်ားတြင္ ကာစီႏုိဂိမ္းမ်ားက ႀကီးစိုးေနသည္။ ေက်းလက္ေဒ သမ်ားတြင္လည္း ခ်ဲထီ၊ ႏွစ္လုံးထီမ်ားႏွင့္ ေလာင္းကစားမ်ား၏ ႏွိပ္စက္မႈမ်ားက ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကပင္ ႏႈတ္မွ ဖြင့္ဟတားဆီးရသည္အထိ ျဖစ္လာသည္။

“မိုးစပါး၊ ေႏြစပါးပဲျဖစ္ျဖစ္ စိုက္ပ်ဳိးေရးအတြက္ ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးရင္ ခ်ဲမထိုးဖို႔၊ ေလာင္းကစားမလုပ္ဖို႔ သတိေပးရတယ္” ဟု ဆန္စပါးအထူးျပဳကုမၸဏီတစ္ခုမွ ဒါ႐ိုက္တာတစ္ဦးက ေျပာဖူးသည္။
ျပည္သိမ္း၊ ခ်စ္၀ိုင္း
7Day News Journal

ဘဝကို စိန္ေခၚ ၿပီး မသန္စြမ္းသူမ်ား အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားေနသူ စုပုံခ်စ္

“ကြၽန္မက စာသင္ခ်ိန္မွာ ေျခေထာက္နဲ႔ပဲ သင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ကြၽန္မမွာ က ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္တစ္ ေခ်ာင္းပဲ ေကာင္းလို႔ပါ။ ကြၽန္မ ၅တန္းေလာက္အထိ ျပႆနာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ခြဲျခားၿပီးလည္း ဆက္ဆံမခံခဲ့ရပါဘူး။ ၆တန္း ႏွစ္မွာ စၿပီးေတာ့ ေတြ႕ရပါၿပီ။ အတန္းထဲမွာ ၁ မွ ၁ဝအထိ အဆင့္ဝင္တဲ့သူေတြ ကြန္ပ်ဴတာ ခန္းသြားရမယ္။ ဝန္ႀကီးလာရင္ လည္း ႏႈတ္ဆက္ရမယ္ဆိုေတာ့ သမီးလည္း မတ္တတ္ရပ္တာ ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သမီးမပါခဲ့ရဘူး။ ဒါနဲ႔ အေဖ့ကို ေက်ာင္းကို ေျပာ ခိုင္းေတာ့ ပါရမယ္။ ေနာက္ တစ္ေခါက္ တက္ရမယ္ဆိုၿပီး မပါခဲ့ရပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ၾကား ရတာက မဂၤလာယူတဲ့အခ်ိန္ မွာ အမဂၤလာပါ ဘာလို႔ထည့္ရ မွာလဲလို႔ အေျပာခံခဲ့ရပါတယ္။ အခုေခတ္ မွာ မသန္စြမ္းေတြကို အျမင္ ေျပာင္းသင့္ ပါၿပီ။ ၿပီး ေတာ့အားလုံးေသာ အဖြဲ႕အစည္း ေတြက ပညာေရးကို လုပ္တဲ့ အခါမွာ မသန္စြမ္းေတြလည္း ရွိပါေသးလားဆိုတာကို ေတြး ေပး ဖို႔ ေျပာ ခ်င္ပါတယ္”

အထက္ပါ စကားကို ေျပာ ဆိုခဲ့ သူမွာ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ အရြယ္ ေမြးရာပါ ကိုယ္ခႏၶာ မသန္စြမ္းသူေလး မစုပုံခ်စ္ျဖစ္ သည္။ ၂ဝ၁၂ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သမိုင္း ၿမိဳ႕မစာသင္တိုက္တြင္MDG Focus (ၾသစေတးလ်)ႏွင့္ အေသာက ေဖာင္ေဒးရွင္းတို႔မွ စီစဥ္က်င္းပသည့္ ‘ျမန္မာ့ ပညာ ေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ’ တြင္ ေျပာ ဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ငယ္ဘဝႏွင့္ စုပံုခ်စ္

ေမြးရာပါလက္ႏွစ္ဖက္ မသန္စြမ္းျဖစ္ခဲ့ရသူ မစုပုံခ်စ္ ကို ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၅ရက္ေန႔တြင္ ေဒါက္တာအုန္း ေက်ာ္ႏွင့္ ေဒၚခင္ေဆြလဲ့ တို႔မွ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ဝင္ တန္းစာေမးပြဲကို ၂ဝဝ၅ခုႏွစ္ တြင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး သခ်ၤာ၊ဓာတုေဗဒ၊႐ူပေဗဒႏွင့္ဇီဝေဗဒ ဘာသာရပ္တို႔ကုိ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ၂ဝ၁ဝခုႏွစ္ တြင္ ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္း နည္းပညာတကၠသိုလ္ (လႈိင္ သာယာ)မွ B.Tech (IT)ႏွင့္ B.E(IT) ဘြဲ႕ကိုရရွိခဲ့သည္။ ယင္း ေနာက္သတင္းႏွင့္ နည္းပညာ အင္ဂ်င္နီယာမဟာတန္း ပထမ ႏွစ္ကို တက္ေရာက္ေနစဥ္ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ အစိုးရ ၏ ရာႏႈန္းျပည့္ ပညာသင္ ေထာက္ပံ့မႈျဖင့္ မူဝါဒပိုင္းဆိုင္ ရာ ဘာသာရပ္အတြက္ မဟာ တန္းကို ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ၌ ပညာဆည္းပူးေ နၿပီျဖစ္သည္။

ၾသစေၾတးလ်ေရာက္ စုပုံခ်စ္

မစုပုံခ်စ္သည္ ၂ဝ၁၃ခု ႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ဝရက္ေန႔တြင္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ၊ ဆစ္ဒနီၿမိဳ႕ရွိ University of New South Wales တြင္ တစ္ႏွစ္ႏွင့္ ရွစ္လၾကာ ပညာသင္ၾကားရန္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ စုပုံခ်စ္သည္Master of Policy Studies ကိုသင္ယူရ မည္ ျဖစ္ၿပီး မူဝါဒပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္ ေသာ ဘာသာရပ္ ရွစ္ခုပါဝင္ သည္။ သူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ မသန္စြမ္းေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္း သူမ်ားအနက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ႏိုင္ငံျခား ပညာသင္ဆုရရွိခဲ့သူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။သူ မူဝါဒ ဘာသာကိုေလ့လာသင္ ယူရျခင္း မွာ မသန္စြမ္းသူမ်ား၏ ရပိုင္ ခြင့္မ်ား၊ ဥပေဒမ်ားကို သိရွိနား လည္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ မသန္စြမ္းသူ မ်ား၏အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ရပိုင္ ခြင့္မ်ားကို ေလ့လာႏိုင္ရန္တို႔ ေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခဲ့ သည္။ႏိုင္ ငံေတာ္သမၼတႀကီးႏွင့္စုပံံုခ်စ္ ၾသစေၾတးလ် ႏိုင္ငံသို႔ အလည္ အပတ္ေရာက္ရွိခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္း စိန္ သည္ ၂ဝ၁၃ခုႏွစ္၊မတ္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းတြင္ ၾသစ ေၾတးလ်ပညာသင္ဆုရရွိေသာ ျမန္မာပညာသင္မ်ားအား ရင္း ရင္းႏွီးႏွီး ေတြ႕ဆုံႏႈ တ္ဆက္ရာ တြင္ စုပုံခ်စ္လည္း တစ္ဦးအပါ အဝင္ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထူးခြၽန္ဆုမ်ားႏွင့္ စုပံုခ်စ္

စုပုံခ်စ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုယ္အဂၤါ မသန္စြမ္းသူမ်ား အသင္းတြင္ အလုပ္အမႈေဆာင္ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္အျပင္ အျခားမသန္စြမ္းသူမ်ား အသင္း အဖြဲ႕မ်ားသို႔ သြားေရာက္၍ လည္း စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေရး အေၾကာင္း ေဟာေျပာပို႔ခ်မႈ မ်ားရွိခဲ့သည္။သူမ၏ မဆုတ္ မနစ္ေသာ ဇြဲ၊ လုံ႕လ၊ ဝီရိယ၊ ႀကံ႕ခိုင္ေသာ စိတ္ဓာတ္တို႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ဆုတံဆိပ္ မ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည္။ စိတ္ဓာတ္ ႀကံ႕ခိုင္ထူးခြၽန္ ဆု ၂ဝဝ၁ခုႏွစ္ (ျမန္မာအမ်ဳိး သမီးမ်ားေန႔ အခမ္းအနား)၊ အထင္ေပၚဆုံး ေက်ာင္းသူဆု (၂ဝဝ၁ခုႏွစ္၊ ျမန္မာ့သြင္ျပင္ အိုင္တီလူငယ့္အျမင္ျပပြဲ)၊ ဆယ္ စုႏွစ္ထူးခြၽန္ဆု ေက်ာင္း သူ (၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္)၊ ဌာနဆိုင္ရာ မသန္စြမ္းထူးခြၽန္ဆု (၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ ရာ မသန္စြမ္းသူမ်ားေန႔)၊ပထမ တန္းမွ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းအ ထိ အတန္းစဥ္ဆုေပါင္း ၅ဝေက်ာ္ ရရွိခဲ့သူျဖစ္သည္။
Popular Journal

ဒီရာသီကို ဘယ္လိုကူးမလဲ

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ရာသီဥတုအမ်ဳိး အစား သုံးမ်ဳိးရွိရာတြင္ လက္ရွိ ပ်က္စီးသြားေသာ သဘာဝတရားမ်ားေၾကာင့္ ေႏြရာသီဆို ပူလြန္းျခင္း၊ မိုးရာသီဆို မိုးသည္းထန္ျခင္းႏွင့္ ေဆာင္းရာသီ ကာလတြင္ အေအးေပါ့လာျခင္းတို႔ ရင္ဆိုင္ေနရ သည္။ ယင္းသို႔ ေျပာင္းလဲလာေသာ မူလ အေနအထား မဟုတ္သည့္ ရာသီဥတုမ်ား ၾကားတြင္မွ ယခုကာလသည္ ပူျပင္းေျခာက္ ေသြ႕ေသာ ေႏြရာသီႏွင့္ စြတ္စုိသည့္ မိုးရာသီ ကာလသို႔ အကူးအေျပာင္း မုတ္သုံဝင္ေရာက္သည့္ ကာလျဖစ္သည့္ ယခုရက္မ်ား အတြင္းလည္း ေနပူတစ္လွည့္ မိုးရြာတစ္ခါျဖင့္ ျဖတ္သန္းေနရသည္။ မိုးစတင္ရြာသြန္း ေနပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ ေႏြရာသီကာလကို ျဖတ္သန္းရန္လည္း က်န္ရွိေနေသးသည္။

ယခုႏွစ္ေႏြရာသီတြင္ ထူးျခားေသာ သတိျပဳဖြယ္ရာအျဖစ္ ေက်းလက္ေရာ ၿမဳိ႕ျပပါမက်န္ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ အေၾကာင္း ေယဘုယ်သိရွိၿပီး ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္မ်ား လိုက္နာေဆာင္႐ြက္ၾကကာ အခ်င္းခ်င္း တစ္ဆင့္သတိေပးကာ ႏိႈးေဆာ္ တိုက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈ မ်ားလည္း ပိုမိုျပဳလုပ္လာၾကသည္ကို ေတြ႔ရ သည္။ သို႔ေသာ္ ေမလဆန္းပိုင္းအထိ အပူ ရွိန္ျမင့္တက္လ်က္ ရွိရာမွ အပူပိုင္း မုန္တိုင္း မဟာစင္ေၾကာင့္ ယခုလ ဒုတိယပတ္မွ စတင္ကာ ေဒသအလိုက္ မိုးရြာသြန္းမႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ အပူခ်ိန္ျပင္းေနသည့္ အခ်ိန္ ရြာေသာမိုးေၾကာင့္ အပူဒဏ္ သက္သာသြားသည္မွာေတာ့ အမွန္ပင္။

က်န္းမာေရးအခင္းအက်င္း

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေႏြရာသီသည္ အသက္႐ြယ္ငယ္လြန္းသူ၊ အသက္ႀကီး လြန္းသူ၊ က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕တဲ့သူႏွင့္ အရက္ ေသာက္သုံးသူမ်ားအတြက္ အႏၲရာယ္ ေပါင္းမ်ားစြာကို လက္ကမ္းႀကဳိလင့္ သကဲ႔သို႔ ျဖစ္ရာ အပူဒဏ္ျမင့္မားမႈေၾကာင့္ အေရျပား၊ မ်က္စိႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္တြင္း အစိတ္အပိုင္း အခ်ဳိ႕ကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစႏိုင္ၿပီး အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ေနထိုင္လွ်င္ မလိုလားအပ္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ဳိးမ်ားလည္း တိုးပြားလာမည္ ျဖစ္သည္။

အပူအေအး ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း ႀကဳိတင္ ျပင္ဆင္ကာကြယ္မႈမ်ား ပိုလာသည္။ ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ တုပ္ေကြး ေရာဂါမ်ား၊ အမွည့္လြန္ အသီးမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါမ်ား၊ အပူရွိန္ေၾကာင့္ မ်က္စိနာျခင္းတို႔ ခံစားရႏိုင္ သည့္အတြက္ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္မ်ား သတိျပဳရန္လိုလာသည္။
အထူးသျဖင့္ ေႏြရာသီတြင္ ေခြၽးထြက္လြန္ျခင္းေၾကာင့္ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္မႈဒဏ္ ပိုခံစားရသျဖင္႔ ေရဓာတ္ျပန္လည္ ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ လိုအပ္သည္။ ေရမ်ားမ်ား ေသာက္သုံးျခင္း၊ ဓာတ္ဆားရည္ ေသာက္သုံးျခင္းတို႔ျဖင့္ လိုအပ္ေနေသာ စြမ္းရည္ကို ျဖည့္ေပး ႏိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ စားေသာက္မႈပိုင္းတြင္ လည္း ဗီတာမင္ စီ၊ ေအ ၊ ေက အစရွိသျဖင့္ အစုံအလင္လိုအပ္သည္။

မည္သည့္ရာသီဥတုတြင္ ျဖစ္ေစ က်န္းမာေရးအတြက္ အစားအေသာက္ပိုင္း၊ အဝတ္အစားပိုင္းႏွင့္ ေနထိုင္မႈပိုင္းအရ ဆင္ျခင္ေနထိုင္စရာ မ်ားစြာရွိရာ ေႏြရာသီတြင္ ကေလးသူငယ္မ်ား ေနပူထဲ အကာအကြယ္ မယူဘဲ ထြက္ျခင္း၊ အပူရွိန္ျမင့္ခ်ိန္ အရက္ အလြန္အကြၽံ ေသာက္သုံးျခင္းတို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္အျပင္ ေရာဂါအခံရွိေသာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားကို ဂ႐ုစိုက္ေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ မိုးရာသီတြင္မူ ေရႏွင့္ အစားအစာပိုင္း ဆိုင္ရာတို႔ကို မ်ားစြာ သတိျပဳသင့္ၿပီး လမ္းေဘး အစားအစာမ်ား၊ အမွည့္လြန္ အသီးမ်ားႏွင့္ မသန္႔ရွင္းေသာ ေရတို႔သည္ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါမ်ား ကို အလြယ္တကူ ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္အတြက္ သတိႏွင့္ယွဥ္ စားေသာက္ေပးရမည္။

အထူးသတိျပဳစရာ

ပူအိုက္စြတ္စိုခ်ိန္ႏွင့္ မိုးကာလတို႔၏ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အထူးသတိျပဳစရာ အမွတ္သညာမွာ တုပ္ေကြးပင္။ ယခုကဲ႔သို႔ ပူအိုက္စြတ္စိုေသာ ရာသီဥတုတြင္ ကေလး သူငယ္မ်ား၌လည္း ျခင္မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ေသာ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေရာဂါ ျဖစ္ပြားျခင္းသည္ အဓိက အႏၲရာယ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာန အေနႏွင့္ေရာ မိသားစုမ်ားအေနျဖင့္ပါ ႀကဳိတင္ကာကြယ္မႈမ်ား စတင္လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ ကာလပင္ ျဖစ္သည္။ ေႏြႏွင့္ မိုးအကူး ၾကားကာလ၏ ေၾကာက္စရာအႏၲရာယ္သည္ ကူးစက္လြယ္ေသာ တုပ္ေကြးေရာဂါပင္။
"တုပ္ေကြးကို ကာကြယ္ဖို႔ အမ်ားနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ေနရာေတြကို ထိကိုင္ၿပီးတာနဲ႔
လက္ကို ေသခ်ာေဆးတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိရင္ တုပ္ေကြးရာသီမွာေတာင္ တုပ္ေကြးျဖစ္ႏိုင္စြမ္းက ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းထိ နည္းပါးသြားတယ္" ဟု အေထြေထြေရာဂါကု ဆရာဝန္ ေဒါက္တာသီဟသစ္က ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အပူပိုင္းေဒသႏွင့္ နီးေသာ သမပိုင္းေဒသ ျဖစ္သည့္အတြက္ ေႏြႏွင့္ မိုးအကူးကာလသည္ ပူအိုက္စိုစြတ္မႈ အျမင့္ဆုံးျဖစ္ၿပီး ေလထုႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ပူေႏြးစြတ္စိုမႈမ်ားေၾကာင့္ ဗက္တီးရီးယား ႏွင့္ ဗိုင္းရပ္စ္မ်ား ပိုေပါက္ဖြားႏိုင္သျဖင္႔ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္း ကူးစက္ေရာဂါမ်ားကို အထူးသတိျပဳၾကရန္ လိုအပ္သည္။ ေလထုအတြင္း ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးမ်ား ႐ွဴ႐ိႈက္မိျခင္းႏွင့္ အမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ေနရာမ်ားမွ ပစၥည္းမ်ားကို ကိုင္မိရာမွ တစ္ဆင့္ တုပ္ေကြးေရာပါပိုး ကူးစက္ခံရမႈ ပိုမ်ားသည္။

"အဓိက ကာကြယ္ဖို႔က အေအးမမိဖို႔ပဲ။ အေအးမိရင္ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ကိုယ္ခံအားစနစ္ ေခတၱရပ္ဆိုင္းသြားၿပီးေတာ့ အနားမွာရွိတဲ့ ေရာဂါပိုးတစ္ခုခု ဝင္ႏိုင္တယ္၊ အိပ္ေရး ပ်က္ရင္လည္း ကိုယ္ခံအား က်တတ္တယ္" ဟု ေဒါက္တာ သီဟသစ္က ေျပာၾကားသည္။

မိုးရာသီအကူးအေျပာင္းတြင္ လမ္းေဘးအသုပ္စုံႏွင့္ အစားအစာမ်ား ကိုင္တြယ္ေသာလက္ မသန္႔ရွင္းမႈအျပင္ အမွ်င္ဓာတ္ ပိုမ်ားေသာ ပိႏၷဲသီးကဲ႔သို႔ ရာသီေပၚအသီးမ်ား၊ အမွည့္လြန္သီးမ်ားကို စားသုံးျခင္းကလည္း ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာ ေရာဂါကို အျဖစ္ မ်ားေစသည္။ ယင္းေၾကာင့္ အမ်ားႏွင္႔ သက္ဆိုင္ေသာေနရာမ်ားသို႔ သြားေရာက္ၿပီးတိုင္း လက္ကိုေဆးေၾကာ သင့္ရာ ေရအဆင္သင့္မရွိပါက ေရမလုိဘဲ အသုံးျပဳႏိုင္ေသာ လက္သန္႔ေဆးရည္ မ်ားလည္း ေဆာင္ထားသင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္း လိုသည္။

ရာသီအကူးမွာ ဝတ္ဆင္စရာ

ရာသီဥတုကိုလိုက္၍ သင္႔ေလ်ာ္ရာရာ ဝတ္ဆင္ၾကရရာတြင္ ေႏြရာသီမက် မိုးရာသီမက် ၾကားကာလ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေႏြရာသီတြင္ပိုမိုအသုံးဝင္သည့္ ခ်ည္သား ပြပြေရာင္းေရာင္း အေရာင္ႏု အဝတ္အထည္မ်ားသာ ဝတ္ဆင္သင့္ေသး သည္။ ခ်ည္သားကဲ႔သို႔ အဝတ္အထည္မွသာ မိုးရာသီတြင္ ေႏြးေထြးၿပီး ေရစိုလွ်င္ေျခာက္ လြယ္ႏိုင္သကဲ႔သို႔ ေႏြရာသီတြင္လည္း အပူဒဏ္မွ ကာကြယ္ႏိုင္မည္။ သို႔ရာတြင္ မိုးတြင္းေရာက္ရွိၿပီဆိုက လုပ္ငန္းခြင္တြင္ အဝတ္အထည္အနည္းဆုံး တစ္စုံခန္႔ အပို ထားရွိရန္လိုအပ္ပါသည္။ွ

သတိျပဳသင့္သည္က ခရမ္းလြန္ ေရာင္ျခည္သည္ မိုးတြင္းတြင္လည္း ရွိေနျခင္းပင္။ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ကို ေႏြရာသီ တြင္သာ ကာကြယ္ရမည္မဟုတ္၊ မိုးရာသီ တြင္လည္း ဆက္လက္ကာကြယ္သြားရမည္ ျဖစ္ရာ ေနေရာင္ႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႔မႈကို ေရွာင္ရဦးမည္ပင္။ ကမၻာ့က်န္းမာေရး အဖြဲ႕က ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ ရည္ညႊန္းကိန္း ၃ ထက္ ေက်ာ္ပါက ေနေရာင္ကာကြယ္မႈ စတင္လုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း ႏိႈးေဆာ္ထားသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလက ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ အနိမ့္ဆုံး ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ ရည္ညႊန္းကိန္းသည္ ၈ အထိရွိၿပီး အျပင္းဆုံးအဆင့္တြင္ ရွိကာ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ တြင္လည္း ရည္ညႊန္းကိန္း ပမာဏ ၁၂ အထိ ရွိသည့္အတြက္ လူကို အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစေသာ အဆင့္တိုင္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ခရမ္းလြန္ ေရာင္ျခည္ကို ေန႔တစ္ေန႔ ၏ အပူဆုံးအခ်ိန္ တြင္ တိုင္းတာျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနရာေဒသ၊ အခ်ိန္ကာလေပၚလိုက္၍ ရည္ညႊန္းကိန္း ပမာဏခ်င္း ကြဲျပားျခားနားႏိုင္သည္။

ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္သည္ ေရ၊ သဲ ကဲ႔သို႔ အျခားေရာင္ျပန္ဟပ္ႏိုင္ေသာ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတိုင္းတြင္ ေရာင္ျပန္ဟပ္ျခင္းေၾကာင့္ ေရာင္ျခည္သင့္သူမ်ားသည္ ယူဗီဒဏ္ကို ႏွစ္ဆတိုး ခံစားရေစသည္။ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ ထိေတြ႔မႈကာလ ၾကာရွည္လာလွ်င္ အေရျပားကင္ဆာ၊ မ်က္စိတိမ္စြဲျခင္း တို႔အထိ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ၿပီး ေရတိုထိေတြ႔မႈမ်ားပါက လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ကိုယ္ခံအားအလိုက္ အေရျပားေလာင္ျခင္း ႏွင္႔ မ်က္စိေရာဂါ အမ်ဳိးမ်ဳိးခံစားရႏိုင္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ရာသီဥတု အကူးအေျပာင္းတြင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိသည့္ အဝတ္အထည္မ်ား ဝတ္ဆင္ရသကဲ႔သို႔ ရာသီဥတုဒဏ္ကို အကာအကြယ္ ျပဳႏိုင္သည့္ အသုံးအေဆာင္ မ်ားလည္း ဂ႐ုျပဳသုံးစြဲရမည္ပင္။

ယခုကဲ႔သို႔ ရာသီဥတုမ်ဳိးတြင္ သတိႏွင့္ သြားလာစားေသာက္ ေနထိုင္ၾကရန္ အထူး လိုအပ္သည္။ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈမ်ား လည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုလာၿပီး သက္ရွိလူသားတို႔တြင္ မလိုလားအပ္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေနၾကရသည္။ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈကို သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပညာရွင္မ်ားက တီထြင္ ဖန္တီးျပဳျပင္ေနသည့္ အခ်ိန္ လူသားမ်ား ဘက္ကလည္း သတိျပဳေနထိုင္ရန္၊ လိုက္နာ သင့္သည္တို႔ကို လိုက္နာရန္ အခ်ိန္အခါ က်ေရာက္ေနၿပီး က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အႏၲရာယ္မ်ားအတြက္ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ တို႔ကို နားစြင့္ ေနထိုင္ရသကဲ႔သို႔ပင္ ေဆးပညာရွင္၊ ဆရာဝန္တို႔၏ သတိေပးႏိႈးေဆာ္ခ်က္ မ်ားကိုလည္း အစဥ္အၿမဲ နားေထာင္ရ ေပမည္။ သို႔မွသာ ရာသီဥတုကို မွီခိုေနရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လူဦးေရ သန္း ၆၀ ၏ က်န္းမာေရးလည္း ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈ ေလ်ာ့နည္းသြားႏိုင္ မည္ျဖစ္သည္။
လဲ့ရည္ျမင့္
The Voice Weekly

ႏွလုံးလွ ကေခ်သည္

ဗုံသံမ်ားက ႐ႈပ္ေထြးေသာစည္းခ်က္မ်ားျဖင့္ တရိပ္ရိပ္တုန္ခါလို႔ ေနပါသည္။ နီကီတာဂီရာႏွင့္ ကေခ်သည္ ႏွစ္ဦးတို႔၏ ျမန္ဆန္လွေသာ ေျခထိုးကကြက္မ်ားက က်က္သေရအျပည့္ႏွင့္ လႈပ္ရွားေန၏။ မြန္ဘိုင္းခန္းမ ထဲမွာျဖစ္သည္။ ပရိသတ္မ်ားက အျပည့္။ အားလုံး ေက်ာက္ကပ္ေဝဒနာရွင္ မ်ား ျဖစ္ၾကေပသည္။

ကကြက္မ်ားက ဇာတ္ရွိန္အျမင့္ဆုံးသို႔ ေရာက္လာေလေလ သူမေျခေထာက္ေတြက နာလာၿပီး ရင္ဘတ္ ေလးလံလာ၏။ သို႔ေသာ္ ဂီရာတစ္ေယာက္ ကကြက္ေတြကို ရပ္တန္႔မပစ္လိုက္ပါေခ်။ ေက်ာက္ကပ္ေဝဒနာရွင္ ေတြကို သူမ စိတ္မပ်က္သြားေစလိုပါ။ သူမကိုယ္တိုင္လည္း ထိုေဝဒနာ ခံစားေနရသည္ မဟုတ္ပါလား။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္က ဂီရာ့ေက်ာက္ကပ္မ်ား မေကာင္းေတာ့ဘဲ သူ႔မိခင္လွဴထားသည့္ ေက်ာက္ကပ္ကလည္း သူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲ သိပ္ၿပီးအဆင္မေျပ။ "ငါဘာလို႔မ်ား အသက္ဆက္ ရွင္ေနရတာလဲ" ဆိုသည့္ ေမးခြန္းကိုသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကင္းမဲ့ေနသည့္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထပ္တလဲလဲ ေမးေနမိသည္။

သူမ၏ဆရာဝန္ ေဒါက္တာမိုဟန္ရာဂ်ာပါကား လည္း ဂီရာတစ္ေယာက္ က်န္းမာေရးနဲ႔ နပန္းလုံးလိုက္၊ ေခြးကေလးနဲ႔ ေဆာ့လိုက္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သနားလိုက္ လုပ္ေနတာကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။

"ငယ္လည္းငယ္၊ ပညာလည္းတတ္တဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ဘာျဖစ္လို႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတာလဲ" ဟု ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ ေမးခ်လိုက္သည္။ "မင္းဟာတျခား အသုံးဝင္တာ တစ္ခုေလာက္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္" ဟုလည္း ေျပာလိုက္သည္။
နီကီတာဂီရာလည္း ဆတ္ခနဲနာသြားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေမးလိုက္သည္။
"လူနာတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္လိုမ်ဳိး ခံစားေနရမယ္ဆိုတာ ဆရာသိလို႔လား"
"ဆရာလည္း ၂၉ ႏွစ္ေလာက္တုန္းက Heart Attack ျဖစ္ဖူးတယ္။ ခဏခဏလည္း ႏွလုံးခြဲစိတ္ခံ ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေနတဲ့ဘဝနဲ႔ သူမ်ား အသနားခံဘဝကို အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး" ဟု ေဒါက္တာ ရာဂ်ာပါကားက ျပန္ေျပာ၏။

နီကီတာဂီရာ ရွက္သြားမိသည္။ သူမ ဘဝတြင္ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ရမည္ဟုလည္း ဆုံးျဖတ္လိုက္၏။ သို႔ေသာ္ ဘာလုပ္ရမည္ နည္းဆိုသည့္ ေမးခြန္းကျဖစ္လာသည္။

ထိုေမးခြန္း၏အေျဖကို ၁၉၉၉ ေဖေဖာ္ဝါရီေလာက္မွာ ရလိုက္ပါသည္။ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္၏ အက အစီအစဥ္တစ္ခုတြင္ ျဖစ္ေပ၏။ က်န္းမာေရးေကာင္းစဥ္က ဂီရာသည္ အိႏၵိယ႐ိုးရာ အက ဘရတနာတီရမ္ကို စိတ္ဝင္တစား ေလ့လာေသာေက်ာင္းသူ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့၏။ စိတ္ထဲ စြဲေနၿပီးသားျဖစ္ေသာ ဂီတသံမ်ားႏွင့္ ဇာတ္စင္ေနာက္တြင္ ျပင္ၾက ဆင္ၾက႐ႈပ္ေထြးေနေသာ အေျခ အေနမ်ားက သူမကို စိတ္လႈပ္ရွားေစခဲ့ေလသည္။

ေနာက္ေန႔ အကအတန္းကို ျပန္စတက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္လေလာက္ပဲ ၾကာပါသည္။ ေဒါက္တာရာဂ်ာပါကား ကို အထူးအဆန္း တစ္ခုသြားေျပာ၏။ ေဆး႐ုံႏွစ္စဥ္ပြဲမွာ ဝင္ၿပီးေတာ့ တင္ဆက္ခ်င္သည္ဟု။

ကကြက္မ်ားၾကားမွာ ဂီရာ လြင့္ေမ်ာပစ္လိုက္သည္။ ၾသဘာသံေတြ ဟိန္းသြားၿပီး အေတြးတစ္ခုကလည္း လက္ခနဲ ေခါင္းထဲေရာက္လာ ေပေတာ့သည္။ ဆင္းရဲသည့္ ေက်ာက္ကပ္ေဝဒနာရွင္မ်ား အတြက္ အက အႏုပညာျဖင့္ ရန္ပုံေငြ ရွာေပးႏိုင္သည္ ဆိုသည့္အေတြး ျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ကပ္အတြင္း မွ ေရပိုႏွင့္ အညစ္အေၾကး တို႔ကို ဖယ္ထုတ္သန္႔စင္ေပးရသည့္ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေက်ာက္ကပ္ေဆးရသည့္ လုပ္ငန္းသည္ ေတာ္ေတာ္ အကုန္အက်မ်ား၏။

"ေက်ာက္ကပ္ေဆးရတာ ေဈးႀကီးတယ္ေလ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မတတ္ႏိုင္ေတာ့ အဲဒီအဆင့္ကို ေက်ာ္ၾကရတယ္" ဟု နီကီတာဂီရာက ေျပာျပသည္။

သူမ မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ပင္ အလွဴေငြေတြ ဝင္လာသည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ႏိုဝင္ဘာလ ေလာက္ကစၿပီး တိုင္းျပည္အႏွံ႔ လွည့္ၿပီး ရန္ပုံေငြရွာခဲ့ရာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ခုနစ္ေသာင္းေက်ာ္ အထိ ရခဲ့သည္။ ေက်ာက္ကပ္ လူနာ ၆၅ ဦး အေထာက္အပံ့ရခဲ့ၿပီး လူနာ ၁၃ ဦးကို ေက်ာက္ကပ္ေဆးရန္ အတြက္ ပုံမွန္ ေထာက္ပံ့ထားေပးႏိုင္သည္။

"ကြၽန္မခႏၶာကိုယ္နဲ႔ က်ေတာ့ ကရတာ ခက္တယ္ရွင့္" ခရီးသြားလိုက္ ကျပေဖ်ာ္ေျဖလိုက္ လုပ္ေနသည့္ ဂီရာကေျပာျပသည္။ "ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မႏိုင္သေရြ႕ေတာ့ အသုံးဝင္တဲ့ဘဝ နဲ႔ပဲ အသက္ရွင္ခ်င္တယ္"

(Reader’s Digest မဂၢဇင္းမွ Charity in Motion ကိုဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။)
သန္႔ဇင္စိုး
The Voice Weekly

လူေသလူျဖစ္ျပႆနာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏွင့္ ပတ္သတ္ဟုဆို

May 23, 2013
သို႔
တူေမာင္ ဦးေလးစာေရးလုိက္တယ္ ကြာ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ““လူေသလူ ျဖစ္””က်မ္းစာအုပ္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ျမန္မာ တစ္ႏုိင္ငံလံုးဂယက္ထခဲ့ဖူးတဲ့အေၾကာင္း ေလးတစ္ခုကို ငါ့တူသိေအာင္ေျပာျပခ်င္ လုိ႔ဆုိပါေတာ့ ငါ့တူ။

အဲဒီသတင္းဟာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါ က ဘယ္ေလာက္ႀကီးေတာင္ Hot  လိုက္ သလဲဆုိရင္ ““လူေသလူျဖစ္””စာအုပ္ ေၾကာင့္ စာမူျပဳစုေရးသားသူဆရာေတာ္ သွ်င္ဥကၠ႒ခမ်ာ ႐ုံးေရာက္ဂတ္ေရာက္ ေျဖရွင္းရ၊ အက်ဥ္းေထာင္မွာ သီတင္း သံုးေတာ္မူရ၊ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃာ့၀န္ေဆာင္ အဖြဲ႕ရဲ႕ ပကာသနိယကံအၾကဥ္ခံလုိခံရနဲ႔ အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္ေတြ ျဖစ္လုိ႔ေပါ့ကြာ။

အဲဒီတုန္းက ေရပန္းစားခဲ့တဲ့ ပုဂၢလိ က သတင္းစာေတြျဖစ္တဲ့ အေထာက္ ေတာ္သတင္းဖမ္းၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ပင္ရင္းဌာနခ်ဳပ္ႀကီးကို မိၿပီ၊ ဓာတ္ေတာ္၊ ဆံေတာ္၊ အံေတာ္ေတြ ကိုဘယ္သို႔ေရးသည္၊ ဘုရားေတြကို ဘယ္ညာေရးသည္””ဆုိၿပီး တေဖ်ာ္တပါး ေဆာ္ၾကႏွက္ၾကဆုိပဲကြ။ ဗမာ့ေခတ္မ်က္ႏွာဖံုးမည္းနဲ႔ (ေရာင္ စံုမေပၚေသး)သံုးေပမဲ့ အေထာက္ေတာ္ ေလာက္မစံုလင္ဘူးဆုိပဲကြ။ ျမန္မာ့အသံ ကလည္း ဟိုးေလးတေၾကာ္ေၾကာ္ လႊင့္ ေပးဆုိပဲကြ။

““လူေသလူျဖစ္””စာအုပ္ကုိ စိတ္၀င္ စားလြန္းလုိ႔ ငါဖတ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း ျမန္မာလုိေရးထားတဲ့စာေပမဲ့ ငါရဲ႕အဆံ ေခ်ာင္ဦးေႏွာက္ေၾကာင့္ သိပ္မရွင္းလွ ဘူး။ သခင္ျမတ္ဆုိင္ကိုယ္ဆုိင္ ဆရာ ေတာ္ကို အင္တာဗ်ဴးထားတဲ့စာအုပ္ ဖတ္ေတာ့လည္း ၪာဏ္မမီျပန္ဘူး။ ခက္ပါဘိငါ့ႏွယ္ေနာ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္(၃)ေလာက္က ပခူး တုိင္းအေနာက္ပုိင္းျပည္ၿမိဳ႕နယ္ ၀က္ထီး ကန္ကို ငါေရာက္တယ္။ ေခပဒူပမင္း သားပံုျပင္နဲ႔ဆက္စပ္တဲ့ ၀က္ပံုစံေရကန္ ႀကီးတစ္ကန္ရွိတယ္။ အဲဒီ၀က္ထီးကန္ ဟာ နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရးေခတ္ဦးအခါ က ရွမ္းေမာင္ႏွမဦးေဆာင္ၿပီး အဂၤလိပ္ ေတြကို တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ေနရာပဲ။ မင္းတုိ႔ သမုိင္းမွာ သင္ရတဲ့၀က္ထီးကန္တုိက္ပြဲ ဆုိတာေလကြာ။ ေအး အဲဒီေရကန္ႀကီး ကိုျဖတ္ၿပီး ေလွနဲ႔သြားရင္ အရြာေစ်းဆုိ တဲ့ရြာႀကီးရွိတယ္။ အဲဒီကေနသြားရင္ သစ္ခ်ဳိပင္ရြာဆုိတာရွိတယ္။ အဲဒီရြာက ေနဆက္သြားရင္ ရြာထူးရြာဆန္းတစ္ရြာ ရွိတယ္။ (နာမည္ေတာ့ ေမ့ေတ့ေတ့ျဖစ္ ေနလုိ႔ထားလုိက္ပါေတာ့)အဲဒီရြာထူးဆန္း က ဘာေတြထူးျခားသလဲဆုိရင္ ရြာအဂၤါ ႏွင့္အညီ ရွိသင့္ရွိအပ္တဲ့ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမရွိဘူး၊ ေနအိမ္ေတြမွာဘုရားစင္ မရွိဘူး။ သုႆန္မထားဘူး၊ သူ႔အိမ္ကိုယ့္ အိမ္ ျမႇဳပ္ဆုိပဲကြ။ သရဏဂံုမတင္ဘူးဆုိပဲ ကြ။ ဘာျဖစ္လုိ႔ဒီလုိျဖစ္ရတာလဲ ငါေမး ၾကည့္ေတာ့ သူတုိ႔က သွ်င္ဥကၠ႒ရဲ႕ ““လူ ေသလူျဖစ္””စာအုပ္ဖတ္ထားၿပီး ဒီလုိ က်င့္သံုးေနၾကတာဆုိပဲကြ။ ငါျဖင့္ အံ့ၾသ လုိက္တာကြာ။ ငါ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ တစ္ ခုခုလြဲေခ်ာ္ေနသလုိ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။

၀က္ထီးကန္နယ္တစ္၀ုိက္ဆုိတာ သွ်င္ဥကၠ႒ရဲ႕ ၾသဇာနဲ႔ သိပ္ကင္းၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ ““ေက်ာက္ကြင္းအေရးေတာ္ ပံု””ဟာ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့တာကိုးကြ။ ဗုဒၶဘာ သာႀကီး ေရစုန္မေမ်ာေအာင္ ဘာသာ မ်ဳိးစံုႏွံ႔စပ္၊ ႏုိင္ငံမ်ဳိးစံုေရာက္ဖူးတဲ့ ရွင္ ဥကၠ႒ေက်းဇူးနဲ႔ သူႀကီးဦးေလွာင္အပါ အ၀င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စင္ေတြ ကုိယ္စား ၀ါဒတုိက္ပြဲ အၿပိဳင္ႏႊဲႏုိင္ခဲ့တာ ကုိးကြ။
သွ်င္ဥကၠ႒ရဲ႕ သာမန္ႏွင့္မတူ တမူ ထူးျခားတဲ့ အသိၪာဏ္စြမ္းရည္ကို လူမ်ဳိး ျခားဘာသာျခားေတြက အေတာ္လန္႔ၾက တယ္။ သွ်င္ဥကၠ႒ဟာ ဘာသာေရးမွာ ႏိႈက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ ႏွံ႔စပ္ထူးခၽြန္႐ုံတင္ မဟုတ္ဘဲ ေတာ္လွန္ေရးကိစ္ၥလည္း စိတ္၀င္စားတယ္။ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္ ကို ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ဖြဲ႕ ထားတယ္။ ဂဠဳန္ဦးေစာက မ်ဳိးခ်စ္ဂဠဳန္ နီတပ္လုပ္ခ်င္လုိ႔ ေတာင္းဆုိေတာ့ လိမၼာ ပါးနပ္စြာ ျငင္းဆန္ဖူးတယ္။ ေနသူရိန္ အစည္းအေ၀းတက္ေတာ့ ဘုရင္ခံ ေဒၚ မန္စမစ္က စကၠဴျဖဴစီမံကိန္း (စင္းမလား စီမံကိန္း)အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ ခရစ္ ယာန္ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ဘစ္ေရွာ့၀က္(စ္)နဲ႔ ဘုန္း ႀကီးအက္ပယ္တန္တုိ႔က ေရႊတိဂံုေစတီ အေနာက္ေတာင္အရပ္က အိမ္(၁)အိမ္ ကုိ သွ်င္ဥကၠ႒ပင့္ၿပီး စည္း႐ုံးတယ္။ (၂) ရက္စည္း႐ုံးတယ္။ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ေဒၚ ၿငိမ္းသာဆုိတဲ့ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးႀကီးက ဆရာေတာ္ကုိ ထပ္စည္း႐ုံးတယ္။ ““လူ မ်ဳိးလည္းသစၥာမေဖာက္ႏုိင္၊ တုိင္းျပည္ လည္း သစၥာမေဖာက္ႏိုင္၊ သာသနာ ေတာ္ကုိလည္း ေရာင္းမစားႏုိင္ဘူး တကာမႀကီး””တဲ့ကြ။ ကိုင္း ျပတ္ကေရာ။

ဒီမယ္ဒို႔တူ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာ ကို ျမတ္ႏိုးတဲ့ပညာတတ္ဆရာေတာ္၊ မ်ဳိး ခ်စ္စိတ္အျပည့္ရွိတဲ့ ဆရာေတာ္ဟာ ငါ တုိ႔ၪာဏ္မမွီတဲ့ ““လူေသလူျဖစ္””ကိစၥကုိ ဘာေၾကာင့္ေရးသလဲ။ အေၾကာင္းေတာ့ ရွိရမယ္ေပါ့။ ေအာင္မယ္ေလးဗ်ာ။ ဒီ က်မ္းစာအုပ္ကုိ ဘယ္သူေရးခုိင္းတယ္ ထင္သတုန္း။ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တုိင္ေရးခုိင္း တာပါတဲ့ဗ်ာ။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (မက် ဆံုးမီရက္ပုိင္းအလုိ)မွာတာ၀ါလိန္းလမ္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္ကုိ ဆြမ္းစားပင့္လို႔ ႂကြရာက စခဲ့တာကြ။ ဆစ္လူမ်ဳိး(ေခၚ)ပန္ခ်ာပီလူ မ်ဳိးေတြတုိက္ပြဲမွာ က်ည္ဆန္ေနာက္ ေက်ာကမွန္ရင္ ငရဲကုိလားတယ္။ ေရွ႕ တည့္တည့္ကမွန္ရင္ နတ္ျပည္လားတယ္ လုိ႔ အယူရွိတဲ့အေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဆရာေတာ္ကိုေလွ်ာက္သတဲ့ကြ။ ဂ်ပန္ လူမ်ဳိးေတြမွာလည္း တုိက္ပြဲမွာ က်ဆံုးရင္ အေသျပတ္တယ္လုိ႔ အယူရွိေၾကာင္း လည္း ေလွ်ာက္သတဲ့ကြ။ ဒီလုိအယူ အဆနဲ႔ အယံုအၾကည္ရွိလာေအာင္ စာေပအဘိဓမၼာယုတိ္ၱခုိင္ခိုင္လံုလံုေရးၿပီး ရဲစိတ္ရဲမာန္သြင္းေပးထားေၾကာင္း ေလွ်ာက္သတဲ့ကြ။

ဆရာေတာ့္အေနနဲ႔ အဲဒီလုိ စာေပမ်ဳိးျပဳစုေပးႏုိင္မည္ဆုိပါက အလြန္တန္ဖုိးရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္လုိ႔ ““လူေသလူျဖစ္””စာအုပ္ေပၚလာတာတဲ့ ေဟ့။ ရဲစိတ္ရဲမာန္က်မ္းနဲ႔ ဘာသာတရား ဘယ္လုိလုပ္ေရာသြားရွာပါလိမ့္ကြာ။

ငါ့တူစဥ္းစားၾကည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သာ သက္ရွိထင္ရွားရွိခဲ့ရင္ လူေသလူျဖစ္ေၾကာင့္ အာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြ ပြားမ်ားလာမလား၊ အယူ၀ါဒဂုိဏ္းဂဏ ေတြကြဲျပားကုန္မလား မစဥ္းစားတတ္ပါဘူး။ ငါ့တူ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိခ်စ္ခ်စ္၊ ႏုိင္ငံနဲ႔ လူမ်ဳိးကိုခ်စ္ခ်စ္၊ ရဲစိတ္ရဲမာန္ပဲသြင္းသြင္း ““လူေသလူျဖစ္ရဲ႕ နက္နဲျခင္းဟာ အမွန္လား၊ အမွားလား ကြဲျပားေအာင္ ””
ေလေဗ်ာက္အုိး
The Hot News

ဟီး႐ိုးပုဂၢိဳလ္မ်ား ႏွင့္ ဇီး႐ုိး ျပည္သူမ်ား

အမည္းေရာင္ကေန အျဖဴေရာင္ကို ေျပာင္းတဲ့အခါ ၾကားကတစ္ဆင့္ခံ ေပးပါတဲ့။ ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ဆႏၵ မေစာေစဖို႔ ေျပာတဲ့စကား နားလည္ ေက်နပ္မိေပမယ့္ ၾကားခံအေရာင္မွာ ရပ္သြားမလား။ တစ္ဆင့္ တစ္ဆင့္နဲ႔ ၾကားခံသြားမယ့္ ကာလက ေခတ္တစ္ ေခတ္စာ စီးေမ်ာဦးမလား။ အားလံုးက ေတာ့ ထုသားေပသား က်ဆဲ။ ဥပေဒမူၾကမ္းေရးတဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ဝန္းက်င္၊ ထြက္လာေတာ့လည္း တစ္ ေယာက္တည္း အေျပးၿပိဳင္တာ ပထမရ ခဲ့ျပန္ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ၿပီးေတာ့ ဟိုဟာ မပီျပင္ ဒီဟာမပီျပင္နဲ႔ ျပန္ျပင္ဖို႔က ခပ္မ်ားမ်ားမို႔ ပရိသတ္က ခါးတားတား ေတြကို ဝါးစားရင္းနဲ႔ အခ်ိဳစားရမယ့္ ေန႔ကို အမွတ္မရွိ ေစာင့္ေနတုန္း။ တို႔ ဟီး႐ိုးႀကီးေတြက ကိုယ့္စည္း ႐ိုးကိုခတ္တာကိုပဲ ၿမိဳ႕စည္း႐ိုးလိုလုိ၊ ဘာလိုလုိ၊ ဟိုလိုလုိ၊ ဒီလိုလုိ (Zero Citizen) ဇီး႐ိုးျပည္သူေတြကေတာ့ မိုး ၿပိဳမွာေၾကာက္တဲ့ ဖားလို စိုးတထိတ္ ထိတ္ပို။ (အထိနာခဲ့ဖူးတာကိုး)သေဘၤာနစ္တာကို ဝိုင္းဝန္းကယ္ တဲ့လူေတြက ဆုတံဆိပ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရ။ ရပ္မိရပ္ဖေတြလည္း မ်က္ႏွာပန္းေတြ လွလို႔ ေရနစ္တဲ့သူေတြကေတာ့ အခုထိ တစ္ေယာက္မွ အသက္ရွင္လ်က္ မေတြ႕ ရေသးပါဘူး။ တို႔ကိုထိရင္ မခ်ိေအာင္ နာတဲ့သူ ဘယ္နားသြားရွာရပါ့။

ဒါတို႔တိုင္း တို႔ျပည္ . . . တုိ႔ ျမန္မာျပည္ . . .
 ျမန္မာျပည္ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသားတိုင္းျပည္ . .  .
တိုင္းရင္းသား ငါတို႔ လူ မ်ိဳး . . .

ဟိုတစ္တို႔ သည္တစ္တို႔နဲ႔ သတိရတဲ့ သီခ်င္းစာသားတစ္ပိုင္းတစ္စေလး။ အတိအက်မရေပမယ့္လည္း သံစဥ္တီး လံုးေလးေရာခ်လို႔ သီခ်င္းေလးက အရမ္း ဆိုလို႔ေကာင္းတယ္။ သီခ်င္း ေကာင္းေပမယ့္ သတင္း မေကာင္းဘူး။ သူ႕လူမ်ိဳး သူ႕ဘာသာကိုထိရင္ မခ်ိ ေအာင္နာတဲ့လူေတြက အေဝးႀကီးေတြ ဆီကေန ေရတစ္တန္ ကုန္းတစ္တန္နဲ႔ ကူညီၾက၊ ေစာင့္ေရွာက္ၾက၊ ကာကြယ္ၾက နဲ႔။ သူတို႔လူေတြေတာင္ သူတို႔ဆီ မေခၚခ်င္ဘဲနဲ႕ အေနာက္ကပံ့ပိုး အေရွ႕က မားမားရပ္လို႔ တုိ႔ေျမကို တို႕တစ္ ေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး အေမြၿပိဳင္လု ခိုင္းေနတာမ်ား အားက်မိပါရဲ႕။အေဖတို႔ အေမတုိ႔ေရ သားသားတို႔ မီးမီးတို႔လည္း အဲ့သည္ပံု အခ်စ္ခံ ခ်င္လွပါရဲ႕။

”အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမည္” ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလး။ ဟိုနား သည္နားခဏ ခဏ ေတြ႔ဖူးတယ္။ အဲ့သည္ ေဆာင္ပုဒ္ ေလးရဲ႕ အေရွ႕မွာ ”ျမန္မာျပည္၏” ကို ထည့္ေရးေပးၾကပါဦး။ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ကိုယ္ဖို႔မွန္းမသိ သူဖို႔မွန္းမသိ ျဖစ္ကုန္မွာစိုးလို႔ပါ။ စိုးတထိတ္ထိတ္နဲ႔ မိုးရိပ္ေတြၾကားက လွ်ပ္စီးအလင္းေတြ ကိုေၾကာက္တယ္။ မိုးႀကိဳးပစ္ရင္ တစ္ကိုယ္လံုး မည္းတယ္ဆိုပဲ။

လယ္သမားေတြ ဘဝေရွ႕ေရးအတြက္ လယ္ေတြကို သိမ္းတယ္။ ငါးေတြ ကိုကုန္းေပၚတင္သလုိ မ်ိဳးေပါ့။ ေစတနာ ေရွ႕ထား အေလ်ာ္အစားေပးတယ္။ တိုင္းျပည္ႀကီးပြားဖို႔ ေရခြန္ မီးခြန္ေတြတိုးတယ္။ ဖုန္းကတ္ေတြ ေစ်းသက္သာ လုိ႔ ေျပာခေတြ မ်က္ျဖဴဆိုက္လို႔ အနစ္ နာခံရွာတယ္။ ဒါေတာင္ခဲြတမ္း တ ကယ္ အလိမၼာႀကီးတယ္။ အမွည့္ေျခြ ေျခြတယ္ဆိုတာ အင္မတန္ စားလို႔ခ်ိဳသတဲ့။

ဆင္းရဲတဲ့တို႔မ်ားကို ခ်မ္းသာသုခ ရေစခ်င္လို႔ ေခါင္းေတြကို ျဖတ္ယူၿပီး လက္ထဲကို ပိုက္ဆံေတြ ထည့္ေတာ့ ဘယ္ပါးစပ္နဲ႔ စားရပါ့မလဲ။ အင္း – - – တို႔မ်ားလည္း ဟီး႐ိုးႀကီး တို႔ေနတဲ့ အိမ္ေျမေတြကို မေရာင္းမေနရစနစ္နဲ႕ အတင္း ႀကီးဝယ္ခ်င္လွပါရဲ႕။ (ေငြရွိရင္ ေျပာပါတယ္)လူလတ္တန္းစား၊ အလုပ္ သမား၊ ဆင္းရဲသားေတြ အဆင္ေျပေစဖုိ႔ ကား ေတြကို သြင္းတယ္။ ကားေတြ က်ပ္လြန္း လုိ႔ အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္ကို ကား အခြန္ရတဲ့ေငြေတြနဲ႕ ေလယာဥ္အႀကိဳ အပို႔ လုပ္ေပးဦးမယ္ထင္တယ္။ မွတ္ပံု တင္ေတြ မိတၱဴကူးထား၊ နီးစပ္ရာလူ အရင္စီးရမယ္။

လူသားခ်င္းစာနာတတ္တဲ့ စိတ္နဲ႕ တျခားက ဒုကၡသည္ေတြကို သနားလြန္း လို႔တဲ့။ အိမ္သားေတြကို ရြာျပင္ထုတ္ၿပီး ဧည့္သည္ေတြကို ေနရာေပးတယ္။ ေဝႆႏၲရာလုိ ခ်စ္ျခင္းအျပစ္ကင္းဖို႔ ရာထူးေတြစြန္႔ ဆုတံဆိပ္ေတြစြန္႔ၿပီး ေတာထဲသြား တရားအားထုတ္ၾကလည္း အေကာင္းသားေနာ္၊ အနည္းဆံုးေတာ့ ဝိဇၨာေတြျဖစ္ ေဇာ္ဂ်ီေတြျဖစ္ၿပီး တိုင္း ျပည္ကုိ လုိတရေဆးႀကိမ္လံုးနဲ႔ တို႔တို႔ၿပီး လိုရာဖန္ဆင္းၾကပါေတာ့။ (အခုလည္း ဝိဇၨာေတြလုိ စြမ္းပါရဲ႕)ဟီး႐ိုးေတြရဲ႕ ဘဝေရွ႕ေရး၊ အနာ ဂတ္ေရွ႕ေရးမွာ ၿဖိဳးေမာက္စည္ပင္ဖို႔ တို႔တစ္ေတြ တစ္ေယာက္တစ္ရြာ ေနာက္ တစ္ခါ မဆံုရေတာ့ေအာင္ မီးမုန္တိုင္း ထဲျဖတ္ေျပးခိုင္းတယ္။ အႏိုင္ရသူအ တြက္ ဆုက ”ဒိုင္း” ဆု၊ ပန္းဝင္တဲ့သူေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ေပးလိုက္တဲ့ဆုေတြ။ တစ္ ဒိုင္းဒိုင္းနဲ႕ တစ္ေတာလံုးညံ တစ္ေတာင္ လံုးညံလို႕။

တိုင္းျပည္အတြက္ တိုင္းျပည္အ တြက္နဲ႕တိုင္းျပည္ဆိုတာ ဟီး႐ိုး (Hero) ေတြကိုကိုယ္စားျပဳတာလား။ ဇီး႐ိုး (Zero) ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတာလားဆိုတာ ေတြးမိတိုင္း အသည္းတယားယားနဲ႕ နားမလည္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကိုယ့္ အိုင္က်ဴ (IQ) လို လူေတြတိုင္း အူတူတူ ငူတူတူ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ေဖာ္လံဖားေတြကေတာ့ လူလူသူသူ၊ ေစ်းႏႈန္းေတြတက္ေတာ့ ေျမႀကီးက ေရႊသီးၿပီး ႏွစ္ဘယ္ေလာက္ ေနေန က်ဴးေက်ာ္ဆိုလား၊ ေနေနခ်င္း မရွင္းခဲ့တာ၊ အခုမွ ႐ံုးတက္ၾကတယ္ ထင္ရဲ႕။ အစိုးရပိုင္ေျမ ဖယ္ေပးတဲ့။

”အခုေတာ့ -  တို႔သိၿပီ . . .” အစိုးရ ဆိုတာ ျပည္သူမဟုတ္ဘူး။ လမ္းေဘး က ေခြးေတြ အိမ္ေရွ႕လာအိပ္လို႔ ႐ိုက္ ထုတ္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ သက္သက္ညႇာညႇာပါ ပဲ၊ ဘူဒိုဇာ(Bulldozer)နဲ႔ ထုိးမယ္ ဆိုတဲ့ သားေခ်ာ့ေတးကေလးနဲ႕။ တစ္ ျပည္သူမေရႊထားနဲ႕ အျပင္လူ တ႐ုတ္ ကုလားေတြကိုေတာ့ ရာေထာင္ခ်ီတဲ့ ေျမဧကေတြမွာ ႏွစ္ (၆ဝ) လုပ္ကိုင္ခြင့္နဲ႕ ႏွစ္တစ္ရာလုပ္ကိုင္ခြင့္နဲ႕ ေနရာအ က်ယ္ႀကီးေတြေပးလို႔ တိုင္းျပည္ေကာင္း စားေအာင္ လုပ္ေပးေနတာေတာင္မွ တို႔ ျပည္သူေတြထဲမွာ ငါးေပပတ္လည္ ေလာက္နဲ႕ ေနရသူေတြရွိေသး။ ေတာ္ ေတာ္လည္း တံုးအတဲ့ အသံုးမက်တဲ့ အမုန္းညထဲက ျပည္သူဇီး႐ိုးေတြ။ ေရ ျမင့္တာေတာင္ ၾကာမျမင့္လာဘူး။ဟီး႐ိုး ပုဂၢိဳလ္ (Hero Men) ေတြနဲ႕ ဇီး႐ိုးျပည္သူ (Zero Citizen)  ေတြ လကြယ္ညအခါသမယမွာ မီးသီး ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႕ ဆီးသီးျပည္သူေတြ၊ လင္း ေနတဲ့အေရာင္ကို အားယူၿပီး ဆန္ေကာ ထဲက ဆီးသီးေတြကို ကစားေန စားေန ၾကတယ္။ ေစတနာစကားေတြ ခဏ ခဏ မေျပာပါနဲ႕ နာတာရွည္ ေဝဒနာ နားမို႔ မၾကားႏိုင္ေတာ့ဘူး။

မိုးမလင္းခင္ အတိုးအရင္း အရင္ တြက္ေနရတဲ့ ဘဝေတြကို ပဲဟင္းတိုက္ ဆႏၵမဲေတာင္းၿပီးမွ ရြာမလိုလိုနဲ႔ မည္းတဲ့ မိုးက ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလံုး အ ေမွာင္အတိပဲ။ ေတြးမိတိုင္း ရင္ထဲမွာနာ တယ္။ ကိုးစားရေတာ့မလိုလိုနဲ႕ က်ိဳး သြားတဲ့ ျမားေတြေကာင္းကင္မွာ ပလူပ်ံ ေနခဲ့ၿပီး၊ သားရဲရန္ထက္ ျမားက်ိဳးဒဏ္ မမွန္ဖို႔လည္း ဂ႐ုစိုက္ေနရၿပီ၊ ဟီး႐ိုးေတြ ကေတာ့ အားက်ိဳးမာန္တက္ ကိုယ့္ဖုိ႕ ကိုယ္လုပ္ေနၾကတုန္း။ေကာင္းရင္ ငါ ငါ။ မေကာင္းရင္ သူ သူနဲ႕။ ဟုိဘက္ထိုးသည္ဘက္ထိုး လက္ၫွိဳးႀကီးေတြ။ ငါ ငါဆိုတဲ့ အလွည့္ က်မွ အရွိန္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ကိုယ့္မ်က္လံုး ကိုယ္ တည့္တည့္ႀကီး ထုိးမိမွာေတာ့ သနားတယ္။

လူနည္းစုကုိ ၫွာတာပါ။ လူသား ခ်င္းစာနာပါဆိုတဲ့ အၾကင္နာစကား ေလး တစ္ခြန္းက ရင္နာစရာ အိပ္မက္ ဆိုးေတြကို မေသမခ်င္း မက္ခိုင္းရက္ တယ္။ အိမ္သားက ငါးေယာက္ လက္ နက္ကိုင္ ဓားျပက သံုးေယာက္ဆိုရင္ ေရာလို႔ ေမးခြင့္ရွိပါသလား။ ၾကမ္းကြၽံရင္ ႏုတ္လုိ႔ရေပမယ့္ စကားကြၽံ ရင္ ႏုတ္လို႕ မရဘူး။ စကားေတြ အရမ္းအရမ္း မေျပာၾကပါနဲ႕ ဟီး႐ိုးတို႔ေရ။ ဟီး႐ိုး ႀကီးတို႔ ေခတ္ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ေစတနာမွန္ ႐ိုးသားတဲ့လူနာေစာင့္က လူနာကို ေဆး မွားတိုက္သလိုမ်ိဳး “good faith”  ဆိုတဲ့ (သေဘာ႐ိုး)လို႔ နားလည္ေပးဖို႔ရာ ေပးဆပ္ရတဲ့ ထုထည္နဲ႔ တန္ဖိုးကိုေတာ့ တြက္ဆႏႈိင္းခ်င့္ေစခ်င္ပါတယ္။ Óဏ္ မပါတဲ့ ေစတနာဟာ ေဝဒနာကို တိုး ေစပါတယ္။ ‘ရြာလြန္ရြက္တိုက္’၊ ‘အလွမ္း က်ယ္ အလယ္လပ္’ စကားပုံေလးေတြ ရဲ႕ အဓိပၸာယ္သိေအာင္ နီးရာလူကို လက္တို႔ေမးၾကည့္ပါဦး။ ဇီဝတဒါန ေျမာက္ခ်င္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္း ေတြက ေၾကာင္ခ်င္းကိုက္တာကို အိမ္က ေၾကာင္ကိုသတ္ၿပီး အျပင္က ေၾကာင္ကို ကယ္ၾကတယ္တဲ့။ သာဓု သာဓု။

ကိုယ့္သရဖူ ကိုယ္ထိန္းရင္း ကိုယ့္ လံုခ်ည္အထံုးေျပၿပီး ကြၽတ္က်တာ ေတာင္ မေကာက္အားၾကေတာ့ဘူး။ အရွက္ဆိုတာ ၾကည့္တဲ့လူ အတြက္ေပါ့။ ေနာက္ လူေတြ ေက်ာ္တက္မွာ ေၾကာက္ ရ ”ငါသိ ..ငါတတ္ ..ငါ့အရပ္ . . ငါ့ဇာတ္ ငါႏိုင္ေအာင္ ကမယ္ ဟဲ့” လို႔ ႀကိမ္းဝါးၿပီး ေရွ႕ကေန ကိုး႐ိုးကား ယား ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ဦးေသွ်ာင္ ဟီး႐ိုး (Hero) ႀကီးေတြက ျပည္သူ ဇီး႐ိုး (Zero) ေတြ ကို ‘လက္ခုပ္ထဲကေရ’ လို႔ပဲ သေဘာ ထားေနေရာ့သလား။ အိမ္သာခြက္လို႔ပဲ သေဘာထားေနေရာ့သလား ‘ေမာ့ ၾကည့္လည္း ဘာအေရးလဲ၊ ဒါရွက္စရာ မဟုတ္၊ မင္းအလုပ္မင္းလုပ္၊ ငါကေတာ့ ငုတ္တုတ္ ငုတ္တုတ္ လံုးလံုးမလႈပ္’ လို႔ တိတ္တိတ္ကေလးမ်ား အံႀကိတ္ၿပီး တစ္ကုိယ္တည္း တီးတိုးေရရြတ္ေနေသး လား။

စမ္းသပ္ကာလေတြနဲ႕ ခဏခဏ ေျပာင္းေနတဲ့ ေပၚလစီ (Policy)  ေတြ ‘မင္းမွာသစၥာ လူမွာကတိ’ ဆိုတဲ့ စကား ေလး ျမန္မာမွန္ရင္ ၾကားဖူးမွာေပါ့။ အျမည္းေကြၽးရင္း ဟင္းျမည္းရင္းနဲ႔ ဟင္းစားေတြကုန္ၿပီး စားေတာ္ကဲေတြက ဝဝလာေပမယ့္ တကယ္တမ္း စားရမယ့္ သူေတြက ငါးပိတို႔စရာနဲ႔ ဝမ္းစာျဖည့္လုိ႔ ဟာေနတဲ့ဝမ္း ၿငိမ္ရင္ပဲ ေက်နပ္လို႔၊ နပ္ မမွန္တဲ့ ဒုကၡေတြကို ရင္ဆိုင္ဖူးလို႔တဲ့။ ဒါနဲ႔လည္း ေက်နပ္ေနႏိုင္ရဲ႕။ မ်က္မျမင္ ဆီက ပတၱျမားကို ဒိုးပစ္ဖုိ႔ဆိုၿပီး ေက်ာက္ခဲေစ်းေပးဝယ္ရက္တယ္။

ေသရင္ထားခဲ့ရမယ့္ ရာထူးစည္း စိမ္ေတြအတြက္ ေကြးေသာလက္မဆန္႔မီ ဆန္႔ေသာလက္မေကြးမီ လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ဖို႔ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားကို ပီျပင္ေအာင္ ေလ့လာသြားၾကပါဦး။ ေအးစက္ေတာင့္ တင္း အနံ႔ျပင္းမွ မထိရက္ အၾကင္နာ ကင္းလို႔ အဝတ္တစ္ထည္ ကိုယ္တစ္ခုနဲ႔ ခႏၶာႀကီးကို အိမ္သူသက္ထားက မီးပံု က် အ႐ိုးေလး ေကာက္ဖို႔ေတာင္ မဝံ့ရဲ ႏိုင္ဘူး။ ‘အေမာင္တုိ႔ေရ အသိတစ္ဝက္ နဲ႔ပဲ ဆင္ျခင္ပါဦး။ အတိတ္ေစတနာ ဘုန္းကံေကာင္းလုိ႔ အရာဝင္ ပါရမီရွင္ ဘဝမွာ ခဏကြယ္ေနတဲ့ ေလာဘအတၱ ကိုပယ္ လည္ရမယ့္ သံသရာအတြက္ အမ်ားအက်ဳိး ေဆာင္သြားၾကပါဦး။ အသင့္အက်ိဳးလည္း ကုေဋကဋာ’

အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ ေအာင္ လုိအပ္ခ်က္ေတြ မ်ားလြန္းတယ္။ လြမ္းတာကို နာတာနဲ႕ မေျဖခ်င္ေပမယ့္ အသီးတစ္ရာ အညႇာတစ္ခက္ အမွား တစ္ရာ အမွန္တစ္ခ်က္ဆိုေတာ့လည္း မကြၽမ္းက်င္တာလား။ ျငမ္းဆင္တာ လား။ အမ်ားနစ္နာမယ့္ ယာဥ္ေမာင္းဆို ရင္ေတာ့ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ကားေပၚ က ျမန္ျမန္သာ ဆင္းၾကပါေတာ့။ ဆံုး ႐ံႈးရမယ့္ ဘဝေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။

ငိုခ်င္လ်က္လက္တို႔။ နဂိုအရင္ ထက္ ဇာတ္ပို႔ေတြက သ႐ုပ္ေဆာင္ ပို ေကာင္းလာတယ္။ ဇာတ္ပို႔ဆုေတြ ေပး လိုက္တာမ်ား လက္မလည္ဘူး။ ဟို အရင္တစ္ရက္က ေခတ္ပ်က္တုန္း ေျမ ေတြတူးၿပီး အုတ္ဖုတ္ ဘုရားတည္တဲ့ အလွဴရွင္ေတြ စလြယ္ေတြလြယ္ၿပီး ဆု ေတြယူၾကတယ္။ နတ္ျပည္ မွာ ျပာသာဒ္ ေတြေပ ၚေနၿပီမို႔ တို႕ေတြ လည္း အား က်မိပါရဲ႕။ သူတို႔အတြက္ တုိ႔တစ္ေတြက ပါရမီျဖည့္ဖက္ ဒီတစ္သက္ေပ့ါ။  လမ္းေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလွ်ာက္ရင္ ခရီးမေထာက္တာသိလ်က္နဲ႕ လမ္း ေရွာင္လုိ႔ လမ္းေျမာင္က ေလွ်ာက္ပံု ေထာက္ေတာ့ ရတနာသိုက္ရွိရာကို ေျမပံု အၫႊန္းနဲ႕ သြားေနတယ္ထင္ပ။ မတင္မက်နဲ႕ ဆင္ေဝွ႕ရန္ေရွာင္ လုပ္ လုိက္ မထီမဲ့မာန္ေထာင္လုပ္လိုက္နဲ႕ အ႐ႈပ္ေတြ ထပ္ေအာင္လုပ္ၿပီး ျပန္ျပန္ ရွင္းေနတာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လွေပါ့။ ေနအရွိန္က်န္ ညေနခင္းမွာ ေသႀကိမ္ ဖန္ဖန္လည္း မ်ားလွပါၿပီ။ ေကာင္းမြန္ စြာ ေမွးစက္လုိ႔ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ကို ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္ၿပီမုိ႔

စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ ၿငိမ္းခ်မ္း ပါရေစေတာ့ . . .
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါ ရေစေတာ့ . . .
ေလဒီဒိုင္းမြန္း
Popular Myanmar News Journal